Sessizce uzaklaş or'dan..

  Lütfen acele edin iyilikte;kötülükte aheste..Zaman sinsice içimize işlemekte..Senediniz mi var yarına çıkmaya?Bu ne rahatlık;plan,proje..Bazımız Avrupai takılır.Bazımız tamamen kültüre bakınır.Kimliksiziz..Biz neyiz,kimiz,kaç kişiyiz?Neden,niye bu vurdumduymazlık?Ne arıyoruz;ne anlıyoruz?Hayallerimiz sadece soyut;yaşadıklarımız sadece somut..Canımızı acıtınca hayat,verdiğimiz tepki..İşte gerçekte buyuz.

  Acıyla yoğrulurken nefret,isyan,keder;mutlulukla bezenirken neşe,sevgi,huzur dolar insan.Yani her şey geçici..Sabır bizim zırhımız gibi.Yakaladığında o anı yani mutluluğu içinde olabildiğince yaşa.Olabildiğince kalbinde ve beyninde onu depola.Çünkü bir gün tekrar lazım olduğunda onu kullan;o anı hatırla.Sonra biriktir mutlulukları nerede olursan ol ve değerlendir.Hüzünlü olduğunda çıkar onun karşısına;savaştır onları.Savaşı kazandırmak istediğini biriktir ve ona galip getir.Ve unutma;belki ilerisi olmayacak.Çok fazla plan yapma..Sakin ol ve ritme uy..Fazla debelenme..Kendini programlama..Çünkü senin rolün belli..Kendini ara ve onu bul..Kendini küçümseme ve devam et..Hayatın planını bozma..Sadece düştüğünde kalkabiliyorsan yeniden başlamak için hazırsın demektir.Etrafına dikkatlice bak.Seni mutlu eden ve seni sen yapan ne varsa onları yanında tut.Ve onlar da seni yanında tutsun.Etrafında negatif,kırıcı,karanlık ne varsa sessizce uzaklaş oradan..Sen öyleysen tekrar aynı şeyi yap ve kendini geliştir..

Ruhsal Açlık - 2

  Bizim insan kalabilmemiz için değerlerimiz,yasak görülen özgürlüklerimiz,bazen sıkıldığımız ve içinden bir an önce çıkmak istediğimiz kötü ve aceleci yanımız zaman zaman bizi dünyaya karşı yabancı kılar.Ama bir bebek bile doğmak için belli bir zamana ihtiyaç duyar.Her insanın kendine göre zayıf noktaları vardır.'Ruhsal Açlık' adlı yazımda mide hazımsızlığından bahsetmiştim.Bunun için çareler arayıp bulmuştuk.Şimdi ruhsal doyuma geçelim.
    
  İnsan neden zayıf noktalarının,yanlış davranışlarının,karşısındakini üzmeye varan bencilliğinin çaresine bakmaz?Farkındalık nedir;hiç fikriniz var mı?Ben ne yapıyorum,ne istiyorum,neyle mutlu olurum ya da n'asıl mutlu ederim diye soran var mı?
  
  İnsan bana göre içinde uzun bir yolculuktadır.Kendine göre yol katetmiştir.Bu yolda rastladıkları ona hiçbir şey öğretemediyse belli bir gelişim,olgunluk gösteremediyse tekrar yolun başına dönmeli.Çünkü insan gelişmediyse dünya için gerekli birtakım insani liderleri put haline getirerek kendini bunun arkasına saklar.Sonra;"Biz şuncuyuz,siz buncusunuz."diyerek insanları farklılaştırır ve bozgunculuk yaratır.İnsanın insan kalabilmesi için değerlerine sahip çıkması yeterli olur.Ama onlar marjinal çıkışlar ve değişim için belki gerekli belki gereksiz fazla çaba harcar.Bu kişiler kendilerini ifade edebilmek için mutlaka maddeye sığınır..