Xuda rəhm etdi, nazil oldu rəhmət:
Yağış yağdı, işıqlandı ziraət.
Yağış yağdı, yaşıl oldu çəmənlər,
Açıldı lalələr, xoş nəstərənlər.
Yumuşandı zəmin, ey cüt sürənlər,
Öküz etmir daxı yerdən şikayət.
Durun ey kövkəbi-bəxti yatanlar,
Durun, ey buğdaya arpa qatanlar,
Tökün göz yaşı, ey qəllə satanlar,
O qədri ki, gözüz olsun cərahət.
Dedim: Buğda alıb yığsan sarayə,
Qəmin artar bulut gəlsə həvayə,
Pulun çoxdur, apar ver qəndə, çayə,
Yağış yağsa ona vurmaz xəsarət.
