kelenn
 Gwelet ivez : Kelenn
|
Brezhoneg
Etimologiezh
- (Anv-kadarn 1) Diwar colaenn en henvrezhoneg.
- Meneget er C'hatolikon (quelenn).
- Da geñveriañ gant ar gerioù celyn(en) en kembraeg, kelyn(en) en kerneveureg, cuileann en iwerzhoneg.
- Anavezet evel anv-tiegezh : Quélen hag evel anv-lec'h : Botquélen, Coat-Quélen, Rosquélen.
- (Anv-kadarn 2 ha verb) : savet moarvat diwar ken ha lenn.
- Diwar quelen en krennvrezhoneg.
- Meneget er C'hatolikon (quelenn).
- (Furm verb) Savet diwar « kelenn- », pennrann ar verb « kelenn », hep dibenn-ger.
Anv-kadarn 1
kelenn /ˈkeː.lɛn/ strollder (unanderenn kelennenn)
- Gwez bihan (Ilex aquifolium), dezho delioù padus, dreinek ha frouezh ruz.
- Ur vodenn gelenn a drouzas a-dreñv e gein. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
- Koad ar gwez-se.
Gerioù heñvelster
- askol-koad
- beuz-bleiz
- bug
- bugelenn
- freskon
- fregon
- garbig
- gargal
- gouegelenn
Deveradoù
Troidigezhioù
- alamaneg : Stechpalme (de)
- esperanteg : ilekso (eo)
- euskareg : gorosti (eu)
- finneg : piikkipaatsama (fi)
- galleg : houx (fr)
- hensaozneg : holen (ang) , holegn (ang)
- ido : ilexo (io)
- italianeg : agrifoglio (it)
- katalaneg : grèvol (ca)
- kembraeg : celyn (cy)
- kerneveureg : kelyn (kw)
- latin : ilex (la)
- nederlandeg : hulst (nl)
- okitaneg : grifol (oc) , agrèvol (oc) grefuèlh (oc)
- portugaleg : azevim (pt) , azevinho (pt)
- roumaneg : ilice (ro) Patrom:f
- saozneg : holly (en) , ilex (en)
- spagnoleg : acebo (es) , cardonera (es)
- tchekeg : cesmína (cs)
- turkeg : çobanpüskülü (tr)
Anv-kadarn 2
kelenn /ˈkeː.lɛn/ gourel (liester kelennoù)
- Ali, pe ali fur:
- ... a bep korn e teued a voleadoù da c’houlenn kelenn digantañ... LAWI 9
Troidigezhioù
- galleg : enseignement (fr)
- saozneg : teaching (en)
Verb
kelenn /ˈkeː.lɛn/ verb kreñv eeun (displegadur)
- kelenn un dra : deskiñ un dra (da un den)
- Kelenn brezhoneg.
- kelenn un den: deskiñ (un dra) da un den
- Sotoc'h evit an den hen kelenn. Krennlavar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 247.), — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 316.)
- kelaouiñ un den
- Pe ez out sorser da-unan pe ez out kelennet gant unan bennak ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 80.)
- kelenn un den war un dra.
- Hennezh eo ma breur … hag ho kelenno war ar pezh ho po d’ober.— (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 180.)
- kelenn un den e doujañs Doue
- Kelennet e vint abred e doujañs Doue. Ar pevare Gourc'hemenn a Zoue, 1922, pajenn 1.
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
Furm verb
kelenn /ˈkeːlɛn/
- Furm ar verb kelenn e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- Sotoc'h evit an den hen kelenn. Krennlavar.
- Furm ar verb kelenn en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
- Kelenn brezhoneg dimp !
Krennlavar
- Sotoc'h evit an den en kelenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 316.)
Gwelet ivez
- Ar pennad « kelenn » e-barzh Wikipedia
