diş

See also: Appendix:Variations of "dis"

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		диш
Abjad		دیش

Dişlərini göstərən kişi. - A man showing his teeth.

Etymology

From Proto-Turkic *tīĺ (“tooth”).

Pronunciation

• IPA^(key): [diʃ]

• Audio (Baku):

  (file)

Noun

diş (definite accusative dişi, plural dişlər)

1. tooth

   Uşağın dişləri çıxır.

   The child is teething.

   (literally, “The child's teeth are coming out.”)

2. a sharp projection on the blade of a saw or similar implement
3. a projection on the edge of a gear

Declension

Declension of diş
	singular	plural
nominative	diş	dişlər
definite accusative	dişi	dişləri
dative	dişə	dişlərə
locative	dişdə	dişlərdə
ablative	dişdən	dişlərdən
definite genitive	dişin	dişlərin

Possessive forms of diş
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	dişim	dişlərim
sənin (“your”)	dişin	dişlərin
onun (“his/her/its”)	dişi	dişləri
bizim (“our”)	dişimiz	dişlərimiz
sizin (“your”)	dişiniz	dişləriniz
onların (“their”)	dişi or dişləri	dişləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	dişimi	dişlərimi
sənin (“your”)	dişini	dişlərini
onun (“his/her/its”)	dişini	dişlərini
bizim (“our”)	dişimizi	dişlərimizi
sizin (“your”)	dişinizi	dişlərinizi
onların (“their”)	dişini or dişlərini	dişlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	dişimə	dişlərimə
sənin (“your”)	dişinə	dişlərinə
onun (“his/her/its”)	dişinə	dişlərinə
bizim (“our”)	dişimizə	dişlərimizə
sizin (“your”)	dişinizə	dişlərinizə
onların (“their”)	dişinə or dişlərinə	dişlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	dişimdə	dişlərimdə
sənin (“your”)	dişində	dişlərində
onun (“his/her/its”)	dişində	dişlərində
bizim (“our”)	dişimizdə	dişlərimizdə
sizin (“your”)	dişinizdə	dişlərinizdə
onların (“their”)	dişində or dişlərində	dişlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	dişimdən	dişlərimdən
sənin (“your”)	dişindən	dişlərindən
onun (“his/her/its”)	dişindən	dişlərindən
bizim (“our”)	dişimizdən	dişlərimizdən
sizin (“your”)	dişinizdən	dişlərinizdən
onların (“their”)	dişindən or dişlərindən	dişlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	dişimin	dişlərimin
sənin (“your”)	dişinin	dişlərinin
onun (“his/her/its”)	dişinin	dişlərinin
bizim (“our”)	dişimizin	dişlərimizin
sizin (“your”)	dişinizin	dişlərinizin
onların (“their”)	dişinin or dişlərinin	dişlərinin

Derived terms

• dişləmək (“to bite”)
• diş pastası (“toothpaste”)
• diş fırçası / diş şotkası (“toothbrush”)
• diş ağrısı (“toothache”)

Gagauz

Etymology

From Proto-Turkic *tīĺ. Cognate to Azerbaijani diş, Turkish diş, Turkmen dīş, Salar tiş, etc.

Noun

diş

1. tooth

References

• N. A Baskakov, editor (1972), “диш”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN

Northern Kurdish

Pronunciation

• IPA^(key): /dɪʃ/
• Rhymes: -ɪʃ

Noun

diş f

1. the sister of one's spouse, sister-in-law

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دیش (diş, “tooth”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (diş, “tooth”), from Proto-Turkic *tīĺ (“tooth”). Compare Turkmen dīş.

Pronunciation

• IPA^(key): [diʃ]

• Audio:

  (file)

Noun

diş (definite accusative dişi, plural dişler)

1. tooth
2. a sharp projection on the blade of a saw or similar implement
3. a projection on the edge of a gear
4. (horticulture, cooking) a clove (constitutive bulb of garlic)

Declension

Inflection
Nominative	diş
Definite accusative	dişi
	Singular	Plural
Nominative	diş	dişler
Definite accusative	dişi	dişleri
Dative	dişe	dişlere
Locative	dişte	dişlerde
Ablative	dişten	dişlerden
Genitive	dişin	dişlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular dişim dişlerim 2nd singular dişin dişlerin 3rd singular dişi dişleri 1st plural dişimiz dişlerimiz 2nd plural dişiniz dişleriniz 3rd plural dişleri dişleri Definite accusative Singular Plural 1st singular dişimi dişlerimi 2nd singular dişini dişlerini 3rd singular dişini dişlerini 1st plural dişimizi dişlerimizi 2nd plural dişinizi dişlerinizi 3rd plural dişlerini dişlerini Dative Singular Plural 1st singular dişime dişlerime 2nd singular dişine dişlerine 3rd singular dişine dişlerine 1st plural dişimize dişlerimize 2nd plural dişinize dişlerinize 3rd plural dişlerine dişlerine Locative Singular Plural 1st singular dişimde dişlerimde 2nd singular dişinde dişlerinde 3rd singular dişinde dişlerinde 1st plural dişimizde dişlerimizde 2nd plural dişinizde dişlerinizde 3rd plural dişlerinde dişlerinde Ablative Singular Plural 1st singular dişimden dişlerimden 2nd singular dişinden dişlerinden 3rd singular dişinden dişlerinden 1st plural dişimizden dişlerimizden 2nd plural dişinizden dişlerinizden 3rd plural dişlerinden dişlerinden Genitive Singular Plural 1st singular dişimin dişlerimin 2nd singular dişinin dişlerinin 3rd singular dişinin dişlerinin 1st plural dişimizin dişlerimizin 2nd plural dişinizin dişlerinizin 3rd plural dişlerinin dişlerinin

Derived terms

• diş fırçası
• diş ipi
• diş macunu
• diş teli
• dişlek
• dişlemek
• dişli
• dişlik
• dişsiz

 

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *tīĺ (“tooth”).

Pronunciation

• IPA^(key): /diːʃ/

Noun

dīş (definite accusative dīşi, plural dīşler)

1. tooth

Declension

Declension of diş

	singular	plural
nominative	diş	dişler
accusative	dişi	dişleri
genitive	dişiň	dişleriň
dative	dişe	dişlere
locative	dişde	dişlerde
ablative	dişden	dişlerden

Further reading

• “diş” in Enedilim.com
• “diş” in Webonary.org