Austrasië

historisch land

Austrasië (oostelijk land) was het noordoostelijk deel van het Merovingische koninkrijk, en besloeg het oosten van het huidige Frankrijk, het westen van Duitsland, België ten oosten van de Schelde en delen van Nederland. De hoofdstad van het rijk was Metz, hoewel sommige koningen ook vanuit Reims regeerden.

Austrasia
 Salische Franken
 Ripuarische Franken
511 – 687 Frankische Rijk 
Kaart
752
752
Algemene gegevens
Hoofdstad Metz, Reims
Talen Oudnederlands, Oudhoogduits, Oudfrans, Latijn
Religie(s) Katholicisme
Regering
Regeringsvorm Koninkrijk
Dynastie Merovingen
Staatshoofd Koning

Geschiedenis

bewerken
 
Austrasië bij het Verdrag van Andelot, 587

Na de dood van de Frankische koning Clovis in 511 werd zijn koninkrijk verdeeld onder zijn vier zonen. Theuderic I van Austrasië kreeg het oostelijke deel. Austrasië leefde constant in spanning met zijn buur, Neustrië. In 613 werden de twee rijken overgenomen door Chlotharius II, met hulp van de Austrasische hofmeier Pepijn van Landen en de Frankische edelman Arnulf van Metz, leiders van de aristocratische opstand tegen koningin Brunhilde van Austrasië. Hij vestigde zijn hoofdstad in Parijs.

De twee rijken vielen echter snel weer uiteen. Pas toen hofmeier Pepijn van Herstal in 687 Neustrië overwon in de Slag bij Tertry, werden de twee rijken definitief verenigd. Austrasië kan zodoende als het stamland van de dynastie der Karolingers omschreven worden.

Toen Pepijns kleinzoon, Pepijn de Korte, in 751 koning der Franken werd en Bourgondië ook overwon, begonnen de namen en binnengrenzen te vervagen, en werd alleen nog maar gesproken over het Frankische Rijk.

Heersers

bewerken

Merovingische koningen van Austrasië

bewerken

Hofmeiers (Pepiniden, Karolingen)

bewerken

Zie ook

bewerken
Zie de categorie Maps of Austrasia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.