Naar inhoud springen

Hilde Sperling

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hilde Sperling
v.l.n.r. Henri Cochet, Eileen Bennett Whittingstall, Hilde Krahwinkel en Gottfried von Cramm (kwartfinale Roland Garros 1932)
v.l.n.r. Henri Cochet, Eileen Bennett Whittingstall, Hilde Krahwinkel en Gottfried von Cramm
(kwartfinale Roland Garros 1932)
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Vlag van Denemarken Denemarken (vanaf 1934)
Geboorteplaats Essen, Duitsland
Geboortedatum 26 maart 1908
Overlijdensplaats 7 maart 1981
Helsingborg, Zweden
Slaghand rechts
Hall of Fame 2013 (en) profiel
Enkelspel
Titels 3 grandslam, 2 overige
Hoogste positie 2e (1936)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1935–1937)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (1931, 1936)
Dubbelspel
Titels 0 grandslam, 1 overige
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (1935)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (1935)
Gemengd dubbelspel
Titels 1 grandslam
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1929, 1930)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (1933)
Laatst bijgewerkt op: 16 september 2015
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Hilde Sperling, geboren als Hildegard Krahwinkel, (Essen, 26 maart 1908 – Helsingborg, 7 maart 1981) was een tennisspeelster uit Duitsland. Haar favoriete ondergrond was gravel. Zij speelde rechtshandig. Zij was lang, en had met name lange benen – daardoor was zij moeilijk te passeren.[1] Volgens leeftijd­genote Helen Hull Jacobs maakte Hilde het haar tegenstandsters onmogelijk om te voorspellen in welke richting zij zou gaan slaan.[1] Zij was actief in de tennissport van 1927[2] tot en met 1952.[3]

Op 28 december 1933[4] trad Krahwinkel in het huwelijk met de Deense advocaat en tennisspeler Svend Sperling.[2] Daardoor verkreeg zij een dubbele nationaliteit – op Scandinavische toernooien stond zij daarna als Deense ingeschreven; de grandslamtoernooien hielden het op Duits.[5][6]

Loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Krahwinkel/Sperling stond van 1930 tot en met 1939 in de internationale top tien,[7] met een hoogste ranking van 2 in 1936.[1]

Van 1935 tot en met 1937 won Sperling drie maal op rij de enkelspeltitel op Roland Garros. Slechts vier vrouwen in de tennishistorie slaagden daarin – de andere drie zijn: Helen Wills-Moody (1928–1930), Monica Seles (1990–1992) en Justine Henin (2005–2007).

Op gravel was Sperling bijna onverslaanbaar. In de periode 1935–1939 verloor zij slechts één partij op die ondergrond – in 1937 in Beaulieu (Frankrijk) werd zij in de finale uitgeschakeld door haar grootste tegenstandster, de Française Simonne Mathieu, die buiten deze ene keer nooit van haar won.

Krahwinkel/Sperling bereikte twee keer de finale van Wimbledon. In 1931 verloor zij van landgenote Cilly Aussem; in 1936 van de Amerikaanse Helen Hull Jacobs. Dat jaar 1936 won zij op Wimbledon wel de titel in het gemengd dubbelspel, samen met landgenoot Gottfried von Cramm. Zij was een van de vijf Duitse tennisspeelsters die ooit in een Wimbledon-finale hebben gestaan – de andere vier zijn: Cilly Aussem, Steffi Graf, Sabine Lisicki en Angelique Kerber.[8]

In de periode 1933–1936 won zij zesmaal achtereen de enkelspeltitel op het WTA-toernooi van Berlijn (in 1936 is het toernooi niet georganiseerd, wegens de Olympische spelen in Berlijn). Het record van zes titels hield vijf decennia stand, tot Steffi Graf het brak met negen titels in de periode 1986–1996 (hoewel niet meer dan vier op rij).

Verder won zij in 1935 het WTA-toernooi van Rome en in 1948 het WTA-toernooi van Båstad. Sperlings laatste internationale enkelspeltitel won zij in 1950 op de Scandinavian Covered Court Championships in Kopenhagen (Denemarken)[9] – zij was toen 41 jaar oud. Haar laatste optreden was in 1952.[10]

Hilde Sperling overleed in 1981 in de Zweedse stad Helsingborg, op 72-jarige leeftijd.

In 2013 werd Sperling opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame.

Palmares

[bewerken | brontekst bewerken]

Finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1935-04-24 Vlag van Italië (1861-1946) Rome gravel Vlag van Italië (1861-1946) Lucia Valerio 6-4, 6-1
2. 1935-06-02 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Frankrijk Simonne Mathieu 6-2, 6-1
3. 1936-06-01 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Frankrijk Simonne Mathieu 6-3, 6-4
4. 1937-05-30 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Frankrijk Simonne Mathieu 6-2, 6-4
5. 1948-07-25 Vlag van Zweden Båstad gravel Vlag van Polen Jadwiga Jędrzejowska 8-6, 0-6, 6-1
verloren finales
1. 1931-07-04 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Cilly Aussem 2-6, 5-7
2. 1936-07-04 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Helen Hull Jacobs 2-6, 6-4, 5-7
3. 1949-07-17 Vlag van Zweden Båstad gravel Vlag van Australië Thelma Coyne-Long 2-6, 3-6
4. 1950-07-23 Vlag van Zweden Båstad gravel Vlag van Australië Thelma Coyne-Long 6-3, 2-6, 4-6

Finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1951-07-07 Vlag van Zweden Båstad gravel Vlag van Zweden Bibbi Sandén Vlag van Australië Nancye Wynne-Bolton
Vlag van Australië Clare Proctor
verloren finales
1. 1935-06-02 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Frankrijk Ida Adamoff Vlag van Verenigd Koninkrijk Margaret Scriven
Vlag van Verenigd Koninkrijk Kay Stammers 		4-6, 0-6
2. 1935-07-07 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Frankrijk Simonne Mathieu Vlag van Verenigd Koninkrijk Freda James
Vlag van Verenigd Koninkrijk Kay Stammers 		1-6, 4-6
3. 1949-07-17 Vlag van Zweden Båstad gravel Vlag van Zweden Bibbi Sandén Vlag van Australië Joyce Fitch
Vlag van Australië Thelma Coyne-Long 		1-6, 1-6

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
1. 1933-07-08 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Gottfried von Cramm Vlag van Verenigd Koninkrijk Mary Heeley
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Norman Farquharson 		7-5, 8-6
verloren finales
1. 1930-07-05 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Daniel Prenn Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan
Vlag van Australië Jack Crawford 		1-6, 3-6

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939
Vlag van Australië Australian Open – – – – – – – – – – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 3R HF HF 2R – W W W – –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 2R F KF HF 4R HF F KF HF HF
Vlag van Verenigde Staten US Open – – – – – – – – – – –

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937
Vlag van Australië Australian Open – – – – – – – – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R – 2R 2R KF – F KF KF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 2R 2R 1R 2R 1R F – 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open – – – – – – – – –

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1929 1930 1933
Vlag van Australië Australian Open – – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – F W
Vlag van Verenigde Staten US Open – – –
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Hilde Krahwinkel Sperling.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hilde_Sperling&oldid=67730700"