Alfa e omega
La tradicion crestiana assimila sovent Jèsus Crist a l'alfa e l'omega, del nom de la primièra e de darrièra letra de l'alfabet grèc classic (ionic) (α e ω). Çò que simbolisa l'eternitat del Crist, que :
- es al començament de tot; se pòt se referir al primièr capítol de l'Evangèli segon sant Joan,
- e es a la fin del monde (Apocalipsi segon Sant Joan).
Le Jesuista Pierre Teilhard de Chardin tornèt prendre, dins sa presentacion del punt ω, cap final de l'evolucion umana, associat a l'α de la creacion, aquela metafòra.
Dins la numeracion grèga, la letra α es lo 1èr chifre de la 1a enneada (lo nombre 1, doncas lo mai pichon) e la letra ω lo 8n chifre de la 3a enneada (lo nombre 800, doncas gaireben lo mai grand...). De α a ω vòl tanben dire «del mai pichon al ali grand».
Dins lo simbòl d'Atanasa, la Trinitat crestiana es presentada coma essent l'Alfa e l'Omega.
Font
modificarLibre d'Isaïas 44:6
- «...Soi lo primièr e soi le dernier, e fòra de ieu i a pas de Dieu»
Apocalipsi 1:8
- «Soi l'alfa e l'omega, dich lo Senhor Dieu, aquel que es, que foguèt, e que ven, lo Tot Poderós.»
- «Ego sum Alpha et Omega, principium et finis, dicit Dominus Deus, qui est et qui erat et qui venturus est Omnipotens.»
- «Εγώ ειμι το Αλφα και το Ωμεγα, λέγει κύριος ο θεός, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ.»
Novèl testament Apocalipsi 21:6
- «Tot es realisat ara. Soi l'alfa e l'omega, le començament e la fin. Ieu; donará gratuitament a aquel qui a set l'aiga de la font de vida (...).»
Traças
modificarSon innombrables dins l'iconografia crestiana
Aquel simbòl es dessenhat a la basa del ciri pascal alumat la nuèit de Pascas per simbolizar la preséncia del Crist al còr del monde. I es associat una crotz, l'annada e cinc grans d'encens enfonsats dins la cira.
Figura a l'oèst e a l'èst du Crisme, encadrant lo chi (X) e lo rhô (P).
Lo porgue de la mitat de la Sagrada Familha de Barcelona es divisat en dos per una colomna centrala on t l'escultor Subirachs a gravèt las letras alfa e omega unidas.