Dō desu ka den (jap. どですかでん; zapisywany także jako Dodes'ka-den)japoński dramat filmowy z 1970 roku w reżyserii Akiry Kurosawy. Zdjęcia kręcono w Tokio.

Dodes'ka-den
どですかでん
Gatunek

dramat

Rok produkcji

1970

Data premiery

31 października 1970
luty 1972 (Polska)[1]

Kraj produkcji

Japonia

Język

japoński

Czas trwania

140 min

Reżyseria

Akira Kurosawa

Scenariusz

Shinobu Hashimoto
Akira Kurosawa
Hideo Oguni
Shugoro Yamamoto

Muzyka

Tōru Takemitsu

Zdjęcia

Yasumichi Fukuzawa
Takao Saitō

Produkcja

Akira Kurosawa

Wytwórnia

Yonki-no-Kai

Dystrybucja

Tōhō
Centrala Wynajmu Filmów(Polska)

Był pierwszym kolorowym filmem Kurosawy i zarazem jedynym obrazem zrealizowanym przez firmę producencką Klub Czterech Rycerzy, którymi oprócz Kurosawy byli także inni znani japońscy reżyserzy: Keisuke Kinoshita, Masaki Kobayashi i Kon Ichikawa. W Japonii został bardzo źle przyjęty zarówno przez krytykę, jak i widzów w kinach, gdzie niska frekwencja doprowadziła do finansowej klapy projektu. Konsekwencją tej porażki był rozpad Klubu, a także podjęta w 1971 próba samobójcza Kurosawy[2]. Na świecie przyjęto go znacznie przychylniej, był m.in. nominowany do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

Opis fabuły

edytuj

Akcja filmu rozgrywa się w skrajnie biednej dzielnicy dużego japońskiego miasta, gdzie niezwykle ubodzy mieszkańcy urządzili swego rodzaju osiedle, pełne prowizorycznych schronień, na wysypisku śmieci. Film nie posiada jednego wątku głównego. Zamiast tego opowiada równolegle historie kilkunastu rodzin i osób żyjących w tym środowisku. Kurosawa ukazuje całą galerię ludzkich postaw i problemów, takich jak chociażby alkoholizm, różne formy patologicznych relacji wewnątrz rodziny, czy skrajną niezaradność życiową niektórych biedaków, połączoną ze specyficznie rozumianymi dumą i fantazją. Z drugiej strony dostarcza przykładów bezinteresownej, czasem wręcz naiwnej, ludzkiej dobroci.

Jednym z bohaterów jest upośledzony umysłowo młody chłopak, który ma obsesję na punkcie tramwajów i wydaje mu się, że sam jest motorniczym, choć oczywiście zarówno jego tramwaj, jak i tory, po których jeździ, istnieją tylko w jego wyobraźni. Jadąc swym „tramwajem” młodzieniec powtarza dō desu ka den, co jest popularną japońską onomatopeją imitująca dźwięk pojazdu szynowego. Stąd właśnie pochodzi tytuł filmu.

Obsada

edytuj

i inni

Przypisy

edytuj
  1. Idziemy do kina. „Film”. 7, s. 15, 1972-02-13. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 
  2. Dō desu ka den w bazie imdb.com (ang.) [dostęp 2011-05-07].

Linki zewnętrzne

edytuj