William Donald Hamilton
William Donald Hamilton (ur. 1 sierpnia 1936 w Kairze, zm. 7 marca 2000 w Oksfordzie) – brytyjski biolog ewolucyjny, uważany obok Ronalda Fishera za największego teoretyka ewolucji biologicznej w XX wieku. Laureat Nagrody Kioto w dziedzinie nauk podstawowych z 1993 roku[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Tytuł naukowy | |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo |
Christine Hamilton |
| Partnerka |
Luisa Bozzi |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujDzieciństwo spędził w hrabstwie Kent, a w czasie II wojny światowej jego rodzina przeniosła się do Edynburga. Studiował w St John’s College na Uniwersytecie Cambridge[2]. Po krótkim okresie pracy na Uniwersytecie Michigan od 1984 był profesorem biologii ewolucyjnej na Uniwersytecie Oksfordzkim, zmarł w 2000 na malarię, którą zaraził się podczas ekspedycji do Demokratycznej Republiki Konga.
Twórca koncepcji altruizmu krewniaczego oraz reguły Hamiltona.
W swojej dysertacji doktorskiej zaproponował teorię dostosowania łącznego. Anegdota głosi, że jego promotor nie docenił tego pomysłu i początkowo odrzucił pracę. Wywołała ona jednak rewolucję po ogłoszeniu w 1964 roku w „Journal of Theoretical Biology”.
Przypisy
edytuj- ↑ William Donald Hamilton. Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-01]. (ang.).
- ↑ Segerstrale 2013 ↓, s. 42.
Bibliografia
edytuj- Ullica Segerstrale: Nature's Oracle: The Life and Work of W.D.Hamilton. OUP Oxford, 2013. ISBN 978-0-19-164277-7. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Richard Dawkins, W. D. Hamilton, an obituary, Edge, 2000-12-03 (ang.) [dostęp 2014-02-24]