Przykładowe wskaźniki barwy[1]
Klasa B−V U−B V−R R−I Tef (K)
O5V −0,33 −1,19 −0,15 −0,32 42 000
B0V −0,30 −1,08 −0,13 −0,29 30 000
A0V −0,02 −0,02 0,02 −0,02 9 790
F0V 0,30 0,03 0,30 0,17 7 300
G0V 0,58 0,06 0,50 0,31 5 940
K0V 0,81 0,45 0,64 0,42 5 150
M0V 1,40 1,22 1,28 0,91 3 840

Wskaźnik barwy – różnica jasności gwiazdy w dwóch barwach, wyrażona w wielkościach gwiazdowych.

Gwiazda emituje szerokie widmo promieniowania o natężeniu zależnym od długości fali, co powoduje, że jasność gwiazdy w różnych barwach jest różna. W systemie fotometrii trójbarwnej UBV określa się dwa wskaźniki barwy: ultrafioletowy – równy różnicy jasności w barwach nadfioletowej i niebieskiej (U-B), oraz niebieski – równy różnicy jasności w barwach niebieskiej i żółtej (B-V).

W systemach fotometrii wielobarwnej określa się odpowiednio więcej wskaźników. Wielkość wskaźnika barwy gwiazdy informuje o jej temperaturze, typie widmowym, a pośrednio o wieku oraz absorpcji międzygwiazdowej. Do określenia stopnia absorpcji międzygwiazdowej stosuje się wskaźnik E(B-V).

Przypisy

edytuj
  1. Martin V Zombeck: Handbook of Space Astronomy and Astrophysics. Wyd. 2. Cambridge University Press, 1990. ISBN 0-521-34787-4.