wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pierwiastek
(1.2) korzeń
(1.3) rdzeń (wyrazowy)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) korzeń
(1.2) przen. dolna część; korzeń
(1.3) przen. źródło, początek, korzenie
(1.4) jęz. rdzeń, temat
(1.5) mat. pierwiastek
(1.6) rzad. poet. protoplasta[1]
odmiana:
(1.1) lp radice; lm radici
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) bot. radici avventiziekorzenie przybyszowebot. radice dolcelukrecja
(1.2) anat. radice dentariakorzeń zębaanat. radici nervose/dei nervikorzonki nerwowe • radice di una montagnapodnóże góry
(1.3) cercare dalla radice → szukać u źródeł • radice del malekorzenie/źródło zła
(1.5) radice quadrata/secondapierwiastek kwadratowy/drugiego stopnia • radice cubica/terzapierwiastek sześcienny/trzeciego stopnia • radice di una equazionepierwiastek równania
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. radicella ż, radichetta ż, radicina ż, radicolite ż
przym. radicolare
związki frazeologiczne:
mettere radici
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. W. Meisels, Podręczny słownik włosko-polski. Wiedza Powszechna, Warszawa 2005.