królestwo
królestwo (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ustrój państwa, w którym rządzi król lub królowa; zob. też królestwo (ustrój) w Wikipedii
- (1.2) biol. kategoria systematyczna niższa od domeny i wyższa od typu (w zoologii) albo od gromady (w botanice); zob. też królestwo (biologia) w Wikipedii
- (1.3) przen. obszar dominacji i wpływów, intensywnego, obfitego występowania czegoś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-3) [1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik królestwo królestwa dopełniacz królestwa królestw celownik królestwu królestwom biernik królestwo królestwa narzędnik królestwem królestwami miejscownik królestwie królestwach wołacz królestwo królestwa - (2.1) [2]blp;
przypadek liczba mnoga mianownik królestwo dopełniacz królestwa celownik królestwu biernik królestwa narzędnik królestwem miejscownik królestwu wołacz królestwo
- przykłady:
- (1.1) Kiedy Chrystian III obejmuje władzę w 1536 roku, rozwiązuje norweską Radę Państwa, a Norwegia zostaje przekształcona z samodzielnego królestwa (pod rządami tego samego monarchy co Dania) w duńską prowincję.
- (1.2) Rząd to określenie grupy w królestwie roślin i zwierząt.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Jordańskie Królestwo Haszymidzkie • Królestwo Arabii Saudyjskiej • Królestwo Bahrajnu • Królestwo Belgii • Królestwo Bhutanu • Królestwo Danii • Królestwo Hiszpanii • Królestwo Kambodży • Królestwo Lesotho • Królestwo Niderlandów • Królestwo Norwegii • Królestwo Suazi • Królestwo Szwecji • Królestwo Tajlandii • Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
- (1.3) królestwo rozpusty / pieniądza / narkotyków / zbrodni …
- antonimy:
- (1.1) republika, demokracja
- hiperonimy:
- (1.1) monarchia
- (1.3) siedlisko
- (2.1) małżeństwo
- hiponimy:
- holonimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. król m, królowa ż, królówka ż, królewicz m, królewna ż, królewiątko n, Królewiak m, królewiak m, królowanie n
- czas. królować ndk.
- przym. królewski, królewiacki, królowy
- przysł. królewsko
- związki frazeologiczne:
- sala królestwa • królestwo niebieskie • królestwo boże
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kingdom
- arabski: (1.1) ملكوت
- aramejski: (1.1) ܡܠܟܘܬܐ ż
- baskijski: (1.1) erresuma; (1.2) erreinu
- białoruski: (1.1) каралеўства n; (1.2) царства n; (1.3) царства n
- bułgarski: (1.1) кралство n
- czeski: (1.1) království n; (1.2) říše ż
- dolnołużycki: (1.1) kralojstwo n
- duński: (1.1) rige n, kongerige n; (1.2) rige n; (1.3) kongerige n
- esperanto: (1.1) reĝlando, reĝujo, pot. reĝejo, rzad. regno; (1.2) regno; (2.1) gereĝoj
- fiński: (1.1) kuningaskunta
- francuski: (1.1) royaume m; (1.2) règne m
- gocki: (1.1) 𐌸𐌹𐌿𐌳𐌰𐌽𐌲𐌰𐍂𐌳𐌹 (þiudangardi), 𐌸𐌹𐌿𐌳𐌹𐌽𐌰𐍃𐍃𐌿𐍃 (þiudinassus)
- górnołużycki: (1.1) kralestwo n
- gruziński: (1.1) სამეფო (samepo)
- hiszpański: (1.1) reino m; (1.2) reino m
- islandzki: (1.1) konungsríki n; (1.2) ríki n
- jidysz: (1.1) קיניגרײַך n (kinigrajch)
- łaciński: (1.1) regnum n; (1.2) regnum n
- nahuatl: (1.1) tlahtocayotl
- niemiecki: (1.1) Königreich n; (1.2) Reich n
- norweski (bokmål): (1.1) kongerike n, kongedømme n
- norweski (nynorsk): (1.1) kongerike n, kongedømme n, kongedøme n
- nowogrecki: (1.1) βασίλειο n; (1.2) βασίλειο n
- pali: (1.1) raṭṭha
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) королевство n; (1.2) царство n
- rumuński: (1.1) regat n
- slovio: (1.1) kralenie (краление)
- staroangielski: (1.1) cynedōm, cynerīke
- staroperski: (1.1) 𐎧𐏁𐏂𐎶
- staro-wysoko-niemiecki: (1.1) *kuningrīhhi, *kunirīhhi
- szwedzki: (1.1) kungarike n, konungarike n; (1.2) rike n
- tybetański: (1.1) ཆབ་སྲིད
- ukraiński: (1.1) королівство n, царство n; (1.2) царство n
- węgierski: (1.1) királyság
- wilamowski: (1.1) kynǵraeih́ n, kyngrajch n, krüland n
- źródła:
- ↑ Hasło „królestwo” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „królestwo” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 123, 124.