po turecku

po turecku (język polski)

jagnięcina po turecku (1.1)

informacje po turecku (1.2)

siad po turecku (1.3)

wymowa:

IPA: [ˌpɔ‿tuˈrɛt͡sku], AS: [po‿turecku], zjawiska fonetyczne: zestr. akc.• akc. pob.

​

znaczenia:

fraza przysłówkowa sposobu

(1.1) w sposób typowy dla kultury, kuchni Turcji lub im przypisywany

(1.2) jęz. (mówiący, porozumiewający się, napisany) w języku tureckim

(1.3) o siadzie: ze skrzyżowanymi nogami

odmiana:

(1.1-3) nieodm.

przykłady:

(1.1) Przyrządziłem dziś kuskus po turecku.

(1.2) Oni rozmawiają po turecku.

(1.3) Dobrym sposobem na rozluźnienie karku, mięśni i łagodzenie nacisku na stawy nóg jest siad po turecku (…).

składnia:

kolokacje:

(1.1) kawa po turecku • gotować po turecku • bakłażan / fasola / flaki / jajka / kurczak / makaron / mięso / papryki / pory / ryż po turecku

(1.2) czytać / liczyć / mówić / napisać / pisać / powiedzieć / zwroty po turecku

(1.3) siedzieć po turecku • siadać / usiąść po turecku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turcja ż, Turczynka ż, turecki mrz, Turek mos

przym. turecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Słowo turecku jest przymiotnikiem turecki w celowniku lp, jednak odmienionym według archaicznej deklinacji rzeczownikowej, nie występującej już poza konstrukcją po+ -u i utartymi zwrotami.

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) in Turkish; (1.3) cross-legged
• niemiecki: (1.3) im Schneidersitz, im Kreuzsitz, im Türkensitz
• włoski: (1.1) alla turca; (1.2) (parlare) il turco; (1.3) alla turca

źródła: