rex

rex (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) król, władca

odmiana:

(1.1) rex, regis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rex	regēs
dopełniacz	regis	regum
celownik	regī	regibus
biernik	regem	regēs
ablatyw	rege	regibus
wołacz	rex	regēs

przykłady:

(1.1) L. Tarquinius rex Romanorum qui Superbus a scriptoribus rerum gestarum nominatus, cum suum filium ad potestatem regendi accipiundam parare coepisset, populus quam rem videns eum frangere consuetudinem velle, istum tyrannum Roma expulsit; Tarquinius in urbem revenire maluit, sed porta clausa, atque a comitiis duo consules ut gubernavissent civitatem electi; iis causis res publica est creata. → Lucjusz Tarkwiniusz, król rzymski, nazwany przez historyków Pysznym, skoro tylko zaczął przygotowywać swojego syna do objęcia władzy, lud widząc taki obrót spraw, że chce on złamać obyczaje, wypędził złego tyrana z Rzymu; Tarkwiniusz pragnął powrócić do miasta, jednakże bramy były zamknięte, a dwóch konsulów wybranych przez komicja, by rządzić państwem; w ten sposób powstała republika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. regulus m, regnum n, regina ż

czas. rego

przym. regalis, regius

związki frazeologiczne:

qualis rex, talis grex • rex regnat, sed non gubernat • ultima ratio regum

etymologia:

uwagi:

źródła: