taoizm
taoizm (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [taˈɔjism̥], AS: [taoi ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• epenteza i ̯
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) filoz. rel. tradycyjny chiński system filozoficzny i religijny, podkreślający równowagę, prostotę i życie w harmonii z wszechświatem; zob. też taoizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik taoizm dopełniacz taoizmu celownik taoizmowi biernik taoizm narzędnik taoizmem miejscownik taoizmie[1] wołacz taoizmie[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tao n, taoista m, taoistka ż, daoizm m
- przym. taoistyczny, daoistyczny
- przysł. taoistycznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) alternatywna pisownia: daoizm
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) taoism, daoism, Taoism, Daoism
- arabski: (1.1) طاوية ż
- asturyjski: (1.1) taoísmu m
- azerski: (1.1) daosizm
- baskijski: (1.1) taoismo
- chiński standardowy: (1.1) 道教
- czeski: (1.1) taoismus m
- fiński: (1.1) taolaisuus
- francuski: (1.1) taoïsme m
- hiszpański: (1.1) taoísmo m
- japoński: (1.1) 道教
- niemiecki: (1.1) Taoismus m, Daoismus m
- nowogrecki: (1.1) ταοϊσμός m
- tajski: (1.1) ลัทธิเต๋า
- turecki: (1.1) taoizm
- węgierski: (1.1) taoizmus
- wietnamski: (1.1) đạo giáo
- włoski: (1.1) taoismo m
- źródła: