jantar
Jantar
,v. t.
Comer, por occasião da principal refeição do dia: jantar um leitão.
V. i.
Tomar a principal refeição do dia: ainda não jantei.
M.
Principal refeição diária, algumas vezes a última do dia, mas
ordinariamente a que se toma entre o almôço e a ceia.
*
Espécie de antigo tributo emphytêutico.
(Do lat. jentare)
Novo Diccionário Da Língua Portuguesa © 1913
Traduções
jantar
(ʒɐ̃'tar)nome masculino plural jantares (ʒɐ̃'tarəʃ)
refeição que se toma ao anoitecer
jantar
Abendessen, Diner, Mittagessen, Abendbrot, Nachtessen, zu Abend essendinner, supper, midday meal, dinevečeřeδείπνο, βραδινό φαγητόillallinen, päivällinencena御飯, ディナー, 夕食cenapusdienasобед, ужинvečeradéjeuner, dîner, souperعَشَاءaftensmad, middagcenavečera저녁식사, 정찬avondmaal, dinerkveldsmat, middagkolacja, obiadkvällsmat, middagอาหารเย็นakşam yemeği, hafif akşam yemeğibữa tối晚餐, 正餐вечеряארוחת ערבverbo intransitivo
comer ao anoitecer
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.
- O jantar estava uma delícia (Portugal)
O jantar estava delicioso (Brasil) - Gostaria de ir jantar fora? (Portugal)
Você quer sair para jantar? (Brasil) - A que horas é o jantar?
- Após o jantar
Collins Multilingual Translator © HarperCollins Publishers 2009