Dvokolica u smjeru juga je uređaj koji se smatra jednim od najsloženijih naprava koje su koristile zupčanike u drevnoj kineskoj civilizaciji. Prema legendama ju je oko godine 2600. pne. u Kini izmislio mitski Žuti car; prva verzija o kojoj postoje pouzdani historijski navodi se, pak, pripisuje Ma Junu (cca. 200–265) iz Cao Weija, jednog od Tri kraljevstva. Dvokolica na sebi ima figuru koja uvijek pokazuje u jednom smjeru zahvaljujući diferencijalu, odnosno pažljivom izboru veličine kotača i zupčanika. Zbog toga se smatra ne-magnetskim kompasom. Kineski historijski tekstovi su spominjali Dvokolicu, a neki je i detaljno opisivali. U upotrebi je bila u periodu srednjeg vijeka.