Sidi Ifni (arapski: سيدي إفني) je grad na jugozapadu Maroka od 21,618 stanovnika[1], on je i administrativni centar istoimene provincije. Stanovnici pripadaju berberskoj etničkoj grupi Šiljh.

Sidi Ifni
سيدي إفني
Panorama grada
Panorama grada
Panorama grada
Koordinate: 29°23′N 10°10′W / 29.383°N 10.167°W / 29.383; -10.167
Država  Maroko
Regije Maroka Guelmim-Oued Noun
Površina
 - Ukupna 17.7 km²[1]
Visina 155[1]
Stanovništvo (2014.)
 - Grad 21,618[1]
 - Gustoća 1,223 stan./km²[1]
Vremenska zona UTC+0 (UTC)
Poštanski broj 85200
Karta
Sidi Ifni na mapi Maroka
Sidi Ifni
Sidi Ifni
Pozicija Sidi Ifnia u Maroku

Geografija

uredi

Sidi Ifni leži duž obale Atlanskog oceana, udaljen 180 km južno od Agadira..[2] Sidi ima malu luku preko koje se promet odvija manje više sa Kanarskim otocima.[3]

Grad leži na seriji Stepeničastih platoa koji se spuštaju od Anti Atlasa do Atlantskog oceana.[2]

Sidi Ifni ima pustinjsku klimu sa utjecajem oceanske, flora je tropska, pa se ratarstvo svodi na usjeve koji ne traže puno vode a stočarstvo na koze. Iako ima puno ugodniju blažu mikroklimu od ostalih krajeva, sa dosta magle, zbog blizine pustinje ima vrlo malo kiše, a zbog saharskih vjetrova često ima temperaturu od 50 °C.[2]

Historija

uredi

Sidi Ifni je u 19. vijeku bio je selo koje su povremeno posjećivali kanarski ribari. Počeo je rasti tek od 1934. kao administrativni centar španjolske prekomorske enklave Ifni. Španjolci su njime vladali sve do 1969. tad je vraćen Maroku.[2]

Privreda

uredi

Kako se nalazi se izvan glavnih transportnih pravaca ekonomski je slabo razvijen. Većina stanovnika bavi se ribarstvom ili radi u državnoj upravi. Grad ma mali vojni aerodrom.[2]

Turizam se tek počinje razvijati zahvaljujući prekrasnim plažama, ali more nije baš za kupanje zbog jakih struja.[2]

Izvori

uredi
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Morocco (engleski). City population. Pristupljeno 25. 11. 2018. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Sidi Ifni (francuski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 25. 11. 2018. 
  3. Ifni (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 25. 11. 2018. 

Vanjske veze

uredi