Türkiye Cumhuriyeti, gerek kuruluşunda ve gerekse günümüzde yaşadığı önemli çözülüş sürecinde, çe... more Türkiye Cumhuriyeti, gerek kuruluşunda ve gerekse günümüzde yaşadığı önemli çözülüş sürecinde, çeteleşme biçiminde kuruluşlara gitmekte ve içindeki engelleri olduğu kadar karşısındaki hedeflerini de düşürmek için bu yöntemi kullan-makta da epey ustalaştığı görülmektedir. Mustafa Kemal hareketinin kendisi, dönemin Osmanlı nizamında bir çete ha-reketi olarak ortaya çıkar ve bu o zaman açıkça da söylenir. İttihat Terakkicilik ta-mamen bir çete sistemi altında çalışır. Hele oluşturduğu TeĢkilatı Mahsusa yani o dönemin MĠT‟i, dünyada örneği az görülen ve hatta belki de ilk örneği sayıla-bilecek bir Ģekilde, devletin içinde ama gizli bir çete olarak kendisini örgütlen-dirir. Özellikle Osmanlı İmparatorluğu‟nu dağılış sürecinde ayakta tutmanın temel yöntemi, Teşkilatı Mahsusa‟nın çeteleşme tarzıdır. İmparatorluğun kurtulamayacağı anlaşılınca, aynı çeteler Anadolu‟ya yayılırlar. Kuva-i Milliye adı altındaki teşkilat-lanmalarda oldukça etkilidirler. Mustafa Kemal başlangıçta bunları oldukça kullanır. Örneğin Çerkez Ethem‟in hareketi de, Teşkilatı Mahsusa‟nın bir üyesi olması itiba-rıyla son tahlilde çetedir. Ama eğilimi padişah yanlısı isyancılardan değil, özellikle Bolşevik etkilenmeden ötürü Anadolu İhtilali yönündedir. Ve buna benzer Efeler hareketi de tipik bir çete hareketi olarak anlaşılır. Zaten o zaman ismi de odur.
“Sömürgeci Cumhuriyet Kirli ve Suçludur” adlı kitap Türk egemenlik
tarihini başlangıcından bugüne... more “Sömürgeci Cumhuriyet Kirli ve Suçludur” adlı kitap Türk egemenlik tarihini başlangıcından bugüne kadarki sürecini irdelemektedir. Hepimizin yaşamını çok yakından ilgilendiren ve etkileyen cumhuriyet nasıl kuruldu? Cumhuriyet öncesi ve sonrası nasıl şekillendi? Cumhuriyet gerçeğinde Kemalizm nedir? Bugün tüm kirliliğiyle demokrasiyi, özgürlüğü katleden, insana maymunlaşmayı dayatan, toplumun bütün dinamiklerini öldürmeye yönelen özel savaşın mantığı nereden besleniyor? Bir bütün olarak insanlığa kasteden cumhuriyet gerçeği nasıl aşılmalıdır? Devrimci savaş ve görevler; devrimci kişilik ve yürüyüş nasıl olmalıdır? Ve sıralamakla bitmeyecek uzunluktaki bütün soruların irdelenmiş cevapları bu kitapta verilmektedir. Bu kitap, PKK Genel Başkanı Abdullah Öcalan yoldaşın, cumhuriyeti aşan insan gerçeğini yaratma ve bu insanla devrimi başarma perspektifiyle yaptığı çözümlemelerden derlenmiştir. Özel savaşın bugün tüm ağırlığıyla TC siyasetini belirleyen durumu dikkate alınırsa, “Sömürgeci Cumhuriyet Kirli ve Suçludur” adlı bu kitap tam zamanında okuruna kavuşmaktadır. Özellikle Türkiye gerçeğini kavramak ve Türkiye tarihini açığa çıkarmak isteyenler için önemli bir kaynak olarak, bir yerde Türkiye Cumhuriyetinin kişilik tahribatını yaşayan herkesin okuması bir şans sayılmalıdır.
Wenn ein gesellschaftliches Phänomen zu einem Konflikt wird, dessen Wurzeln Jahrhunderte zurückli... more Wenn ein gesellschaftliches Phänomen zu einem Konflikt wird, dessen Wurzeln Jahrhunderte zurückliegen, und wenn sich dafür überhaupt keine Lösung abzeichnet, die den Maßstäben unserer Zeit entspricht, ist es unrealistisch, die Verantwortung dafür ausschließlich in den inneren und äußeren objektiven Bedingungen zu suchen. Jedes Problem hat seine objektiven Bedingungen. Doch in der Regel behindern solche Umstände nicht endlos das Finden einer Lösung. Andererseits können die objektiven Bedingungen allein, egal wie ausgereift und geeignet sie auch sein mögen, auch keine Lösung bringen. Doch selbst unter widrigsten Umständen lässt sich immer noch irgendwo eine mögliche Lösung ausmachen. Unrealistisch ist es auch, unzulängliche subjektive Faktoren im engen Sinne für eine fehlende Lösung verantwortlich zu machen. Es ist auch kein gehaltvolles Argument zu meinen, es sei zu wenig Blut vergossen worden, oder das Wissensniveau innerhalb der Organisation sei zu gering. Und es kann auch irreführend sein, alles einer fehlgelaufenen oder falschen militärischen und politischen Strategie und Taktik zuzuschreiben. Zutreffend ist vielmehr, den Hauptgrund für das Ausbleiben einer Lösung in der Frage nach Realisierbarkeit und Praktikabilität des Lösungsansatzes selbst zu suchen, also in der Art, wie an eine Lösung herangegangen wird.
Elinizdeki kitap, PKK Genel Başkanı Abdullah Öcalan’ın çeşitli zamanlardaki konuşma, diyalog ve ç... more Elinizdeki kitap, PKK Genel Başkanı Abdullah Öcalan’ın çeşitli zamanlardaki konuşma, diyalog ve çözümlemelerinden alınmıştır ve onun insana, onun tarihine ve güncel yaşamına ilişkin felsefi yaklaşımları konusunda bazı ipuçları vermektedir. Yayınlanmış olan onlarcası gibi bu kitabın da, tek başına Öcalan’ın felsefi yaklaşımını bir bütün olarak vermekten uzaksa da; onun asıl felsefesini gizlediği eylemini anlamak, ona biraz olsun yaklaşmak için şu an için elimizdeki en elverişli eserlerden biri olacağını umuyoruz.
Liberating life is impossible without a radical women's revolution which would change man's menta... more Liberating life is impossible without a radical women's revolution which would change man's mentality and life. If we are unable to make peace between man and life and life and woman, happiness is but a vain hope. Gender revolution is not just about woman. It is about the five thousand years old civilisation of classed society which has left man worse off than woman. Thus, this gender revolution would simultaneously mean man's liberation. I have often written about " total divorce " , i.e. the ability to divorce from the five thousand years old culture of male domination. The female and male gender identities that we know today are constructs that were formed much later than the biological female and male. Woman has been exploited for thousands of years according to this constructed identity; never acknowledged for her labour. Man has to overcome always seeing woman as wife, sister, or lover – stereotypes forged by tradition and modernity.
Partileşme hareketi ve yine silahlı mücadele, gerilla çalışmaları bizi
günümüzde gerçek bir ayakl... more Partileşme hareketi ve yine silahlı mücadele, gerilla çalışmaları bizi günümüzde gerçek bir ayaklanma sorunuyla karşı karşıya getirmiştir. Kürdistan'da gerçek bir devrim, güçlü bir ayaklanmaya dayanmadan gelişemez ve hatta barışçıl kapsamda olmayan bir ayaklanma da sonuç alamaz. Diğer bir gerçeklik, gerillalaşmayan, gerilla ile beslemeyen bir ayaklanma da sonuca gidemez. Bir anlamda devrimci bir parti gündemine, basitten karmaşığa bir ayaklanma sorununu koymadan devrim yapamayacağı gibi, ayaklanmanın gerilla tarafından beslenmesini, korunmasını esas almadan ve bu temelde gerillayı da sağlam oturtmadan ve netleştirmeye ulaştırmadan devrim yapamaz.
This evaluation comes at a time when discussions on democratization in Turkey have intensified
an... more This evaluation comes at a time when discussions on democratization in Turkey have intensified and because of the responsibilities that I hold. The year 2009 has become of utmost importance in the solution of the Kurdish question which is at the heart of these intensified discussions. The President, Mr Abdullah Gül has denoted this importance by saying that “It shall be resolved, there is no other way”. Furthermore, this presentation gained more importance due to the elucidative manner with which the fundamental institutions concerned with state security have acted in relation to the resolution of problems, evaluations made about me in the public domain and the appeals made.
Moreover, the written and verbal wishes of the then President Turgut Özal at the beginning of the 1990s and of the then Prime Minister Necmettin Erbakan in 1997, the briefing notes sent from the Army Social Relations Department around about the same period, the discussions held with certain authorities during and after the ten days of interrogation in the aftermath of my arrest in 1999, as well as the letters I have sent to various competent authorities and the tendency of the Republic of Turkey becoming a bit more clear were all amongst the factors that had an influence on such a presentation.
I offer the Turkish society a simple solution. We
demand a democratic nation. We are not opposed
... more I offer the Turkish society a simple solution. We demand a democratic nation. We are not opposed to the unitary state and republic. We accept the republic, its unitary structure and laicism. However, we believe that it must be redefined as a democratic state respecting peoples, cultures and rights. On this basis, the Kurds must be free to organize in a way that they can live their culture and language and can develop economically and ecologically. This would allow Kurds, Turks and other cultures to come together under the roof of a democratic nation in Turkey. This is only possible, though, with a democratic constitution and an advanced legal framework warranting respect for different cultures. Our idea of a democratic nation is not defined by flags and borders. Our idea of a democratic nation embraces a model based on democracy instead of a model based on state structures and ethnic origins. Turkey needs to define itself as a country which includes all ethnic groups. This would be a model based on human rights instead of religion or race. Our idea of a democratic nation embraces all ethnic groups.
Demokratik uygarlık çağı, halkların yeniden doğuşu kadar ve belki de daha belirleyici olarak kadı... more Demokratik uygarlık çağı, halkların yeniden doğuşu kadar ve belki de daha belirleyici olarak kadınların doğuş çağıdır. Neolitik toplumun doğurucu tanrıça gücü olan kadın, sınıflı toplum tarihi boyunca sürekli yitirilmeyle karşı karşıya kalmıştır. Tarih bir anlamda yükselen sınıflı toplumla birlikte güç kazanan egemen erkeğin tarihidir. Egemen sınıfsal karakter egemen erkek karakterle birlikte oluşur. Burada da geçerli kural, mitolojik yalanlar ve ilahi cezalandırmalardır. Bunun altında ise çıplak kaba zor ve sömürü gerçeği vardır. Toplumun egemen erkek karakteri, günümüze kadar kadın olgusunun bilimsel değerlendirilmesine bile fırsat tanımamıştır. Kadın konusu dinden daha fazla tabusal bir alan sayılmaktadır. Namus adı altında, aslında erkeğin en sinsi, en hain ve zorbaca gasp ettiği kadın gerçekliği ve hakları gizlenmektedir. Kadının tarih boyunca kimliği ve kişiliğinden yoksun bırakılarak erkeğe sürekli tutsak edilmesi, sınıfsallaşmadan daha olumsuz sonuçlara yol açan bir olgudur. Kadının tutsaklığı genel köleliğin, düşüşün bir ölçüsüdür; toplumda yaygınlaşan yalanın, hırsızlığın ve zorbalığın bir ölçüsüdür; her tür kirlenmenin, uşaklığın ölçüsüdür.
Rosa Luxemburg, sermayenin gerçekleştirilmesini kapitalist olmayan toplum koşuluna bağlarken, çok... more Rosa Luxemburg, sermayenin gerçekleştirilmesini kapitalist olmayan toplum koşuluna bağlarken, çok önemli bir hakikatin kıyısında seyretmektedir. Kıyıdan daha içeri yürüyebilseydi, onun sadece kapitalist olmayan toplumun varlığına bağlı olmadığını, o toplumu kene gibi emerek şiştiğini, bundan bir damla kanı da işçiye içirerek kendisine suç ortağı haline getirdiğini görebilecekti. Net vurguluyorum; işçinin çabasını da inkâr etmiyorum. Ama sermaye oluşumunun işçinin emeğine ancak çok cüzî miktarda bağlanabileceğini, hatta felsefi-tarihsel-toplumsal düşünülürse bu cüzî miktarın da anlamını yitireceğini belirtiyorum. Endüstriyalizmin toplumun ve çevrenin sırtından bir vurgun olduğu, ekolojik sorunlardan ötürü giderek açığa çıkmaktadır. Günümüzde işletme yöneticilerinin ve usta işçilerin toplumun en ayrıcalıklı kesimi haline geldiğini, bunun karşılığının çığ gibi büyüyen işsizlik olduğunu hangi bilgi ve izan sahibi insan inkâr edebilir? Gelişmiş endüstri katmanları, tekelci ticaret ve finansal kesimler, yani sermaye tekelleri ‘çok hisseli ortaklık’ projeleriyle işçi kavramını iyice anlamsızlaştırmışlardır. İşçinin giderek sermaye tekelini topluma bağlayan kayış rolüne indirgendiğini görmek önemlidir. Reel sosyalizmin rolü nasıl devlet kapitalizmi olarak, bir ‘tavizci işçi’ olarak tanımlanabilirse, klasik özel kapitalizmin de benzer tavizci işçisi vardır. Bunlar her zaman toplum içinde bir arada olagelmişlerdir. Geriye kalan toplum, Rosa’nın aklına gelen kapitalist olmayan toplumdur.
Bir devrimin özgürlük düzeyi ilişkilerdeki özgürlük düzeyine bağlı olduğu gibi, özgün olarak da k... more Bir devrimin özgürlük düzeyi ilişkilerdeki özgürlük düzeyine bağlı olduğu gibi, özgün olarak da kadın erkek ilişkilerindeki özgürlük düzeyiyle oldukça bağlantılıdır. Özgürleşme, bir anlamda bireyler arası ilişkileri özgürce tartışma, kararlaştırma ve yürütme gücünde olmayı ifade eder. Böyle bireylerin oluşturduğu topluluklar, özgür topluluklar olarak da değerlendirilir. Bu toplulukların oluşturduğu topluma da özgür bir toplum denilir. Devrim, bu anlamda bir toplumu en üst düzeyde özgürleştirme eylemidir. Bir toplumun yakıcı, hızlı ve genel bir özgürleşme ihtiyacı varsa, yapılması gereken o topluma çok şiddetli bir devrimi dayatmaktır.
Mücadelemiz açısından 1970'ler Türkiye'sini hatırlarsak, ulusal bilincin tamamen olmadığı veya ço... more Mücadelemiz açısından 1970'ler Türkiye'sini hatırlarsak, ulusal bilincin tamamen olmadığı veya çok cılız olduğu, sosyalizmin bir öğreti olarak benimsenmesinin ve bunun bir ülke pratiğine aktarılmasının düşünülmediği bir dönemde biz yola çıktık. O dö-nemdeki koşullar, bizim güçlü bir toplantıyla ülkemizin kurtuluş meselelerine eğilmemizi olanaksız kılıyordu. Yine o dönemlerde biz ülkemiz üzerinde ne tür bir baskı olduğunu kavrayamıyorduk, bu baskının oluşturduğu ilişkileri bilmiyorduk. Son derece cılız bir tarzda bir ülke meselemiz, bir ulus meselemiz olduğunu tahlil ediyorduk. Bu konuda soyut tarzda bazı düşünceler kafamıza takılmıştı, ama yeteri kadar tahlil yoktu. Ayrıca bu tahlillerin ışığında yeteri kadar kadrolaşma hiç yoktu. Biz bu şartlarda çok ilkel tarzda mücadelenin şekillendirilmesini, hakim ulus koşullarında, oranın gençliğine yoğun olarak hakim olan burjuva ideolojisi ortamında bir mücadele grubu olarak ortaya çıkmayı düşünebilir veya bazı ilkeleri aklımıza getirebilirdik. Bundan başka bir şey yapamazdık.
Alla società turca offro una soluzione semplice. Chiediamo una nazione democratica. Non siamo con... more Alla società turca offro una soluzione semplice. Chiediamo una nazione democratica. Non siamo contrari né allo stato unitario, né alla repubblica. Accettiamo la repubblica, la sua struttura unitaria ed il laicismo, ma crediamo che debba essere ridefinita come uno stato democratico che rispetti i popoli, le culture ed i diritti. Su questa base i Curdi devono essere liberi di organizzarsi in modo tale da poter vivere la propria lingua e cultura e da potersi sviluppare economicamente ed ecologicamente. Curdi, Turchi ed altre culture potrebbero così vivere insieme in Turchia, sotto lo stesso tetto di una nazione democratica. Ciò è però possibile soltanto con una costituzione democratica ed una struttura giuridica avanzata che garantisca il rispetto delle diverse culture. Prospettive per una soluzione politica della questione curda Prima edizione 2010 Prospettive per una soluzione politica della questione curda Abdullah Öcalan 6
Ez vê projeyê (Konfederalîzma Demokratîk) diyarî pîrozbahiyên 1'ê Gulanê her wiha ji ber meha Gûl... more Ez vê projeyê (Konfederalîzma Demokratîk) diyarî pîrozbahiyên 1'ê Gulanê her wiha ji ber meha Gûlanê ye diyarî Denîzan, Mahîran û Tevahî ehîdên me dikim.
Türkiye Cumhuriyeti, gerek kuruluşunda ve gerekse günümüzde yaşadığı önemli çözülüş sürecinde, çe... more Türkiye Cumhuriyeti, gerek kuruluşunda ve gerekse günümüzde yaşadığı önemli çözülüş sürecinde, çeteleşme biçiminde kuruluşlara gitmekte ve içindeki engelleri olduğu kadar karşısındaki hedeflerini de düşürmek için bu yöntemi kullan-makta da epey ustalaştığı görülmektedir. Mustafa Kemal hareketinin kendisi, dönemin Osmanlı nizamında bir çete ha-reketi olarak ortaya çıkar ve bu o zaman açıkça da söylenir. İttihat Terakkicilik ta-mamen bir çete sistemi altında çalışır. Hele oluşturduğu TeĢkilatı Mahsusa yani o dönemin MĠT‟i, dünyada örneği az görülen ve hatta belki de ilk örneği sayıla-bilecek bir Ģekilde, devletin içinde ama gizli bir çete olarak kendisini örgütlen-dirir. Özellikle Osmanlı İmparatorluğu‟nu dağılış sürecinde ayakta tutmanın temel yöntemi, Teşkilatı Mahsusa‟nın çeteleşme tarzıdır. İmparatorluğun kurtulamayacağı anlaşılınca, aynı çeteler Anadolu‟ya yayılırlar. Kuva-i Milliye adı altındaki teşkilat-lanmalarda oldukça etkilidirler. Mustafa Kemal başlangıçta bunları oldukça kullanır. Örneğin Çerkez Ethem‟in hareketi de, Teşkilatı Mahsusa‟nın bir üyesi olması itiba-rıyla son tahlilde çetedir. Ama eğilimi padişah yanlısı isyancılardan değil, özellikle Bolşevik etkilenmeden ötürü Anadolu İhtilali yönündedir. Ve buna benzer Efeler hareketi de tipik bir çete hareketi olarak anlaşılır. Zaten o zaman ismi de odur.
“Sömürgeci Cumhuriyet Kirli ve Suçludur” adlı kitap Türk egemenlik
tarihini başlangıcından bugüne... more “Sömürgeci Cumhuriyet Kirli ve Suçludur” adlı kitap Türk egemenlik tarihini başlangıcından bugüne kadarki sürecini irdelemektedir. Hepimizin yaşamını çok yakından ilgilendiren ve etkileyen cumhuriyet nasıl kuruldu? Cumhuriyet öncesi ve sonrası nasıl şekillendi? Cumhuriyet gerçeğinde Kemalizm nedir? Bugün tüm kirliliğiyle demokrasiyi, özgürlüğü katleden, insana maymunlaşmayı dayatan, toplumun bütün dinamiklerini öldürmeye yönelen özel savaşın mantığı nereden besleniyor? Bir bütün olarak insanlığa kasteden cumhuriyet gerçeği nasıl aşılmalıdır? Devrimci savaş ve görevler; devrimci kişilik ve yürüyüş nasıl olmalıdır? Ve sıralamakla bitmeyecek uzunluktaki bütün soruların irdelenmiş cevapları bu kitapta verilmektedir. Bu kitap, PKK Genel Başkanı Abdullah Öcalan yoldaşın, cumhuriyeti aşan insan gerçeğini yaratma ve bu insanla devrimi başarma perspektifiyle yaptığı çözümlemelerden derlenmiştir. Özel savaşın bugün tüm ağırlığıyla TC siyasetini belirleyen durumu dikkate alınırsa, “Sömürgeci Cumhuriyet Kirli ve Suçludur” adlı bu kitap tam zamanında okuruna kavuşmaktadır. Özellikle Türkiye gerçeğini kavramak ve Türkiye tarihini açığa çıkarmak isteyenler için önemli bir kaynak olarak, bir yerde Türkiye Cumhuriyetinin kişilik tahribatını yaşayan herkesin okuması bir şans sayılmalıdır.
Wenn ein gesellschaftliches Phänomen zu einem Konflikt wird, dessen Wurzeln Jahrhunderte zurückli... more Wenn ein gesellschaftliches Phänomen zu einem Konflikt wird, dessen Wurzeln Jahrhunderte zurückliegen, und wenn sich dafür überhaupt keine Lösung abzeichnet, die den Maßstäben unserer Zeit entspricht, ist es unrealistisch, die Verantwortung dafür ausschließlich in den inneren und äußeren objektiven Bedingungen zu suchen. Jedes Problem hat seine objektiven Bedingungen. Doch in der Regel behindern solche Umstände nicht endlos das Finden einer Lösung. Andererseits können die objektiven Bedingungen allein, egal wie ausgereift und geeignet sie auch sein mögen, auch keine Lösung bringen. Doch selbst unter widrigsten Umständen lässt sich immer noch irgendwo eine mögliche Lösung ausmachen. Unrealistisch ist es auch, unzulängliche subjektive Faktoren im engen Sinne für eine fehlende Lösung verantwortlich zu machen. Es ist auch kein gehaltvolles Argument zu meinen, es sei zu wenig Blut vergossen worden, oder das Wissensniveau innerhalb der Organisation sei zu gering. Und es kann auch irreführend sein, alles einer fehlgelaufenen oder falschen militärischen und politischen Strategie und Taktik zuzuschreiben. Zutreffend ist vielmehr, den Hauptgrund für das Ausbleiben einer Lösung in der Frage nach Realisierbarkeit und Praktikabilität des Lösungsansatzes selbst zu suchen, also in der Art, wie an eine Lösung herangegangen wird.
Elinizdeki kitap, PKK Genel Başkanı Abdullah Öcalan’ın çeşitli zamanlardaki konuşma, diyalog ve ç... more Elinizdeki kitap, PKK Genel Başkanı Abdullah Öcalan’ın çeşitli zamanlardaki konuşma, diyalog ve çözümlemelerinden alınmıştır ve onun insana, onun tarihine ve güncel yaşamına ilişkin felsefi yaklaşımları konusunda bazı ipuçları vermektedir. Yayınlanmış olan onlarcası gibi bu kitabın da, tek başına Öcalan’ın felsefi yaklaşımını bir bütün olarak vermekten uzaksa da; onun asıl felsefesini gizlediği eylemini anlamak, ona biraz olsun yaklaşmak için şu an için elimizdeki en elverişli eserlerden biri olacağını umuyoruz.
Liberating life is impossible without a radical women's revolution which would change man's menta... more Liberating life is impossible without a radical women's revolution which would change man's mentality and life. If we are unable to make peace between man and life and life and woman, happiness is but a vain hope. Gender revolution is not just about woman. It is about the five thousand years old civilisation of classed society which has left man worse off than woman. Thus, this gender revolution would simultaneously mean man's liberation. I have often written about " total divorce " , i.e. the ability to divorce from the five thousand years old culture of male domination. The female and male gender identities that we know today are constructs that were formed much later than the biological female and male. Woman has been exploited for thousands of years according to this constructed identity; never acknowledged for her labour. Man has to overcome always seeing woman as wife, sister, or lover – stereotypes forged by tradition and modernity.
Partileşme hareketi ve yine silahlı mücadele, gerilla çalışmaları bizi
günümüzde gerçek bir ayakl... more Partileşme hareketi ve yine silahlı mücadele, gerilla çalışmaları bizi günümüzde gerçek bir ayaklanma sorunuyla karşı karşıya getirmiştir. Kürdistan'da gerçek bir devrim, güçlü bir ayaklanmaya dayanmadan gelişemez ve hatta barışçıl kapsamda olmayan bir ayaklanma da sonuç alamaz. Diğer bir gerçeklik, gerillalaşmayan, gerilla ile beslemeyen bir ayaklanma da sonuca gidemez. Bir anlamda devrimci bir parti gündemine, basitten karmaşığa bir ayaklanma sorununu koymadan devrim yapamayacağı gibi, ayaklanmanın gerilla tarafından beslenmesini, korunmasını esas almadan ve bu temelde gerillayı da sağlam oturtmadan ve netleştirmeye ulaştırmadan devrim yapamaz.
This evaluation comes at a time when discussions on democratization in Turkey have intensified
an... more This evaluation comes at a time when discussions on democratization in Turkey have intensified and because of the responsibilities that I hold. The year 2009 has become of utmost importance in the solution of the Kurdish question which is at the heart of these intensified discussions. The President, Mr Abdullah Gül has denoted this importance by saying that “It shall be resolved, there is no other way”. Furthermore, this presentation gained more importance due to the elucidative manner with which the fundamental institutions concerned with state security have acted in relation to the resolution of problems, evaluations made about me in the public domain and the appeals made.
Moreover, the written and verbal wishes of the then President Turgut Özal at the beginning of the 1990s and of the then Prime Minister Necmettin Erbakan in 1997, the briefing notes sent from the Army Social Relations Department around about the same period, the discussions held with certain authorities during and after the ten days of interrogation in the aftermath of my arrest in 1999, as well as the letters I have sent to various competent authorities and the tendency of the Republic of Turkey becoming a bit more clear were all amongst the factors that had an influence on such a presentation.
I offer the Turkish society a simple solution. We
demand a democratic nation. We are not opposed
... more I offer the Turkish society a simple solution. We demand a democratic nation. We are not opposed to the unitary state and republic. We accept the republic, its unitary structure and laicism. However, we believe that it must be redefined as a democratic state respecting peoples, cultures and rights. On this basis, the Kurds must be free to organize in a way that they can live their culture and language and can develop economically and ecologically. This would allow Kurds, Turks and other cultures to come together under the roof of a democratic nation in Turkey. This is only possible, though, with a democratic constitution and an advanced legal framework warranting respect for different cultures. Our idea of a democratic nation is not defined by flags and borders. Our idea of a democratic nation embraces a model based on democracy instead of a model based on state structures and ethnic origins. Turkey needs to define itself as a country which includes all ethnic groups. This would be a model based on human rights instead of religion or race. Our idea of a democratic nation embraces all ethnic groups.
Demokratik uygarlık çağı, halkların yeniden doğuşu kadar ve belki de daha belirleyici olarak kadı... more Demokratik uygarlık çağı, halkların yeniden doğuşu kadar ve belki de daha belirleyici olarak kadınların doğuş çağıdır. Neolitik toplumun doğurucu tanrıça gücü olan kadın, sınıflı toplum tarihi boyunca sürekli yitirilmeyle karşı karşıya kalmıştır. Tarih bir anlamda yükselen sınıflı toplumla birlikte güç kazanan egemen erkeğin tarihidir. Egemen sınıfsal karakter egemen erkek karakterle birlikte oluşur. Burada da geçerli kural, mitolojik yalanlar ve ilahi cezalandırmalardır. Bunun altında ise çıplak kaba zor ve sömürü gerçeği vardır. Toplumun egemen erkek karakteri, günümüze kadar kadın olgusunun bilimsel değerlendirilmesine bile fırsat tanımamıştır. Kadın konusu dinden daha fazla tabusal bir alan sayılmaktadır. Namus adı altında, aslında erkeğin en sinsi, en hain ve zorbaca gasp ettiği kadın gerçekliği ve hakları gizlenmektedir. Kadının tarih boyunca kimliği ve kişiliğinden yoksun bırakılarak erkeğe sürekli tutsak edilmesi, sınıfsallaşmadan daha olumsuz sonuçlara yol açan bir olgudur. Kadının tutsaklığı genel köleliğin, düşüşün bir ölçüsüdür; toplumda yaygınlaşan yalanın, hırsızlığın ve zorbalığın bir ölçüsüdür; her tür kirlenmenin, uşaklığın ölçüsüdür.
Rosa Luxemburg, sermayenin gerçekleştirilmesini kapitalist olmayan toplum koşuluna bağlarken, çok... more Rosa Luxemburg, sermayenin gerçekleştirilmesini kapitalist olmayan toplum koşuluna bağlarken, çok önemli bir hakikatin kıyısında seyretmektedir. Kıyıdan daha içeri yürüyebilseydi, onun sadece kapitalist olmayan toplumun varlığına bağlı olmadığını, o toplumu kene gibi emerek şiştiğini, bundan bir damla kanı da işçiye içirerek kendisine suç ortağı haline getirdiğini görebilecekti. Net vurguluyorum; işçinin çabasını da inkâr etmiyorum. Ama sermaye oluşumunun işçinin emeğine ancak çok cüzî miktarda bağlanabileceğini, hatta felsefi-tarihsel-toplumsal düşünülürse bu cüzî miktarın da anlamını yitireceğini belirtiyorum. Endüstriyalizmin toplumun ve çevrenin sırtından bir vurgun olduğu, ekolojik sorunlardan ötürü giderek açığa çıkmaktadır. Günümüzde işletme yöneticilerinin ve usta işçilerin toplumun en ayrıcalıklı kesimi haline geldiğini, bunun karşılığının çığ gibi büyüyen işsizlik olduğunu hangi bilgi ve izan sahibi insan inkâr edebilir? Gelişmiş endüstri katmanları, tekelci ticaret ve finansal kesimler, yani sermaye tekelleri ‘çok hisseli ortaklık’ projeleriyle işçi kavramını iyice anlamsızlaştırmışlardır. İşçinin giderek sermaye tekelini topluma bağlayan kayış rolüne indirgendiğini görmek önemlidir. Reel sosyalizmin rolü nasıl devlet kapitalizmi olarak, bir ‘tavizci işçi’ olarak tanımlanabilirse, klasik özel kapitalizmin de benzer tavizci işçisi vardır. Bunlar her zaman toplum içinde bir arada olagelmişlerdir. Geriye kalan toplum, Rosa’nın aklına gelen kapitalist olmayan toplumdur.
Bir devrimin özgürlük düzeyi ilişkilerdeki özgürlük düzeyine bağlı olduğu gibi, özgün olarak da k... more Bir devrimin özgürlük düzeyi ilişkilerdeki özgürlük düzeyine bağlı olduğu gibi, özgün olarak da kadın erkek ilişkilerindeki özgürlük düzeyiyle oldukça bağlantılıdır. Özgürleşme, bir anlamda bireyler arası ilişkileri özgürce tartışma, kararlaştırma ve yürütme gücünde olmayı ifade eder. Böyle bireylerin oluşturduğu topluluklar, özgür topluluklar olarak da değerlendirilir. Bu toplulukların oluşturduğu topluma da özgür bir toplum denilir. Devrim, bu anlamda bir toplumu en üst düzeyde özgürleştirme eylemidir. Bir toplumun yakıcı, hızlı ve genel bir özgürleşme ihtiyacı varsa, yapılması gereken o topluma çok şiddetli bir devrimi dayatmaktır.
Mücadelemiz açısından 1970'ler Türkiye'sini hatırlarsak, ulusal bilincin tamamen olmadığı veya ço... more Mücadelemiz açısından 1970'ler Türkiye'sini hatırlarsak, ulusal bilincin tamamen olmadığı veya çok cılız olduğu, sosyalizmin bir öğreti olarak benimsenmesinin ve bunun bir ülke pratiğine aktarılmasının düşünülmediği bir dönemde biz yola çıktık. O dö-nemdeki koşullar, bizim güçlü bir toplantıyla ülkemizin kurtuluş meselelerine eğilmemizi olanaksız kılıyordu. Yine o dönemlerde biz ülkemiz üzerinde ne tür bir baskı olduğunu kavrayamıyorduk, bu baskının oluşturduğu ilişkileri bilmiyorduk. Son derece cılız bir tarzda bir ülke meselemiz, bir ulus meselemiz olduğunu tahlil ediyorduk. Bu konuda soyut tarzda bazı düşünceler kafamıza takılmıştı, ama yeteri kadar tahlil yoktu. Ayrıca bu tahlillerin ışığında yeteri kadar kadrolaşma hiç yoktu. Biz bu şartlarda çok ilkel tarzda mücadelenin şekillendirilmesini, hakim ulus koşullarında, oranın gençliğine yoğun olarak hakim olan burjuva ideolojisi ortamında bir mücadele grubu olarak ortaya çıkmayı düşünebilir veya bazı ilkeleri aklımıza getirebilirdik. Bundan başka bir şey yapamazdık.
Alla società turca offro una soluzione semplice. Chiediamo una nazione democratica. Non siamo con... more Alla società turca offro una soluzione semplice. Chiediamo una nazione democratica. Non siamo contrari né allo stato unitario, né alla repubblica. Accettiamo la repubblica, la sua struttura unitaria ed il laicismo, ma crediamo che debba essere ridefinita come uno stato democratico che rispetti i popoli, le culture ed i diritti. Su questa base i Curdi devono essere liberi di organizzarsi in modo tale da poter vivere la propria lingua e cultura e da potersi sviluppare economicamente ed ecologicamente. Curdi, Turchi ed altre culture potrebbero così vivere insieme in Turchia, sotto lo stesso tetto di una nazione democratica. Ciò è però possibile soltanto con una costituzione democratica ed una struttura giuridica avanzata che garantisca il rispetto delle diverse culture. Prospettive per una soluzione politica della questione curda Prima edizione 2010 Prospettive per una soluzione politica della questione curda Abdullah Öcalan 6
Ez vê projeyê (Konfederalîzma Demokratîk) diyarî pîrozbahiyên 1'ê Gulanê her wiha ji ber meha Gûl... more Ez vê projeyê (Konfederalîzma Demokratîk) diyarî pîrozbahiyên 1'ê Gulanê her wiha ji ber meha Gûlanê ye diyarî Denîzan, Mahîran û Tevahî ehîdên me dikim.
Kadını biyolojik farklılığı olan bir cins insan olarak algılamak toplumsal gerçeklik konusunda kö... more Kadını biyolojik farklılığı olan bir cins insan olarak algılamak toplumsal gerçeklik konusunda körlüğün temel etkenlerinin başında gelmektedir. Cinsiyet farklılığı kendi başına hiçbir toplumsal sorun nedeni olamaz. Evrende her zerredeki ikilem nasıl hiçbir varlıkta sorun olarak ele alınmazsa insan varlığındaki ikilemde de sorun olarak işlenemez. Varlık neden ikilemlidir? Sorusuna verilecek cevap ancak felsefi olabilir. Ontolojik (varlık bilimi) çözümleme bu soruya yanıt arayabilir. Benim cevabım varlığın ikilem dışında başka tür var oluşu sağlanamaz. İkilem var oluşun mümkün tarzıdır. Kadın-erkek mevcut haliyle olmayıp eşeysiz olsalar bile bu ikilemden kurtulamazlar. Çift cinslilik denilen olay da budur. Şaşırmamak gerekir fakat ikilemler hep farklı oluşmaya eğilimlidirler evrensel zekâya kanıt aranacak temel de bu ikilem eğiliminde aranabilir. İkilemin iki tarafı da ne iyi ne kötüdür. Sadece farklıdır. Farklı olmak zorundadır. İkilemler aynılaşırsa varoluş gerçekleşemez. Örneğin iki kadın veya iki erkekle toplumsal varlığın üreme sorunu çözümlenemez. Dolayısıyla niçin kadın veya erkek? Sorusunun değeri yoktur. Veya ille cevap aranacaksa evren böyle oluşmak durumundadır da ondan diye felsefi bir cevap verilebilir. Kadın sosyal ilişki yoğunluğu olarak incelemek bu nedenle sadece anlamlı değil, toplumsal kördüğümleri aşmak açısından da büyük önem taşır. Erkek egemen bakış bağışıklık kazandığı için kadına ilişkin körlüğü kırmak bir nevi atomu parçalamak gibidir. Büyük entelektüel çaba ve egemen erkekliği yıkmayı gerektirir. Kadın cephesinde ise yıkmak da o denli gerekir. Tüm özgürlük, eşitlik, demokratik, ahlaki, politik, sınıfsal mücadelelerin barış veya başarısızlıklarından yaşanan hayal kırıklıkları kırılmayan egemen ilişki biçiminin izlerini taşır. Tüm eşitsizlikleri kölelikleri, despotlukları, faşizmi, militarizmi besleyen ilişkiler ana kaynağını bu ilişki biçiminden alır. Eşitlik, özgürlük, demokrasi, istiyorsak kadın etrafında örülen toplum-doğa kadar eski olan ilişkiler ağını çözmek ve parçalamak gerekir. Gerçek özgürlüğe, eşitliğe, demokrasiye, ikiyüzlü olmayan bir ahlaka bunun dışında gidilecek başka yol yoktur. Cinsiyetçiliğe hiyerarşik çıkıştan beri iktidar ideolojisi olarak anlam yüklenmiştir. Sınıflaşma ve iktidarlaşma ile yakından bağlantılıdır. Bütün arkeolojik, antropolojik, ve güncel araştırma ve gözlemler kadının otorite kaynağı olduğu dönemler olduğu ve uzun olmayıp, tersine verimlilik ve doğurganlıktan kaynaklanan, toplumsal var oluşu güçlendiren bir otoritedir. Kadında etkisi daha fazla olan duygusal zekâ bu var oluşla güçlü bağlara sahiptir. Artık-ürün üzerine kurulu iktidar savaşlarında kadının pek belirgin yer almayışı, toplumsal varoluş tarzı, bu konumuyla ilgilidir. Uygarlık tarihi, kadının kaybedişi ve kayboluşu tarihidir Hiyerarşik ve devletsel düzen bağlantılı iktidar gelişiminde erkeğin öncü rol oynadığını tarihsel bulgular ve güncel gözlemler açıkça göstermektedir. Bunun için neolitik toplumun son aşamasına kadar gelişkin olan kadın otoritesinin kırılması, aşılması gerekiyordu. Buna ilişkin biçimi, çeşitli süresi uzun büyük mücadelelerin verildiğini yine tarihsel bulgular ve güncel gözlemler doğrulamaktadır. Özellikle Sümer mitolojisi neredeyse tarihin toplumsal doğanın hafızası gibi oldukça aydınlatıcıdır. Uygarlık tarihi, kadının kaybedişi ve kayboluşu tarihidir aynı zamanda. Bu tarih tanrı ve kullarıyla hükümdar ve tebaalarıyla, ekonomik ve bilim sanatıyla erkek egemen kişiliğin pekiştiği tarihtir. Dolayısıyla kadının kaybedişi ve kayboluşu toplum adına büyük düşüş ve kaybediştir. Cinsiyetçi toplum bu düşüşün ve kaybedişin sonucudur. Cinsiyetçi erkek kadın üzerinde sosyal hâkimiyetini inşa ettiğinde o kadar iştahlıdır ki doğal her türlü teması bir egemenlik gösterisi haline getirir. Cinsel ilişki gibi biyolojik bir olguya sürekli iktidar ilişkisi yüklenmiştir. Kadın üzerinde zafer havasıyla cinsel temas kurduğunu hiç unutmaz. Bu yönlü çok güçlü bir alışkanlık oluşturmuştur. Bir sürü deyim icat etmiştir. Becerdim, işini bitirdim, kancık, karnında sıpa sırtında sopa, fahişe, orospu, kız gibi oğlan, kadını serbest bırakırsan ya davulcuya ya zurnacıya kaçar. Başını hemen bağlamak gibi benzer sayısız öykü
The elimination of women from the ranks and the subjects of science requires us to look for a rad... more The elimination of women from the ranks and the subjects of science requires us to look for a radical alternative. We firstly need to know how to win within the ideological arena and to create a libertarian, natural mind-set against the domineering, power hungry mentality of the male. We should always keep in mind that the traditional female subjugation is not physical but social. It is due to the ingrained slavery. Therefore, the most urgent need is to conquer the thoughts and emotions of subjugation within the ideological arena.
Abdullah (Apo) Öcalan is the founder and leader of the Partiya Karkerên Kurdistan (PKK) or Kurdis... more Abdullah (Apo) Öcalan is the founder and leader of the Partiya Karkerên Kurdistan (PKK) or Kurdistan Workers Party, an organization the U.S. government deems to be terrorist. Born around 1948 in southeastern Turkey, Öcalan was a sometime student in political science at Ankara University in 1966-78, where he began to form his ideas on Kurdish nationalism. Öcalan created the PKK in November 1978, moved to Syria in May 1979, and began the current war against Turkey in August 1984. By the spring of 1998, the PKK's activities had led to more than 3,000 villages partially or totally destroyed, 27,000 deaths, and up to 3 million people displaced. Michael M. Gunter, professor of political science at Tennessee Technological University and author of three books on Kurdish issues, interviewed him in Damascus on March 1314, 1998.
Bugünkü toplantımızda dost örgütlerden yoldaşların da huzurunda, Türkiye"deki siyasal gelişmeler,... more Bugünkü toplantımızda dost örgütlerden yoldaşların da huzurunda, Türkiye"deki siyasal gelişmeler, devrimci hareketin sorunları ve görevleri üzerine bir tartışma yapabiliriz. Özellikle şimdiye kadar yaptığımız bazı değerlendirmelere yönelik sorular sorabilirsiniz. Türkiye"de bize yönelik çeşitli eleştiriler yapılıyor, bizim de onlara eleştirilerimiz oluyor. Bunu dergi köşelerine sıkıştırmaktan öteye, böyle açık bir tartışma platformuyla cevaplamak daha uygun olur düşüncesindeyiz. Tartışmalara da açıklık getirmek açısından bu daha uygun bir yöntemdir.
Kürdistan"daki güncel gelişmeler bütün yönleriyle, olanca yoğunluğuyla sürüyor. PKK"nin özellikle... more Kürdistan"daki güncel gelişmeler bütün yönleriyle, olanca yoğunluğuyla sürüyor. PKK"nin özellikle Kuzey Kürdistan"a dayalı olarak geliştirdiği mücadele biçimi, son yıllarda ve daha çok da 1992 yılında Güney"e de taşırılarak, tüm engellemelere rağmen, yenilmesi şurada kalsın, daha da artan başarılı adımlar atmıştır. Çekiç Güç, özellikle Körfez Savaşıyla birlikte Güney Kürdistan"da bir koruma şemsiyesi rolü üstlenerek, bu gelişmeye müdahale etmiştir. Bu müdahale, Güney"de tam bir askeri savaş boyutuna tırmandırılmıştır ve halen de bütün dikkatlerin merkezi durumundadır. Savaş her ne kadar durmuşsa da, bir nevi ateşkes süreci yaşanmaktadır. Bu durum beraberinde yeni çatışma tohumları kadar, uzlaşma zorunlulukları ve olanaklarını da ortaya çıkarıyor. Hemen hemen tüm parçalardaki Kürdistan halkı, olumlu ve olumsuz yönlerdeki gelişmelerin dayandığı sosyal nedenleri ve siyasal amaçlarıyla birlikte bu gelişmelerin kökenini artan bir ilgiyle anlamak istiyor, hatta saf tutuyor ve bu anlamda Kürdistan"da ilk defa mevzilenme dediğimiz devrim ile karşı devrimin ciddi bir çatışması yaşanıyor.
Suriye'den çıkışım NATO-Gladio operasyonuyla bağlantılıdır. Türk ordusundaki ayrışmayı ve Gladio'... more Suriye'den çıkışım NATO-Gladio operasyonuyla bağlantılıdır. Türk ordusundaki ayrışmayı ve Gladio'yu dikkate almadan bu operasyonu doğru yorumlayamayız. Genelkurmay Başkanları İ. Hakkı Karadayı ve Hüseyin Kıvrıkoğlu başkanlık dönemlerinde sanıldığı kadar her şeye hâkim değildiler. İkisi de Kürt sorununda Eşref Bitlis'in yaklaşımına daha yakın durmaktaydılar. Savaşın Kürtlerin toptan tasfiyesine yöneltilmesini hem doğru hem de mümkün görmüyorlardı. Turgut Özal ve Eşref Bitlis'in başlatmak istedikleri barış ve siyasi çözümü hem yurtseverliğin gereği sayıyor hem de klasik savaş anlayışına daha uygun buluyorlardı. Sakıp Sabancı da bu çizgiyi TÜSİAD içinde savunan kesimi temsil ediyordu. MİT içinde Kontrgerilla Daire Başkanı Mehmet Eymür ile Emniyet Teşkilatından Hanefi Avcı'nın yaklaşımı da aynı çizgi paralelindeydi. Bu ekip Susurluk olayını da değerlendirerek savaş lobisine karşı bir hamle yapmıştı. Karşı ekibi veya Gladiocu kanadı esas olarak Doğan Güreş ve Çevik Bir temsil ediyordu. Sakıp Sabancı ve Hüseyin Kıvrıkoğlu'na yönelik suikast girişimlerini bu ekip yönlendirmişti. Ayrıca daha önceleri başta Turgut Özal ve Eşref Bitlis olmak üzere devlet içinde bazı kişileri tasfiye etmeyi amaçlayan çok sayıda suikastı da aynı ekibin selefleri, daha önceki uzantıları gerçekleştirmişlerdi. 1990'da Genelkurmay Başkanlığı sırası ordu teamüllerine göre Muhittin Fisunoğlu'na gelmişti. Doğan Güreş kural dışı biçimde Genelkurmay Başkanlığı görevine getirilince aralarındaki çatlak büyüdü. Diğer ekip ordu içinde iki PKK sempatizanı askerle Doğan Güreş'e zehirli çayla suikast girişiminde bulundu. Bu girişim tam başarıya ulaşmadı. İmralı'da özel askeri savcı bu konudaki kararı kimin verdiğini sorunca, iki askerin PKK sempatizanı olduğunu, olaydan sonra kaçıp gerilla saflarına katıldıklarını ve şehit olduklarını söylemiştim. Asıl kararın ordu içinden verildiğini tahmin ettiğimi belirtmiştim. Bu yöndeki soruşturma böylelikle kapanmıştı. Ordu içinde bu nitelikteki çelişki 20. yüzyılın başına, hatta daha öncelerine kadar uzanır. Sultan Abdülhamit'in (hatta Sultan Abdülaziz'in) düşürülüşün-den Mustafa Kemal'e suikasta, 15 Şubat 1925'te Şeyh Sait'e karşı düzenlenen komployla başlayan ve 18 Kasım 1937'de Seyit Rıza'nın komployla idam edilmesine kadar giden Kürtlere yönelik soykırım uygulamalarına, Serbest Fırka'nın kapatılmasından (1930) İnönü'nün başbakanlıktan düşürülüşüne (1937), 27 Mayıs 1960 askeri darbesinden 28 Şubat 1997'deki post modern darbeye ve en son 2000 sonrası darbe hazırlıklarına kadar geçen yaklaşık yüzyıllık süre-deki tüm benzer olaylarda aynı çizgi çatışması vardır. Önce Almanya, sonra sırasıyla İngiltere ve ABD hegemonik güçler olarak bu çatışmaları dışarıdan destekleyip kontrol ediyorlardı. Tüm bu komplo ve suikast olayları özünde Ortadoğu halklarına, özellikle Anadolu ve Mezopotamya halklarına karşı yürütülen hegemonya savaşlarının birer yansımasıydı. Bunlardan PKK'nin öncülük ettiği Kürt direnişinin payına düşen ve daha önceki bölümlerde taslak halinde sunduğum dört önemli Gladio savaşı dönemi vardır. Kapitalist güçlerin hegemonik savaşı Beyaz Türk faşizmi kılığına bürünerek sürdürülüyordu. M. Kemal'den beri ordu içinde bundan rahatsız olan bir kesim de her zaman vardı. Bunlar yurtsever ve Anadolucuydu. 27 Mayıs 1960 darbesinden 2000'ler sonrası darbe hazırlıklarına kadar bu yurtsever ve barış yanlısı diyebileceğimiz kesimin durumu darbeciler ve komplocularınkinden farklıydı. Darbeciler ve komplocuların arkasında esas olarak NATO-Gladio'su durmaktaydı. Ayrıca sivil toplum içinde de her iki tarafın güçlü uzantıları, odakları mevcuttu. Bunlar aralarında daimî bir ilişki ve çelişkiyi yaşarlar. Dönemlere göre birbirlerine üstünlük kurarlar. Sınıfsal olarak da millici ve işbirlikçi burjuvaları temsil etmek durumundadırlar.
Uploads
Books by Abdullah Öcalan
tarihini başlangıcından bugüne kadarki sürecini irdelemektedir. Hepimizin yaşamını çok yakından ilgilendiren ve etkileyen cumhuriyet nasıl kuruldu? Cumhuriyet öncesi ve sonrası nasıl şekillendi? Cumhuriyet gerçeğinde Kemalizm nedir? Bugün tüm kirliliğiyle demokrasiyi, özgürlüğü katleden, insana maymunlaşmayı dayatan, toplumun bütün dinamiklerini öldürmeye yönelen özel savaşın mantığı nereden besleniyor? Bir bütün olarak insanlığa kasteden cumhuriyet gerçeği nasıl aşılmalıdır? Devrimci savaş ve görevler; devrimci kişilik ve yürüyüş nasıl olmalıdır? Ve sıralamakla bitmeyecek uzunluktaki bütün soruların irdelenmiş cevapları bu kitapta verilmektedir. Bu kitap, PKK Genel Başkanı Abdullah Öcalan yoldaşın, cumhuriyeti aşan insan gerçeğini yaratma ve bu insanla devrimi başarma perspektifiyle yaptığı çözümlemelerden derlenmiştir. Özel savaşın bugün tüm ağırlığıyla TC siyasetini belirleyen durumu dikkate alınırsa, “Sömürgeci Cumhuriyet Kirli ve Suçludur” adlı bu kitap tam zamanında okuruna kavuşmaktadır. Özellikle Türkiye gerçeğini kavramak ve Türkiye tarihini açığa çıkarmak isteyenler için önemli bir kaynak olarak, bir yerde Türkiye Cumhuriyetinin kişilik tahribatını yaşayan herkesin okuması bir şans sayılmalıdır.
günümüzde gerçek bir ayaklanma sorunuyla karşı karşıya getirmiştir.
Kürdistan'da gerçek bir devrim, güçlü bir ayaklanmaya dayanmadan
gelişemez ve hatta barışçıl kapsamda olmayan bir ayaklanma da sonuç
alamaz. Diğer bir gerçeklik, gerillalaşmayan, gerilla ile beslemeyen bir
ayaklanma da sonuca gidemez. Bir anlamda devrimci bir parti gündemine, basitten karmaşığa bir ayaklanma sorununu koymadan devrim yapamayacağı gibi, ayaklanmanın gerilla tarafından beslenmesini, korunmasını esas almadan ve bu temelde gerillayı da sağlam oturtmadan ve netleştirmeye ulaştırmadan devrim yapamaz.
and because of the responsibilities that I hold. The year 2009 has become of utmost importance
in the solution of the Kurdish question which is at the heart of these intensified discussions. The
President, Mr Abdullah Gül has denoted this importance by saying that “It shall be resolved,
there is no other way”. Furthermore, this presentation gained more importance due to the
elucidative manner with which the fundamental institutions concerned with state security have
acted in relation to the resolution of problems, evaluations made about me in the public domain
and the appeals made.
Moreover, the written and verbal wishes of the then President Turgut Özal at the beginning of
the 1990s and of the then Prime Minister Necmettin Erbakan in 1997, the briefing notes sent
from the Army Social Relations Department around about the same period, the discussions held
with certain authorities during and after the ten days of interrogation in the aftermath of my
arrest in 1999, as well as the letters I have sent to various competent authorities and the tendency
of the Republic of Turkey becoming a bit more clear were all amongst the factors that had an
influence on such a presentation.
demand a democratic nation. We are not opposed
to the unitary state and republic. We accept
the republic, its unitary structure and laicism.
However, we believe that it must be redefined
as a democratic state respecting peoples, cultures
and rights. On this basis, the Kurds must
be free to organize in a way that they can live
their culture and language and can develop economically
and ecologically. This would allow
Kurds, Turks and other cultures to come together
under the roof of a democratic nation in Turkey.
This is only possible, though, with a democratic
constitution and an advanced legal framework
warranting respect for different cultures.
Our idea of a democratic nation is not defined
by flags and borders. Our idea of a democratic
nation embraces a model based on democracy
instead of a model based on state structures and
ethnic origins. Turkey needs to define itself as a
country which includes all ethnic groups. This
would be a model based on human rights instead
of religion or race. Our idea of a democratic
nation embraces all ethnic groups.
önemli bir hakikatin kıyısında seyretmektedir. Kıyıdan daha içeri yürüyebilseydi, onun sadece kapitalist
olmayan toplumun varlığına bağlı olmadığını, o toplumu kene gibi emerek şiştiğini, bundan bir damla kanı da
işçiye içirerek kendisine suç ortağı haline getirdiğini görebilecekti. Net vurguluyorum; işçinin çabasını da
inkâr etmiyorum. Ama sermaye oluşumunun işçinin emeğine ancak çok cüzî miktarda bağlanabileceğini,
hatta felsefi-tarihsel-toplumsal düşünülürse bu cüzî miktarın da anlamını yitireceğini belirtiyorum.
Endüstriyalizmin toplumun ve çevrenin sırtından bir vurgun olduğu, ekolojik sorunlardan ötürü giderek açığa
çıkmaktadır. Günümüzde işletme yöneticilerinin ve usta işçilerin toplumun en ayrıcalıklı kesimi haline
geldiğini, bunun karşılığının çığ gibi büyüyen işsizlik olduğunu hangi bilgi ve izan sahibi insan inkâr
edebilir? Gelişmiş endüstri katmanları, tekelci ticaret ve finansal kesimler, yani sermaye tekelleri ‘çok hisseli
ortaklık’ projeleriyle işçi kavramını iyice anlamsızlaştırmışlardır. İşçinin giderek sermaye tekelini topluma
bağlayan kayış rolüne indirgendiğini görmek önemlidir. Reel sosyalizmin rolü nasıl devlet kapitalizmi olarak,
bir ‘tavizci işçi’ olarak tanımlanabilirse, klasik özel kapitalizmin de benzer tavizci işçisi vardır. Bunlar her
zaman toplum içinde bir arada olagelmişlerdir. Geriye kalan toplum, Rosa’nın aklına gelen kapitalist olmayan
toplumdur.
tarihini başlangıcından bugüne kadarki sürecini irdelemektedir. Hepimizin yaşamını çok yakından ilgilendiren ve etkileyen cumhuriyet nasıl kuruldu? Cumhuriyet öncesi ve sonrası nasıl şekillendi? Cumhuriyet gerçeğinde Kemalizm nedir? Bugün tüm kirliliğiyle demokrasiyi, özgürlüğü katleden, insana maymunlaşmayı dayatan, toplumun bütün dinamiklerini öldürmeye yönelen özel savaşın mantığı nereden besleniyor? Bir bütün olarak insanlığa kasteden cumhuriyet gerçeği nasıl aşılmalıdır? Devrimci savaş ve görevler; devrimci kişilik ve yürüyüş nasıl olmalıdır? Ve sıralamakla bitmeyecek uzunluktaki bütün soruların irdelenmiş cevapları bu kitapta verilmektedir. Bu kitap, PKK Genel Başkanı Abdullah Öcalan yoldaşın, cumhuriyeti aşan insan gerçeğini yaratma ve bu insanla devrimi başarma perspektifiyle yaptığı çözümlemelerden derlenmiştir. Özel savaşın bugün tüm ağırlığıyla TC siyasetini belirleyen durumu dikkate alınırsa, “Sömürgeci Cumhuriyet Kirli ve Suçludur” adlı bu kitap tam zamanında okuruna kavuşmaktadır. Özellikle Türkiye gerçeğini kavramak ve Türkiye tarihini açığa çıkarmak isteyenler için önemli bir kaynak olarak, bir yerde Türkiye Cumhuriyetinin kişilik tahribatını yaşayan herkesin okuması bir şans sayılmalıdır.
günümüzde gerçek bir ayaklanma sorunuyla karşı karşıya getirmiştir.
Kürdistan'da gerçek bir devrim, güçlü bir ayaklanmaya dayanmadan
gelişemez ve hatta barışçıl kapsamda olmayan bir ayaklanma da sonuç
alamaz. Diğer bir gerçeklik, gerillalaşmayan, gerilla ile beslemeyen bir
ayaklanma da sonuca gidemez. Bir anlamda devrimci bir parti gündemine, basitten karmaşığa bir ayaklanma sorununu koymadan devrim yapamayacağı gibi, ayaklanmanın gerilla tarafından beslenmesini, korunmasını esas almadan ve bu temelde gerillayı da sağlam oturtmadan ve netleştirmeye ulaştırmadan devrim yapamaz.
and because of the responsibilities that I hold. The year 2009 has become of utmost importance
in the solution of the Kurdish question which is at the heart of these intensified discussions. The
President, Mr Abdullah Gül has denoted this importance by saying that “It shall be resolved,
there is no other way”. Furthermore, this presentation gained more importance due to the
elucidative manner with which the fundamental institutions concerned with state security have
acted in relation to the resolution of problems, evaluations made about me in the public domain
and the appeals made.
Moreover, the written and verbal wishes of the then President Turgut Özal at the beginning of
the 1990s and of the then Prime Minister Necmettin Erbakan in 1997, the briefing notes sent
from the Army Social Relations Department around about the same period, the discussions held
with certain authorities during and after the ten days of interrogation in the aftermath of my
arrest in 1999, as well as the letters I have sent to various competent authorities and the tendency
of the Republic of Turkey becoming a bit more clear were all amongst the factors that had an
influence on such a presentation.
demand a democratic nation. We are not opposed
to the unitary state and republic. We accept
the republic, its unitary structure and laicism.
However, we believe that it must be redefined
as a democratic state respecting peoples, cultures
and rights. On this basis, the Kurds must
be free to organize in a way that they can live
their culture and language and can develop economically
and ecologically. This would allow
Kurds, Turks and other cultures to come together
under the roof of a democratic nation in Turkey.
This is only possible, though, with a democratic
constitution and an advanced legal framework
warranting respect for different cultures.
Our idea of a democratic nation is not defined
by flags and borders. Our idea of a democratic
nation embraces a model based on democracy
instead of a model based on state structures and
ethnic origins. Turkey needs to define itself as a
country which includes all ethnic groups. This
would be a model based on human rights instead
of religion or race. Our idea of a democratic
nation embraces all ethnic groups.
önemli bir hakikatin kıyısında seyretmektedir. Kıyıdan daha içeri yürüyebilseydi, onun sadece kapitalist
olmayan toplumun varlığına bağlı olmadığını, o toplumu kene gibi emerek şiştiğini, bundan bir damla kanı da
işçiye içirerek kendisine suç ortağı haline getirdiğini görebilecekti. Net vurguluyorum; işçinin çabasını da
inkâr etmiyorum. Ama sermaye oluşumunun işçinin emeğine ancak çok cüzî miktarda bağlanabileceğini,
hatta felsefi-tarihsel-toplumsal düşünülürse bu cüzî miktarın da anlamını yitireceğini belirtiyorum.
Endüstriyalizmin toplumun ve çevrenin sırtından bir vurgun olduğu, ekolojik sorunlardan ötürü giderek açığa
çıkmaktadır. Günümüzde işletme yöneticilerinin ve usta işçilerin toplumun en ayrıcalıklı kesimi haline
geldiğini, bunun karşılığının çığ gibi büyüyen işsizlik olduğunu hangi bilgi ve izan sahibi insan inkâr
edebilir? Gelişmiş endüstri katmanları, tekelci ticaret ve finansal kesimler, yani sermaye tekelleri ‘çok hisseli
ortaklık’ projeleriyle işçi kavramını iyice anlamsızlaştırmışlardır. İşçinin giderek sermaye tekelini topluma
bağlayan kayış rolüne indirgendiğini görmek önemlidir. Reel sosyalizmin rolü nasıl devlet kapitalizmi olarak,
bir ‘tavizci işçi’ olarak tanımlanabilirse, klasik özel kapitalizmin de benzer tavizci işçisi vardır. Bunlar her
zaman toplum içinde bir arada olagelmişlerdir. Geriye kalan toplum, Rosa’nın aklına gelen kapitalist olmayan
toplumdur.
We firstly need to know how to win within the ideological arena and to create a libertarian, natural mind-set against the domineering, power hungry mentality of the male. We should always keep in mind that the traditional female subjugation is not physical but social. It is due to the ingrained slavery. Therefore, the most urgent need is to conquer the thoughts and emotions of subjugation within the ideological arena.