Ríu Amur

Ríu Amur
	黑龙江 (zh-hans); Амур (ru); ᠰᠠᡥᠠᠯᡳᠶᠠᠨ ᡠᠯᠠ (mnc)
Situación
País	Rusia
Krais	Krai de Transbaikalia (es)
Tipu	ríu internacional
Coordenaes	52°59′28″N 141°02′48″E / 52.9911°N 141.0467°E
	Ríu Amur Ríu Amur (Rusia)
Datos
Conca hidrográfica	Cuenca del Amur (es)
Superficie de la conca	1 855 000 km²
Llonxitú	2824 km
Caudal	12 800 m³/s
Nacimientu	Ríu Onon
Desembocadura	Mar d'Ojotsk
Afluentes	ver Ríu Argun, Ríu Shilka, Ríu Amazar, Oldoy (en) , Ríu Zeya, Ríu Bureya, Ríu Bira, Ríu Tunguska, Ríu Gorin, Ríu Amgun, Ríu Huma, Ríu Songhua, Ríu Ussuri, Ríu Anyuy, Gur (en) , Amurskaya Protoka (en) , Bidzhan (en) , Zavitaya (en) , Raychikha (en) , Khingan (en) , Ulmin (en) , Urusha River (en) , Arkhara (en) , Limuri (en) y Emur He (en) ;

El ríu Amur (rusu: Амур; chinu tradicional: 黑龍江, chinu simplificáu: 黑龙江, lliteralmente «río del Dragón Negru»; en manchú: Sahaliyan Ula, que significa «ríu Negru») ye un llargu ríu del estremu sureste de Rusia y l'estremu nordeste de China —sírve-yos de frontera mientres un llargu tramu— que flúi, principalmente, en direición este hasta desaguar nel mar de Ojotsk. Tien un llargor de 2874 km pero si considérase xunto con una de les sos fontes, el ríu Argún, algama los 4444 km que lo converten nel décimu ríu más llargu del mundu, tres l'Amazones, Nilu, Yangtsé, el Mississippi-Missouri, el Yeniséi-Angará, el Mariellu, l'Obi-Irtish, el Mekong y el Congo.

Alministrativamente pasa pol óblast d'Amur, el óblast Autónomu Hebréu, el krai de Jabárovsk, en Rusia, y la provincia china de Heilongjiang. Drena una gran cuenca de 1 885 000 km², la 12º por estensión del mundu.

Economía

Mapa en rusu del Amur nel qu'apaecen nel so cursu les siguientes ciudaes: Blagovéshchensk (Благовещенск), Jabárovsk (Хабаровск), Komsomolsk del Amur (Комсомольск-на-Амуре) y Nikolayevsk del Amur (Никола́евск-на-Аму́ре); y otres ciudaes: Chitá (Чита), Ulán Bátor (Улан-Батор), Birobidzhán (Биробиджа́н), Harbin (Харбин), Changchun (Чанчунь) y Vladivostok (Владивосток)

La ponte del Transiberianu en Jabárovsk (1916), sobre'l ríu Amur

La economía de la rexón del Amur basar na fabricación, metalurxa, minería (fierro, metales non ferrosos, oru y carbón), enerxía hidroeléctrica, ceberes (trigu, miyu y soya), pesca, madera y comerciu chinu-rusu. El xacimientu petrolíferu de Daqing, que ye'l 4º xacimientu más grande del mundu, atópase cerca de la ciudá de Daqing, en Heilongjiang, a unos cien quilómetros del ríu.

El so cursu, a partir de la confluencia del Chilka y el Argun, ye dafechu navegable, como tamién lo ye'l Chilka hasta la ciudá rusa de Sretensk. Dexa tresportar al oeste madera y petroleu, y, al este, granu, maquinaria y otros productos de la Rusia occidental. Sicasí, ta cerráu al navegación mientres un periodu de seis meses al añu pola mor del xelu.

L'equipamientu hidroeléctricu —14 preses de más de 15 metros d'altor— dexó la industrialización de la rexón y, gracies a la regulación del caudal del ríu, el desenvolvimientu de l'agricultura.

Los sos recursos pesqueros nun son insignificantes: el Amur tien más de 100 especies de pexes, ente ellos dos notables especies reinales d'esturión del ríu Amur (Acipenser schrenckii) y esturión de Kaluga (Fusu dauricus).^[1] La pesca más codalosa ye la de salmónidos a finales del branu y empiezos de seronda, que lleguen dende'l Pacíficu pa desovar n'agua duce.

Pontes y túneles

La primer ponte permanente en tol cursu del Amur, la ponte de Jabárovsk, foi completáu en 1916 pa llograr que los trenes de la llinia del Transiberianu cruciaren el ríu mientres tol añu ensin necesidá d'utilizar los tresbordadores o de disponer víes ferriales direutamente sobre la capa cimera de xelu del ríu. En 1941, desdoblar en dos niveles, quedando l'inferior puramente pal ferrocarril.

Más palantre construyéronse más pontes: primero una ponte ferroviaria sobre'l Amur en Komsomolsk del Amur (1975) y dempués una ponte na carretera de Jabárovsk (1999).

Valeri Solomónovich Gurévich, vicepresidente del gobiernu del óblast Autónomu Hebréu, declaró que China y Rusia empezaron la construcción del Proyeutu Ponte Amur a finales de 2007. La ponte va enllazar la ciudá rusa de Nizhneléninskoye, nel oblast Autónomu Hebréu, cola ciudá china de Tongjiang na provincia de Heilongjiang. La llarga ponte va tener un llargor de 2.197 m y una inversión envalorada de casi 230 millones de dólares y espérase que tea termináu a finales de 2010, según les declaraciones de Gurévich,^[2] que tamién señalo que la propuesta de construyir una ponte sobre'l ríu foi fecha en realidá per parte de Rusia, en vista de la creciente demanda de tresporte de carga. «La ponte, nuna estimación coraxosa, va tar termináu en trés años», dixo Gurevich.^[3]

Hidroloxía

El Amur tien un réxime pluvionival, con aumentos d'agua n'abril debíu al derretimiento del xelu y la nieve de les llanures y tamién en mayu, cuando se derrite la nieve acumulao nos montes. Sicasí, la captación por nieve ye baxa, y esti aumentu nun ye bien importante. La so máxima crecida asocede a finales de julio/principio d'agostu, por causa de los monzones de branu: hai agües violentes, lo que lleva a un aumentu del nivel del ríu. El periodu de menor caudal producir en iviernu, de payares a marzu.

El caudal mediu añal varia de 6.000 m³/s (1980) - 12.000 m³/s (1957), lo que lleva a un permediu de 9.819 m³/s, o 310 km³ al añu. El máximu producir n'ochobre de 1951, con 30.700 m³/s, ente que'l mínimu rexistrar en marzu de 1946, con solamente 514 m³/s.^[4]

Caudal mediu mensual del Amur na estación hidrolóxica de Komsomolsk del Amur (Cuenca drenada 1.730.000 km². Datos calculaos pal periodu 1933-90, en m³/s)^[5]

Historia

El ríu Amur (retuláu col so nome manchú, *Saghalien Oula* ) y los sos afluentes nun mapa de 1734 de Jean Baptiste Bourguignon d'Anville (1697-1782), basáu nos mapes de los xesuites en China. Albazin amuésase como *Jaxa*, l'antiguu llugar (Ming) de Aigun como *Aihom* y a lo último, Qing Aigun, como *Saghalien Oula*.

En munches referencies históriques, el Estremu Oriente rusu y la China del Nordeste yeren conocíos como Manchuria Esterior (Manchuria rusa) y Manchuria Interior, respeutivamente. La provincia china de Heilongjiang, na oriella sur del ríu, llámase asina pel ríu, como tamién lo fai'l óblast rusu de Amur, na oriella norte. El nome del ríu Negru (sahaliyan ula) foi usáu polos manchúes y la dinastía Qing, que siempres consideraron esti ríu como sagráu.

El ríu Amur ye un símbolu bien importante de —y un importante factor xeopolíticu en— les rellaciones rusu-chines. El Amur foi especialmente importante na dómina que siguió a la rotura Sinón-Soviética na década de 1960.

Mientres munchos sieglos, el valle del Amur tuvo pobláu polos tungus (evenki, solón, ducher, nanai, ulch) y mongoles (Daur), y, cerca de la desaguada, polos nivkhes. Pa munchos d'ellos, la pesca nel Amur y los sos afluentes yera la principal fonte de sustentu. Hasta'l sieglu XVII, estos pueblos nun yeren conocíos polos europeos, y pocu conocíos polos chinos, que dacuando los describíen colectivamente como los xabaces Yurchens». El términu «Dazi Yupi» («tártaros de piel de pexe») utilizar pa los nanais y los grupos rellacionaos, por cuenta de les sos ropes tradicionales feches con pieles de pexe.

Los mongoles, que reinaben en China dende la dinastía Yuan, establecieron una débil presencia militar na parte inferior del Amur nos sieglos XIII-XIV. (Escaváronse ruines d'un templu de la dómina Yuan cerca de la llocalidá de Tyr).^[6]

Un restu de los monumentos Yishiha en Tyr, como se conocieron ca. 1860.

Mientres la dómina Yongle y Xuande (principios del sieglu XV), la Dinastía Ming algamó'l Amur na so campaña pa controlar les tierres axacentes al Imperiu pol nordés, na rexón que más palantre va ser conocida como Manchuria. Delles espediciones encabezaes pol eunucu Yishiha algamaron Tyr delles vegaes ente 1411 y empiezos de los años 1430, reconstruyeron (dos veces) el Templu Yongning y llograron, siquier nominalmente, la llealtá al gobiernu Ming de les tribus establecíes nel cursu inferior del Amur.^[7]^[8] Delles fontes señalen tamién la presencia china nel mesmu periodu nel centru del Amur, con un fuerte —un predecesor del posterior Aigun— que duró cerca de 20 años mientres la dómina Yongle na vera esquierda (noroeste) del Amur, ríu abajo de la desaguada del ríu Zeya (opuestu al allugamientu del postreru, Qing, Aigun).^[9] Sía que non, la presencia Ming nel Amur foi de curtia duración, yá que yera débil y pocu dempués del final del reináu Yongle, les fronteres de la dinastía retirar escontra'l sur de Manchuria.

El sieglu XVII vio'l conflictu pol control del Amur ente los rusos, que s'espandíen pola Siberia oriental, y l'apocayá ascendente Imperiu Qing, que les sos bases orixinales taben nel sureste de Manchuria. Dos espediciones de cosacos rusos lideraos por Vassili Poyarkov y Yerofey Khabarov esploraron el Amur y los sos afluentes en 1643-44 y 1649-51, respeutivamente. Los cosacos establecieron el fuerte d'Albazin nel cursu cimeru del Amur, nel llugar de l'antigua capital de los solons. Nesi momentu, los Qing taben ocupaos cola conquista de China; pero unes décades más tarde, mientres el reináu de Kangxi, dirixeron la so atención al so patiu del norte de Manchuria. Restablecióse Aigun cerca del supuestu sitiu Ming (aprox. 1683-84) y antes fueron unviaes delles espediciones militares pa desallugar a los rusos, que'l so establecimientu de Albazin quitara a los gobernantes Manchú de los tributos de pieles que los pueblos de la rexón, solons y daurs, satisfaíen-yos enantes.^[10] Albazin cayó mientres una curtia campaña militar en 1685. Les hostilidaes concluyeron en 1689 cola firma del Tratáu de Nerchinsk, que dexó tol valle Amur, agües embaxo dende la confluencia de los ríos Shilka y Argun, en manes chines.

La rexón de Amur siguió siendo un remanso mientres el siguiente sieglu y mediu del Imperiu Qing, con Aigun siendo práuticamente la única gran ciudá a veres del ríu. Los rusos remanecieron nel ríu a mediaos del sieglu XIX, lo qu'obligó a China a vencer al Imperiu Rusu toles tierres asitiaos al norte del ríu y nos montes Sijote-Alin pol Tratáu de Aigun (unu de los trataos desiguales suscritos en 1858). Anque nun se mentaba nel tratáu, China tamién arrenunció a partir d'entós a les sos reclamaciones sobre la islla de Sakhalin, dexando vía llibre a la colonización de la mesma per parte de rusos y xaponeses, que yá habíen delimitado les sos zones d'influencia na islla en 1855.

Alcordóse tamién que los ríos Amur, Sungari y Ussuri seríen abiertos puramente al tráficu de buques chinos y rusos, y que nun esistiríen restricciones al comerciu ente dambes potencies nel área. Los residentes manchúes que quedaron na zona rusa fueron autorizaos a permanecer nos sos llares y comerciar llibremente colos establecíos al otru llau de la frontera. A lo último, alcordóse que les islles asitiaes nos ríos Amur y Ussuri seríen gobernaes de forma conxunta per dambos países.

Les tierres al este del ríu Ussury y nel baxu Amur fueron adquiríes tamién per Rusia pola Convención de Beixín (1860) y esta adquisición foi siguida pola migración de colonos rusos a la rexón y la construcción de ciudaes como Blagovéshchensk y, más tarde, Jabárovsk.

Numberosos vapores sirvieron nel ríu Amur a finales del sieglu XIX. Tamién s'importaron dragues mineres d'América pa trabayar nos placeres d'oru del ríu. Les barcaces y el tráficu fluvial viéronse bien atrabancaes pola Guerra Civil de 1918-22. Les ex-cañoneras alemanes del Yangtse, Vaterland y Otter, al serviciu de l'Armada china, patrullaron nel Amur na década de 1920.

La Sociedá del Dragón Negru

Na Belle Époque y mientres el periodu d'enteguerres, a la prensa occidental gustába-y asustar a los sos llectores con una escura «Sociedá del Dragón Negru»,^[11] una sociedá secreta dedicada al expansionismo xaponés n'Asia. Atribuyíense-y asesinatos y otros métodos desagradables.

Albert Londres desmontó esti engañu, esplicando que'l Dragón Negru» en cuestión yera a cencielles el ríu Amur, y que la sociedá yera un simple club de militares ya industriales xaponeses qu'abogaben por una frontera nesti ríu. Pero la hestoria tuvo una bona acoyida, inclusive mientres la Segunda Guerra Mundial. Puede asumise que, en términos de circulación de periódicos, la Sociedá del Dragón Negru probablemente vendía meyor que'l Club del Amur.

Incidentes fronterizos de 1969

Les islles del Amur y del Ussuri fueron escenariu d'un entamu de conflictu arriendes de la rotura chino-soviética que dio llugar a incidentes fronterizos en marzu de 1969 y, nuevamente, n'agostu d'esi mesmu añu. Ello ye que anque la definición de les fronteres referir a accidentes xeográficos naturales, el cambéu tamién natural d'estes llinies, al variar el calce, provocó conflictos ente los estaos vecinos.^[12]

Estes disputes territoriales algamaríen el so momentu de tensión máximo nel incidente de la islla de Zhenbao (Damanski, en rusu), una pequeña islla de 0,74 km² nel ríu Ussuri, cuando tropes chines atacaron a les tropes soviétiques aparcaes na islla. La llucha pola islla causó unos 58 muertos y 94 mancaos nes files soviétiques y unes 800 baxes ente muertos y mancaos nes files chines. El 19 de mayu de 1991, Rusia aceptó reconocer la soberanía china sobre la islla. Esti enfrentamientu armáu supusó el puntu más baxu nes rellaciones ente los dos países, y llegóse a tarrecer la posibilidá d'una gran guerra ente les dos potencies comunistes.

Rede hidrográfica

La rede hidrográfica de Amur inclúi 10.610 ríos (d'ellos 1.684 con más de 10 km) y 61.426 llagos (con una superficie del espeyu de 10.599 km², incluyendo'l llagu Torreyskie).^[13] Los más importantes recoyer na Tabla siguiente.

**El ríu Amur y los sos afluentes**

Entamo	Ramal		Nome del afluente \| Desaguada \| Llargor (km)			Cuenca (km²)	Caudal (m³/s)	Provincies chines	Suxetos federales rusos	Aymags mongoles
Cursu Cimeru	-	-	Ríu Argun			Río Amur	1620	164 000	340	Heilongjiang	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Gazimur		Ríu Argun	592	12 100		-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Urov		Ríu Argun				-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Urumkan		Ríu Argun				-	Rusia	-
	-	-	-	Río Xen He		Ríu Argun				Heilongjiang	-	-
	-	-	-	Ríu Jiliu He		Ríu Argun				Heilongjiang	-	-
	-	-	Ríu Shilka			Río Amur	560	206 000	521	-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Nercha		Ríu Shilka	580	27 500	90	-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Onon		Ríu Shilka	1032	96 200	191	-	Rusia	Hentiy
	-	-	-		Ríu Churach-Gol	Ríu Onon				-	-	-
	-	-	-		Ríu Borsja	Ríu Onon	304	7080		-	Rusia	-
	-	-	-		Ríu Unda	Ríu Onon	273	9170		-	Rusia	-
	-	-	-		Ríu Agutsa	Ríu Onon				-	-	-
	-	-	-		Ríu Kyran	Ríu Onon				-	-	-
	-	-	-		Ríu Aga	Ríu Onon				-	-	-
	-	-	-	Ríu Ingoda		Ríu Shilka	780	37 200	72,6	-	Rusia	-
	D	-	Ríu Huma			Río Amur				-	-	-
Cursu Mediu	-	I	Ríu Zeya			Río Amur	1242	233 000	1910	-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Tom'		Ríu Zeya	433			-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Selemdzha		Ríu Zeya	647	68 600		-	Rusia	-
	-	-	-		Ríu Nora	Ríu Selemdzha	305	16 700		-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Dep		Ríu Zeya	348	10 400		-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Urkan		Ríu Zeya	304	16 200		-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Kupuri		Ríu Zeya				-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Gilyuy		Ríu Zeya	545	22 500		-	Rusia	-
	-	-	-		Ríu Tynda	Ríu Gilyuy	273			-	Rusia	-
	-	-	-		Ríu Mogot	Ríu Gilyuy				-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Brjanta'		Ríu Zeya	317	14 100		-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Argi		Ríu Zeya	350	7090		-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Tok		Ríu Zeya				-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Mul'muga		Ríu Zeya				-	Rusia	-
	-	I	Ríu Bureya			Río Amur	623	70 700	890	-	Rusia Rusia	-
	-	-	-	Ríu Niman		Ríu Buerya	353	16 500	224	-	Rusia Rusia	-
	-	-	-	Ríu Tujun		Ríu Buerya				-	-	-
	-	-	-	Ríu Urgal		Ríu Buerya				-	-	-
	-	-	-	Ríu Tyrma		Ríu Buerya	334	15 100	195	-	Rusia	-
	D	-	Ríu Songhua^[14]			Río Amur	1927	549 090		Heilongjiang Jilin	-	-
	-	-	-	Ríu Nen		Ríu Songhua	1370	244 000		Heilongjiang Jilin Mongolia Interior	-	-
	-	-	-		Ríu Gan	Ríu Nen	446	20 000		Heilongjiang Mongolia Interior	-	-
	-	-	-		Ríu Namoer (Nemor)	Ríu Nen				-	-	-
	-	-	-		Ríu Nuomin	Ríu Nen				-	-	-
	-	-	-		Ríu Anlun	Ríu Nen				-	-	-
	-	-	-		Ríu Wuyuer	Ríu Nen				-	-	-
	-	-	-		Ríu Chuoer (Chol)	Ríu Nen	610	24 000		-	-	-
	-	-	-		Ríu Taoer (Chaor)	Ríu Nen				-	-	-
	-	-	-		Ríu Huolin	Ríu Nen				-	-	-
	-	-	-	Ríu Hulan (呼兰河)		Ríu Songhua	532			Heilongjiang	-	-
	-	-	-	Ríu Lalin (拉林河)		Ríu Songhua	448	21 844		Heilongjiang Jilin	-	-
	-	-	-	Ríu Ash (阿什河)		Ríu Songhua	257	21 844		Heilongjiang	-	-
	-	-	-	Ríu Camuden (牡丹江)		Ríu Songhua	726	40 000	181	Heilongjiang	-	-
	-	-	-	Ríu Xiao ( )		Ríu Songhua				Heilongjiang	-	-
	-	-	-	Ríu Huifa (辉发河)		Ríu Songhua	268			Heilongjiang Jilin	-	-
	-	-	-	Ríu Yinma (饮马河)		Ríu Songhua	387			Jilin	-	-
Cursu Inferior	D	-	Ríu Ussuri			Río Amur	897	193 000		Heilongjiang	Rusia Rusia	-
	-	-	-	Ríu Khor (o Jor)		Ríu Ussuri	453	24 700	394	-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Naoli		Ríu Ussuri	596	23 988		Heilongjiang	-	-
	-	-	-	Ríu Bikin		Ríu Ussuri	560	22 300		-	Rusia Rusia	-
	-	-	-	Ríu Bolshaya Ussurka		Ríu Ussuri	440	29 600		-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Muling		Ríu Ussuri	577	18 500		Heilongjiang	-	-
	-	-	-	Sistema Songacha-llagu Janka - Ilistaja^[15]		Ríu Ussuri	505	25 600		Heilongjiang	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Arsenyevka		Ríu Ussuri	294	7060		-	Rusia	-
	-	I	Ríu Bira			Río Amur	424	9580		-	Rusia	-
	-	I	Sistema Tunguska— Urmi^[16]			Río Amur	86	30 200		-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Urmi		Ríu Tunguska	458	15 000		-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Kor		Ríu Tunguska	434			-	Rusia	-
	D	-	Ríu Anjuy (Amur)			Río Amur	393	12 700	489	-	Rusia	-
	-	I	Ríu Amgun			Río Amur	723	55 000	489	-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Ayakit		Ríu Amgun				-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Suduk		Ríu Amgun				-	Rusia	-
	-	-	-	Ríu Nimelen		Ríu Amgun	311	14 100		-	Rusia	- #14

Ver tamién

Notes

↑ Krykhtin, M.L. and V.G. Svirskii, 1997 Endemic sturgeons of the Amur River: kaluga, Fusu dauricus, and Amur sturgeon, Acipenser schrenckii. Environ. Biol. Fish. 48(1/4):231-239.
↑ «China-Russia Trade to Top US$40b». China Daily (18 de xunu de 2007). Consultáu'l 14 d'agostu de 2008.
↑ «Cross-border bridge on Heilong River to bring Russia closer». China Daily (28 de xunu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 2008-02-28. Consultáu'l 14 d'agostu de 2008.
↑ «Amur at Komsomolsk». UNESCO. Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'agostu de 2012. Consultáu'l 14 d'agostu de 2008.
↑ L'Amour à Komsomolsk
↑ Головачев В. Ц. (V. Ts. Golovachev), «Тырские стелы и храм „Юн Нин“ в свете китайско-чжурчжэньских отношений XIV—XV вв.» (The Tyr Stelae and the Yongning Temple viewed in the context of Sinón-Jurchen relations of the 14-15th centiries) Этно-Журнал, 2008-11-14, Plantía:N'idioma rusu.
↑ L. Carrington Godrich, Chaoying Fang (editors), "Dictionary of Ming Biography, 1368–1644". Volume I (A-L). Columbia University Press, 1976. ISBN 0-231-03801-1
↑ Shih-Shan Henry Tsai, "Perpetual Happiness: The Ming Emperor Yongle". Published by University of Washington Press, 2002. ISBN 0-295-98124-5 Partial text on Google Books. páxs. 158-159.
↑ Du Halde, Jean-Baptiste (1735). Description géographique, historique, chronologique, politique et physique de l'empire de la Chine et de la Tartarie chinoise Volume IV. Paris: P.G. Lemercier, páx. 15-16. Numerous later editions are available as well, including one on Google Books. Du Halde referes to the Yongle-yera fort, the predecessor of Aigun, as Aykom. There seem to be few, if any, mentions of this project in other available literature.
↑ Du Halde (1735), páxs. 15-16
↑ Clio.fr
↑ Droit constitutionnel contemporain, Tome 1, Théorie générale des régimes étrangers, Dominique Chagnollaud, p.9.
↑ Disponible na entrada «Амур (река в Азии)» de la Enciclopedia Soviética, disponible en: [1]
↑ Cuando'l Songhua recibe nel quilómetru 795 de los sos cursu al so afluente principal , el Nen (de 1.370 km), el so cursu cimeru ye inferior al d'ésti. Asina, el sistema Songhua-Nen tien un llargor de 2.502 km, mayor que la del propiu ríu Songhua (1.927 km).
↑ El Songacha (210 km) ye l'únicu emisariu del gran llagu Janka, del que'l mayor afluente ye'l ríu Ilistaja (Илистая) (220 km). La distancia ente les boques de dambos ríos ye d'unos 75 km, de cuenta que'l sistema conxuntu tien 505 km (210+75+220).
↑ El Ríu Tunguska (Тунгуска) (85 km) ye un curtiu ríu que se forma pola confluencia del ríu Urmi (458 km) y el ríu Kor (434 km).

Enllaces esternos

Información y mapa de la cuenca del ríu Amur. Archiváu 2005-04-08 en Wayback Machine
Amur-Heilong River Basin Information Center; maps, GIS data, environmental data.

[1] Krykhtin, M.L. and V.G. Svirskii, 1997 Endemic sturgeons of the Amur River: kaluga, Fusu dauricus, and Amur sturgeon, Acipenser schrenckii. Environ. Biol. Fish. 48(1/4):231-239.

[2] «China-Russia Trade to Top US$40b». China Daily (18 de xunu de 2007). Consultáu'l 14 d'agostu de 2008.

[3] «Cross-border bridge on Heilong River to bring Russia closer». China Daily (28 de xunu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 2008-02-28. Consultáu'l 14 d'agostu de 2008.

[4] «Amur at Komsomolsk». UNESCO. Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'agostu de 2012. Consultáu'l 14 d'agostu de 2008.

[5] L'Amour à Komsomolsk

[golovachev-6] Головачев В. Ц. (V. Ts. Golovachev), «Тырские стелы и храм „Юн Нин“ в свете китайско-чжурчжэньских отношений XIV—XV вв.» (The Tyr Stelae and the Yongning Temple viewed in the context of Sinón-Jurchen relations of the 14-15th centiries) Этно-Журнал, 2008-11-14, Plantía:N'idioma rusu.

[bio-7] L. Carrington Godrich, Chaoying Fang (editors), "Dictionary of Ming Biography, 1368–1644". Volume I (A-L). Columbia University Press, 1976. ISBN 0-231-03801-1

[tsai-8] Shih-Shan Henry Tsai, "Perpetual Happiness: The Ming Emperor Yongle". Published by University of Washington Press, 2002. ISBN 0-295-98124-5 Partial text on Google Books. páxs. 158-159.

[halde15-9] Du Halde, Jean-Baptiste (1735). Description géographique, historique, chronologique, politique et physique de l'empire de la Chine et de la Tartarie chinoise Volume IV. Paris: P.G. Lemercier, páx. 15-16. Numerous later editions are available as well, including one on Google Books. Du Halde referes to the Yongle-yera fort, the predecessor of Aigun, as Aykom. There seem to be few, if any, mentions of this project in other available literature.

[10] Du Halde (1735), páxs. 15-16

[11] Clio.fr

[12] Droit constitutionnel contemporain, Tome 1, Théorie générale des régimes étrangers, Dominique Chagnollaud, p.9.

[13] Disponible na entrada «Амур (река в Азии)» de la Enciclopedia Soviética, disponible en: [1]

[14] Cuando'l Songhua recibe nel quilómetru 795 de los sos cursu al so afluente principal , el Nen (de 1.370 km), el so cursu cimeru ye inferior al d'ésti. Asina, el sistema Songhua-Nen tien un llargor de 2.502 km, mayor que la del propiu ríu Songhua (1.927 km).

[15] El Songacha (210 km) ye l'únicu emisariu del gran llagu Janka, del que'l mayor afluente ye'l ríu Ilistaja (Илистая) (220 km). La distancia ente les boques de dambos ríos ye d'unos 75 km, de cuenta que'l sistema conxuntu tien 505 km (210+75+220).

[16] El Ríu Tunguska (Тунгуска) (85 km) ye un curtiu ríu que se forma pola confluencia del ríu Urmi (458 km) y el ríu Kor (434 km).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]