bout

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet e henvrezhoneg bot, but.^[1]

Da geñveriañ gant an anvioù-verb bod e kembraeg, bos e kerneveureg ha both, buith e heniwerzhoneg.

Deuet eus un anv-verb keltiek *buto (g.), a rafe dont eus ur wrizienn indezeuropek *bʰHu- « bezañ », damheñvel ouzh bhūtáḥ « bezañ bet » ha bhū́tiḥ « bezout » e skañskriteg, būti « bezañ » e lituaneg, být « bezañ » e tchekeg h.a.^[2]

Indezeuropeg	Henamzer uhel Kentkeltiek h.a.	Henamzer Predeneg h.a.	Krennamzer uhel Henvrezhoneg h.a.	Krennamzer izel Krennvrezhoneg h.a.	Amzerioù modern Brezhoneg h.a.	Yezhoù all
*bʰuH-(en),(fr) *bʰuHyéti(en)	*butā *bwiyeti(en)	*bɨðɨd(en)	bot, but		bout bezout
					bos	Kerneveureg
			bot	bod	bod	Kembraeg
			biiete [eil gour unan]			Galianeg
			buith, both bí	beith, bith	beith bí	Gouezeleg
	*ɸūjō > *fuiō(en)	fui			fui [ital.], je fus [gall.]	Romaneg
	*beuną(en)	*beun	bēon, bīon	been	be [saoz.]	Germaneg

Verb

stumm koshañ an anv-verb bezañ; ur stumm raloc'h bezout zo ivez

a gaver e-barzh en devout, talvout,

1. Plijadur am eus bet, 'vit ma bout maleürus . Louis Eunius 1007

   Ar chistr zo graet 'vit bout evet. Kanaouenn

   Bout e zou avaleu. GBDV 56

   Bout e zou glaù. GBDV 56

   Bout es avaleu. GBDV 56

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 123.
• ^[2] : Nicholas Zair, The Reflexes of the Proto-Indo-European Laryngeals in Celtic, Leyden, Brill, 2012, p. 122-23.