karrad

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn « karr » hag an dibenn-ger « -ad ».

Anv-kadarn

karrad /ˈkarːat/ gourel (liester karradoù, furm vihanaat karradig)

1. Karg pe kargad ur c'harr.
   • ... ur c'harrad bezhin... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 127.)
   • Pignet war an uhelañ sac'had er c'harrad. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 204.)
2. ur c'harrad traoù

   Daouzek karrad keuneud... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 21.)

3. en droienn ur c'harrad mat a ...
   • Ur c'harrad mat a sac'hadoù truilhoù gantañ, e kemer ar C'herne hent ar menezioù. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 108.)

Troidigezhioù

• galleg : charretée ^(fr)