Bazilika svetog Petra

Papska bazilika svetog Petra u Vatikanu (italijanski Basilica Papale di San Pietro in Vaticano) ili jednostavno Bazilika svetog Petra (latinski Basilica Sancti Petri) je italijanska renesansna crkva u Vatikanu, papskoj enklavi u Rimu. To je najveličanstvenija crkva u kršćanskom svijetu i crkva sa najvećom unutrašnjosti u svijetu koja može primiti oko 60.000 ljudi. Projektovali su je Donato Bramante, Michelangelo, Carlo Maderno i Gian Lorenzo Bernini, a predstavlja najpoznatije djelo renesansne arhitekture.

Bazilika svetog Petra.

Iako nije matična crkva Katoličke crkve niti katedrala rimske biskupije, Bazilika svetog Petra se smatra jednom od najsvetijih katoličkih svetišta. Opisana je kao crkva koja "drži jedinstveno mjesto u hrišćanskom svijetu" i kao "najveća od svih crkava hrišćanstva".

Katolička tradicija drži da je Bazilika mjesto sahrane svetog Petra, poglavar među Isusovim apostolima i prvi rimski biskup. Grobnica svetog Petra navodno je neposredno ispod glavnog oltara bazilike. Zbog toga su mnogi pape bili pokopani u ovoj bazilici još od ranohrišćanskog perioda, a na ovom mjestu je postojala crkva još od vremena rimskog cara Konstantina Velikog. Izgradnja sadašnje bazilike, koja bi zamijenila staru baziliku svetog Petra iz 4. vijeka, započela je 18. aprila 1506. godine i dovršena je 18. novembra 1626.

Iznad groba sv. Petra, u 16. vijeku, sagrađena je bazilika njemu u čast. Najbolji graditelji i najznamenitiji umjetnici Italije radili su 120 godina kako bi usavršili Petrovu crkvu na čijem glavnom oltaru papa kao glava katoličke crkve služi misu, objavljuje dogme i proglašenja svetaca.

Jedan zapis na tlu srednje lađe navodi da je čitava građevina dugačka 194 m (vanjska dužina iznosi, zajedno s trijemom, 211,15 metara), a svod je visok 44 metra. Crkveni prostor zauzima površinu od 15.160 m², kupola je do vrha križa visoka 133 m, a nose je četiri pilastra nosača, svaki obima od 71 metra^?.