daybreeze

12) Fontaines D.C - A Hero’s Death ( Τίλμπουργκ - Ιούνιος, 2018)

Η πρώτη αληθινά φεστιβαλική, μουσική μου εμπειρία (δηλαδή στο εξωτερικό) ήταν στο Best Kept Secret (οχι δεν έχω πάει Primavera) που πραγματοποείται σε μία χαοτική έκταση από λίμνες και δάση λίγο έξω από το Τίλμπουργκ της Ολλανδίας. Υπάρχουν πολλές ευχάριστες (Lcd Soundsystem - ο καλύτερος ήχος σε συναυλία ever ειδικά αν την έχεις ακούσει και ελαφρώς) και δυσάρεστες (τα σκάγια από έναν τυπά στην κοσμάρα του από πίσω μου , αλλά σε εποχές Covid ακόμη κι αυτό μου φαίνεται Οκ) εμπειρίες να θυμηθώ από εκείνη την ημέρα, αλλά εγώ απλώς θα ευχηθώ σε όλους που παίζουμε αυτό το λατρεμένο παιχνίδι να ζήσουμε ξανά σύντομα σκηνικά όπως αυτό της φωτογραφίας. Οι Fontaines D.C είναι η μπάντα που με ανάγκασε φέτος να αισθανθώ αυτή την ζωτική έλλειψη περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη.

So far, so fab:

20) JARV IS… - Beyond The Pale

19) Protomartyr -  Ultimate Sucess Today

18) Jessie Ware - What’s Your Pleasure?

17) Doves - The Universal Want

16) Craven Faults - Erratics & Uncoformities

15) Baxter Dury - The Night Chancers

14) Porridge Radio - Every Bad

13) Caribou - Suddenly

13) Caribou - Suddenly (Σίκινος - Αύγουστος,2016)

Η Σίκινος είναι το αγαπημένο μου Κυκλαδονήσι (από αυτά που έχω επισκεφθεί, τουλάχιστον). Μπορώ να σκεφτώ πολλούς λόγους που συντονίστηκα τόσο αρμονικά μαζί της και στο μυαλό μου πλέον έχει αναχθεί σε έναν μυθικό προορισμό βγαλμένο από τα όνειρα. Ίσως, όμως, η βασική αιτία είναι πως μέσα από εκείνο το ταξίδι γνώρισα για πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρα τη μαγεία του να ανακαλύπτεις έναν τόπο με μοναδικό όχημα τα πόδια σου. Από εκείνο το καλοκαίρι και κάθε χρόνο (σχεδόν), οργώνω με τα πόδια και ιδανική παρέα ένα νησί του Αιγαίου. Τότε, όμως, ήμασταν ακόμη αδαείς αρχάριοι του περιπατητικού τουρισμού. Όχι, δεν χαθήκαμε γιατί το ένστικτο της ιχνηλάτισης το είχαμε μάλλον έμφυτο ή/ και αναπτυγμένο από τότε με τον κολλητό μου, αλλά δεν προνοήσαμε ποτέ να πάρουμε ποτέ αρκετό νερό και τροφή για μία διαδρομή πάνω από 10χλμ, γιατί…έτσι. Περπατήσαμε, κυριολεκτικά, την μισή, δυτική πλευρά του νησιού, μόνο με ένα μεγάλο μπουκάλι νερό και μερικά μπισκότα. Αφού περάσαμε από ομιχλώδεις πλαγιές, διασχίσαμε την Επισκοπή -ένα ταφικό, Ρωμαϊκό μνημείο που έχει έλαβε την χριστιανική του “περιποίηση”…-, σκαρφαλώσαμε ως για την πιο συγκλονιστική θέα του Νησιού, κατεβήκαμε μέσα από ένα φαράγγι γεμάτο μελίσσια, μετά τα 2/3 αρχίσαμε να τα φτύνουμε επικίνδυνα, κάναμε οικονομία νερού για να αντέξουμε (το ερημικό τοπίο χωρίς ίχνος φύσης, δεν βοηθούσε) και μερικές από τις αναμνήσεις μου βρίσκονται στα όρια φαντασίας και πραγματικότητας. Τέλοσπάντων, όταν ακούω το Suddenly νιώθω πως πίνω αυτή τη πρώτη, λυτρωτική γουλιά νερού και βουτάω στη θάλασσα μετά το τέλος της πιο δύσκολης και απολαυστικής πεζοπορίας που έχω κάνει ποτέ.So far, so fab:

20) JARV IS… - Beyond The Pale

19) Protomartyr -  Ultimate Sucess Today

18) Jessie Ware - What’s Your Pleasure?

17) Doves - The Universal Want

16) Craven Faults - Erratics & Uncoformities

15) Baxter Dury - The Night Chancers

14) Porridge Radio - Every Bad

14) Porridge Radio - Every Bad (Ρουμανία - Αύγουστος, 2009)

Τον Αύγουστο του καλοκαιριού της προτεοιμασίας για τις πανελλήνιες, είχα κάνει με την οικογένεια μου το γύρο σχεδόν όλης της Ρουμανίας σε 10 ημέρες. Κάθε πρωί εμπρός για άλλη πόλη, κάθε βράδυ ύπνος σε άλλο κατάλυμα, ένα road trip ατελείωτων εικόνων που περνούσε από παρατημένες βιομηχανουπόλεις σε πρώην Τσαουσεσκικές δυναστείες και από οδικά δίκτυα που σκαρφάλωναν τις υψηλότερες κορυφές των Καρπαθίων σε επικά, μεσαιωνικά κάστρα και τελικά στο σπίτι του Βλαντ Τσέπες, του αληθινού Δράκουλα. Σε όλο το ταξίδι ήμουν ένας εσωστρεφής και (ενίοτε) οργισμένος έφηβος που είχε τα ακουστικά συνεχώς στα αυτιά και δάγκωνε τα νύχια του μέχρι τη σάρκα, όπως η Dana Margolin. Μεγάλωσα και πλέον βρίσκω γαλήνη στο “Homecoming Song”.

So far, so fab:

20) JARV IS… - Beyond The Pale

19) Protomartyr -  Ultimate Sucess Today

18) Jessie Ware - What’s Your Pleasure?

17) Doves - The Universal Want

16) Craven Faults - Erratics & Uncoformities

15) Baxter Dury - The Night Chancers

15) Baxter Dury - The Night Chancers (Ρώμη - Σεπτέμβριος, 2018)

Το San Calisto είναι ένα από τα πιο ιστορικά μπαράκια της παλιάς Ρώμης. Meeting point της ανήσυχης νεολαίας, πολλά υποσχόμενων συγγραφέων και της υπόγειας ιντελεγκέντσιας της Αιώνιας Πόλης, βρίσκεται σε ένα στενάκι δίπλα από την κεντρική πλατεία της δημοφιλούς, για τα παλιακά της εστιατόρια, γειτονιάς, Trastevere (το Ψειρή της Ρώμης). Μέναμε με τον κολλητό μου σε ένα κοντινό airbnb και κάθε βράδυ πριν εξορμήσουμε προς την Ρωμαική νύχτα, περνούσαμε από αυτή την “κακόφημη” γωνία με το αυτοκόλλητο της Lana Del Rey, τα παρατημένα κουτάκια μπύρας και τις θερμόαιμες παρέες που έφτυναν με πάθος λέξεις στα Ιταλικά. Το πρωί ήμασταν πάλι εκεί, μόνο που τώρα τα συνεργεία του δήμου ήταν εκεί για να ξεπλύνουν όλα τα  υπολείμαμτα μίας ακόμη επικής νύχτα στο San Calisto. Μία από τις μεταμεσονύχτιες περιπέτειες του Baxter Dury θα μπορούσε κάλιστα να είχε εκτυλιχθεί εκεί ακριβώς.  

20) JARV IS… - Beyond The Pale

19) Protomartyr -  Ultimate Sucess Today

18) Jessie Ware - What’s Your Pleasure?

17) Doves - The Universal Want

16) Craven Faults - Erratics & Uncoformities

16) Craven Faults - Erratics & Uncoformities (Σεβενίγκεν - Δεκέμβριος, 2019)

Το Σεβενίγκεν είναι το “επίνειο” της Χάγης. Για να φτάσει κανείς εκεί θα πρέπει να πάρει το τραμ 6 ή το 9 από το κέντρο της πόλης, να περάσει μπροστά από το Δικαστικό Μέγαρο, να διασχίσει τα δάση του Σεβενίγκεν και να καταλήξει σε μία άγαρμπη, αρχιτεκτονική ζούγκλα πριν αντικρίσει τη Βόρεια Θάλασσα. Μπορεί η χαοτική ακτογραμμή να σφύζει από ζωή χειμώνα - καλοκαίρι - όπως ακριβώς πριν ένα χρόνο που την επισκέφτηκα - και όλη η δράση να συγεκντρώνεται στην προβλήτα σαν διαστημικό σταθμό, αλλά το όλο μέρος αποπνέει μία αίσθηση ανοίκειας απουσίας, εγκατάλειψης, ερημιάς. Είναι τα  φαντάσματα ενός επίχρυσου παρελθόντος; Το αχανές μυστήριο που εκπέμπει το τοπίο; Η βίαιη συνάντηση του βλέμματος στην τομή της σκουριαμένης θάλασσας με τον βαρύ ουρανό; Όπως και να έχει, η ίδια μελγαχολική αίσθηση διαπερνάει σώμα και ψυχή όταν τινάξει κανείς το ηχητικό υφαντό που κομψοτέχνησαν οι Craven Faults στο φετινό τους ντεμπούτο.

So far, so fab:

20) JARV IS… - Beyond The Pale

19) Protomartyr -  Ultimate Sucess Today

18) Jessie Ware - What’s Your Pleasure?

17) Doves - The Universal Want

17) Doves - The Universal Want (Μόναχο - Απρίλιος,2015)

Στο Μόναχο είχα περάσει δύο βράδια ως ενδιάμεση στάση στο ταξίδι μου για την Κωνσταντία. Το πρωί που έφτασα ήταν χαρά θεού, το απόγευμα άρχισε να φυσάει δαιμονισμένα με αποτέλεσμα ο λυσσασμένος άνεμος να σκοτώσει τουλάχιστον 20 ανθρώπους και το επόμενο πρωί οι πρώτες νιφάδες χιονιού είχαν στρωθεί στους δρόμους και τα πάρκα. Έμενα σε μία γνωστή αλυσίδα hostel στο κέντρο της πόλης - κοντά στον “Αγγλικό Κήπο” - και όταν έφτασα στο δωμάτιό μου, υπήρχε ήδη μία μέσα μία Κορεάτισσα που μόλις με είδε ενθουσιάστηκε ανεξήγητα. Δεν ήξερε σχεδόν καθόλου αγγλικά, οπότε δεν μπορούσα να καταλάβω με τίποτα γιατί η παρουσία μου της είχε σκορπίσει τέτοιο κύμα ενδιαφέροντος. Έφυγα γιατί ήθελα να περπατήσω την πόλη και όταν επέστρεψα, ολόκληρη η κορεάτικη παρέα της άρχισε να με δείχνει και να μου κάνει νοήματα να κάτσω μαζί τους για φαγητό και μπύρες. Ευτυχώς ένας από τους τύπους σπούδαζε στην Γιούτα και μπόρεσα να συνενοηθώ: ο λόγος που όλοι έκαναν σαν τρελοί όταν με έβλεπαν, ήταν γιατί τους θύμιζα υπερβολικά πολύ έναν pop star της χώρας τους, χωρίς, όμως, τα σχιστά μάτια (εν τω μεταξύ καμία σχέση, όταν μου τον έδειξαν). Είχαν σημειώσει και σε ένα κίτρινο post-it το όνομα του, αλλά τώρα είναι κάπου θαμμένο στο κουτάκι αναμνήσεων που φοβάμαι να κολυμπήσω βαθιά. Τέλοσπάντων. Τι έλεγα; Α ναι, την επόμενη μέρα πήγα στην παλιά πινακοθήκη, είδα έναν πίνακα που μου θύμισε την κοπέλα και το βράδυ έφυγα. Στο 17 είναι οι Doves και οι εγκεφαλικοί τους καθεδρικοί.

So far, so fab:

20) JARV IS… - Beyond The Pale

19) Protomartyr -  Ultimate Sucess Today

18) Jessie Ware - What’s Your Pleasure?

18) Jessie Ware - What’s Your Pleasure? (Κεφαλλονιά - Αύγουστος,2010)

Νέοι, ωραίοι, ηλιοκαμένοι και ανήλικοι. Με λατρεμένο παρεάκι αράζουμμε ατελείωτα σε μία από τις αγαπημένες μου παραλίες, τους Πετανούς. Και μπορεί να περιμάνε να μάθουμε σε ποια σχολή θα έχουμε περάσει τελικά, αλλά το μόνο που μας ένοιαζε πραγματικά είναι το τι θα φάμε, που θα μεθύσουμε, πως θα καλοπεράσουμε, πως θα γκομενίσουμε, πως θα γλεντήσουμε τη ζωή, πως θα δγμιουργήσουμε αναμνήσεις χωρίς να το ξέρουμε. Θυμάμαι σε ένα τέτοιο ηλιοβασίλεμα να έχω ξαπλώσει μέσα στη θάλασσα, να έχω κλειστά τα μάτια, να έχω κάνει λίγο κεφάλι, να ακούγονται ξεθωριασμένα τα beats από το μπιτσόμπαρο σην άκρη της παραλίας και να σκέφτομαι πως, ναι, όλα είναι στη θέση τους . Αν συνέβαινε τώρα, κάπου στο βάθος θα έπρεπε να παίζει το “What’s Your Pleasure?” της Jessie Ware.

So far, so fab:

20) JARV IS… - Beyond The Pale

19) Protomartyr -  Ultimate Sucess Today

19) Protomartyr -  Ultimate Sucess Today (Μπρατισλάβα - Μάρτιος, 2015)

Η Μπρατισλάβα ήταν η πιο μίζερη, σκοτεινή, σάπια εμπερία ευρωπαικής πρωτεύουσας που έχω βιώσει, τουλάχιστον την ημέρα που την επισκέφθηκα. Ανέβηκα στο κάστρο με μία πολυπολιτισμική παρέα ερασμιτών και η θλίψη του ποταμιού, του ομιχλώδους τοπίου, του μετά-Σοβιετικού φαντάσματος μας διαπέρασε τα κόκαλλα σαν την υγρασία στον αέρα. Φάγαμε το ίδιο σάπια - κάτι μουχλιασμένα κρέατα μουλιασμένα σε φθηνή, ντόπια μπύρα. Η σήψη και η παρακμή που αποπνέει, θα ενέπνεε το  (απο)κήρυγμα των Protomartyr.

So far, so fab:

20) JARV IS… - Beyond The Pale

20) JARV IS - Beyond The Pale (Λονδίνο - Νοέμβριος, 2015) 

Δεύτερη φορά στο Λονδίνο για τρία βράδια, μένω σε μία πορτογαλική συνοικία που για πρωινό έτρωγα ψαροκροκέτες με φρέσκο χυμό πορτοκάλι και τα βράδια κοιμόμουν σε ένα κινηματογραφικά παρακμιακό hostel υπό το soundtrack των συχγρονισμένων ροχαλητών αλλοδαπών εργατών του δήμου. Δεν με ένοιαζε, όμως,  τίποτα, πόσο μάλλον να κοιμάμαι, αλλά να μένω ξύπνιος όσες μπορώ και να λιώνω τα παπούτσια μου περπατώντας όλες τις ώρες στην δεύτερη αγαπημένη μου πόλη στον πλανήτη. Ζούσα το υγρό όνειρο του μοναχικού ταξιδιώτη, τριγυρίζοντας ανάμεσα σε hip γειτονιές, δισκάδικα, βιβλιοπωλεία, καφέ ή όλα αυτά μαζί, μουσική στα αυτιά, ψιλόβροχο, ελευθερία. Τέλοσπάντων, το εικονιζόμενο Lucky Seven, το οποίο απ’ ότι ξέρω δυστυχώς πλέον έχει κλείσει, βρίσκεται στη λιλιπούτεια γειτονιά του Stoke Newington του ΒΑ Λονδίνου, όπου και θα ήθελα να μένω αν ποτέ ζούσα στο Λονδίνο, και είναι η μέκκα του hoarder ποπ κουλτούρας καθώς σε κάθε γωνιά του μπορεί να βρει διασκορπισμένους, second-hand δίσκους, βιβλία, DVDs, κόμιξ, fanzine, τα πάντα. Βρέθηκα εκεί γιατί μου το πρότεινε κάπου, κάπως, κάποτε ο Jarvis.

Blogovision 2020

Θα μπορούσαν να γραφτούν τόμοι ολόκληροι για το πως η φετινή χρονιά ήταν η πιο απαιτητική πίστα για την ανθρωπότητα συλλογικά και για τον καθένα μας προσωπικά. 

Βέβαια, μπορεί να συνοψιστεί και με δύο επιφωνήματα: ουφ, αχ.

Θυμάμαι κάθε έτος να φτάνει η τελευταία μέρα του Νοέμβρη και να ανυπομονώ φοβερά γι’ αυτή την ανασκόπηση στην οποία με βάζω μέσω της Blogovsion και των δίσκων που σημάδεψαν τη χρονιά μου. Τώρα, σήμερα, απλώς δεν μπορεί να είναι η ίδια. Απλώς δεν. Ο χρόνος έχει χάσει την πραγματική του έννοια και όλα μου φαίνοντα πως ανήκουν στο μακρινό παρελθόν ή στο φανταστικό μέλλον, παραμορφωμένα από ένα ατελείωτο, ανηδονικό παρόν. Δεν υπάρχει παρόν, αυτό είναι το χειρότερο.

Τέλοσπαντων. Δεν θα βουτήξω στη μαύρη τρύπα, αλλά σε αυτή του χωροχρόνου. Και αυτές τις 20 μέρες του Δεκέμβρη θα σας μιλήσω γι’ αυτό που μου έχει λείψει περισσότερο, περισσότερο απ’ όλα.

Τα ταξίδια.

(εντάξει και οι συναυλίες, και οι κινηματογράφοι, και τα αγγίγματα, και όλα, αλλά, ναι, ας μείνουμε στα ταξίδια για τώρα)

20 ταξίδια που είχα κάνει κάποτε, σε μία άλλη ζωή. Και 20 φετινοί δίσκοι που θα μπορούσαν να τα είχαν συνοδέψει ταιριαστά.

Τώρα που ο χωροχρόνος έχει χάσει το νόημα του, θα το εκμεταλλευτώ. Και θα παίξω με τους δικούς μου κανόνες. Μέχρι τα επόμενα ταξίδια. Μέχρι να “χαθούμε” ξανά για να βρεθούμε πιο κοντά.

30. Sault - Untitled (Black Is)

29. Keeley Forsyth - Debris

28. King Krule - Man Alive!

27. Fleet Foxes - Shore

26. Bright Eyes - Down In The Weeds, Where The World Once Was

25. Nicolas Jaar - Cenizas

24. Soccer Mommy - Color Theory

23. Adrianne Lenker - Songs

22. Bob Dylan - Rough and Rowdy Ways

21. Waxahatchee - Saint Cloud

+ 10 εγχώρια που ξεχώρισα σε τυχαία σειρά

1. LogOut - ΕΔΩ/ΕΚΕΙ
2. Melorman - For the Sun
3. Τα Παιδιά της Παλαιότητας - Ενθύμιον Νεανικών Συντροφιών
4. Regressverbot - Dubna’s Dance
5. Kepler is Free – Teegarden
6. Pan Pan - Φαντασμαγορία Ένα
7. Nalyssa Green - Ταξίδι Αστρικό
   
8. Εβρίτικη Ζυγιά - Ορμένιον
9. The Boy - Αντιλόπη
10. George Kontrafouris Trio - The Passing