Ντιτρόιτ

Το Ντιτρόιτ (αγγλικά: Detroit, Michigan, γαλλικά: Détroit, Michigan), είναι η μεγαλύτερη πόλη στην πολιτεία του Μίσιγκαν στις Η.Π.Α και έδρα της κομητείας Γουέιν (Wayne County). Υπήρξε πρωτεύουσα του Μίσιγκαν μεταξύ 1805 και 1847.

Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν Detroit, Michigan
Σημαία Σφραγίδα Έμβλημα
Ρητό: Speramus Meliora; Resurget Cineribus
Ντιτρόιτ 42°19′54″N 83°2′51″W
Χώρα	ΗΠΑ
Πολιτεία	Μίσιγκαν
Διοικητική υπαγωγή	κομητεία Γουέιν
Γεωγραφική υπαγωγή	Rust Belt
Ίδρυση	1701
Διοίκηση
• Mayor of Detroit, Michigan	Μάικ Ντάγκαν (Δ)
• Μέλος του/της	Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων
Έκταση	370.08 km2
Υψόμετρο	200 μ.
Πληθυσμός	667.501 (πόλη) 4.392.041 (μητροπολιτική)
Ταχ. κωδ.	48201
Τηλ. κωδ.	313
Ζώνη ώρας	ανατολική ζώνη ώρας
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Ο πληθυσμός της πόλης του Ντιτρόιτ, σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2021, ανέρχεται σε 667.501 κατοίκους, ενώ ο πληθυσμός της μητροπολιτικής περιοχής του Ντιτρόιτ, ανέρχεται στους 4.392.041, σύμφωνα με την απογραφή του 2020. Αποτελεί την 25η μεγαλύτερη πόλη στις ΗΠΑ, και την 14η μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή σε πληθυσμό.

Η θέση του είναι επί του ποταμού Ντιτρόιτ, στις μεσοδυτικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, και αποτελεί μεγάλο λιμάνι. Η πόλη είναι γνωστή σήμερα ως το παγκόσμιο κέντρο της αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά και ως πηγή πολλών μουσικών ρευμάτων. Τα προσωνύμια Motor City και Motown αντικατοπτρίζουν τους δύο αυτούς κλάδους. Η πόλη είναι επίσης γνωστή με το προσωνύμιο Paris of the West («Το Παρίσι της Δύσης»). Το όνομα της πόλης προήλθε από τον ομώνυμο ποταμό, που με τη σειρά του ονομάστηκε από τους Γάλλους Rivière du Détroit ήτοι "Το ποτάμι του Πορθμού". Το όνομα αυτό προέκυψε πιθανότατα από το γεγονός ότι ο ποταμός συνδέει τη λίμνη Σαιν Κλαιρ (St. Clair) με τη λίμνη Ήρι.

Το 2005, το Ντιτρόιτ ήταν η 11η σε μέγεθος πόλη των Η.Π.Α, με 886.675 κατοίκους, μόλις τους μισούς όμως από όσους κατοικούσαν εκεί στα χρόνια της μεγάλης ακμής, τη δεκαετία του 1950 με τον μέγιστο πληθυσμό να καταγράφεται στην απογραφή του 1950, στα 1,85 εκατομμύρια. Στην απογραφή του 2020 έπεσε στους 639.111 κατοίκους, σημειώνοντας μείωση πάνω από 65% από το μέγιστο του 1950. Ο λόγος είναι ότι η πόλη είναι ανάμεσα στις πρώτες των Η.Π.Α σε μείωση αστικού πληθυσμού από τη δεκαετία του 1960 και μετά. Η αύξηση της εγκληματικότητας, τα φυλετικά προβλήματα και ποικίλες οικονομικές αστοχίες, κυρίως η σοβαρή εμπορική πτώση των εγχώριων αυτοκινητοβιομηχανιών, οδήγησαν στον μαρασμό της πόλης.

Εν τούτοις, τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια αναζωογόνησης με την κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων και καζίνο, την εγκατάσταση μεγάλων εταιρειών Πληροφορικής και την αναπαλαίωση των ουρανοξυστών του "Renaissance Center". Ωστόσο, τα σοβαρά προβλήματα της πόλης παραμένουν και μάλιστα το 2012, το Ντιτρόιτ θεωρήθηκε από το περιοδικό Forbes ως «η πιο μίζερη πόλη των ΗΠΑ».

Στις 18 Ιουλίου 2013, το Ντιτρόιτ έκανε αίτηση για πτώχευση, με χρέος που φτάνει τα 18 δις δολάρια και είναι η μεγαλύτερη αμερικανική πόλη όπου έγινε αυτό. Για την ενίσχυση της πόλης απελευθερώθηκε ομοσπονδιακό κονδύλιο ύψους 300 εκατομμυρίων δολαρίων και τελικώς τον Δεκέμβριο του 2014 η πόλη κατάφερε να εξέλθει επιτυχώς από τη χρεωκοπία.

Ιστορία

Η πόλη ονομάστηκε από Γάλλους αποικιστές και παραπέμπει στον ποταμό Ντιτρόιτ (γαλλικά: le détroit du lac Érié, δηλαδή το στενό της λίμνης Ήρι, détroit = στενό), που ενώνει την λίμνη Χιούρον και την λίμνη Ήρι. Σε ιστορικό έγγραφο, το στενό περιλάμβανε τη λίμνη Σαιντ Κλαιρ, το ποτάμι Σαιντ Κλαιρ και το ποτάμι Ντιτρόιτ.

Στις ακτές του στενού, το 1701, ο Γάλλος αξιωματικός Αντουάν ντε λα Μοτ Καντιλάκ (Antoine de la Mothe Cadillac) μαζί με 51 Γάλλους και Γαλλοκαναδούς εγκαταστάθηκε σε αυτό το σημείο ονομάζοντάς το Φορτ Ποντσαρτράν του Ντιτρόιτ (Fort Pontchartrain du Detroit) ονομάζοντάς το έτσι από τον κόμη Ποντσαρτράν, υπουργό Ναυτιλίας του Λουδοβίκου ΙΔ'. Η Γαλλία πρόσφερε δωρεάν γη στους αποίκους για να προσελκύσει οικογένειες να μείνουν στο Ντιτρόιτ.

Το 1765 ο πληθυσμός έφτασε τα 800 άτομα, κάνοντας το Ντιτρόιτ την μεγαλύτερη πόλη μεταξύ Μόντρεαλ και Νέας Ορλεάνης, πόλεις που είχαν ιδρυθεί από Γάλλους. Το 1773, ο πληθυσμός του Ντιτρόιτ ήταν 1.400 άτομα. Το 1778, ο πληθυσμός ήταν 2.144 και ήταν η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην επαρχία του Κεμπέκ.

Το εμπόριο γούνας ήταν μια σημαντική οικονομική δραστηριότητα. Η σημαία του Ντιτρόιτ αντανακλά την γαλλική του κληρονομιά.

Κατά τον Γαλλοϊνδιανικό πόλεμο (1754-1763), το βορειοαμερικανικό μέτωπο του Επταετούς πολέμου μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας, τα βρετανικά στρατεύματα πήραν τον έλεγχο της περιοχής το 1760. Από την προηγούμενη ονομασία κράτησαν μόνο τη λέξη Ντιτρόιτ. Πολλές ιθαγενείς φυλές εξαπέλυσαν την Ανταρσία του Πόντιακ (πήρε την ονομασία από τον πιο επιφανή ιθαγενή της Ανταρσίας) το 1763 και διενέργησαν μια πολιορκία στο Ντιτρόιτ, αλλά απέτυχαν να το καταλάβουν. Η Γαλλία παραχώρησε την περιοχή ανατολικά του Μισσισσιππή στη Βρετανία μετά την ήττα της στον πόλεμο.

Με την Αμερικανική Επανάσταση, η Βρετανία παραχώρησε το Ντιτρόιτ μαζί με άλλα εδάφη της περιοχής στις ΗΠΑ με τη συνθήκη του Τζέι το 1796, με την οποία καθορίστηκαν τα βόρεια σύνορα με τον Καναδά. Το 1805, μια φωτιά κατέστρεψε τον μεγαλύτερο μέρος του οικισμού που αποτελείτο κυρίως από ξύλινα κτίσματα. Μια αποθήκη στο ποτάμι και καμινάδες από τούβλα από τα ξύλινα σπίτια ήταν τα μόνα κτίσματα που σώθηκαν.

Περαιτέρω ανάγνωση

• Arnaud, Michel (2017). Detroit: the dream is now: the design, art, and resurgence of an American city. Abrams. 
• Babson, Steve (1984). Working Detroit. Adama Books. 
• Bak, Richard (2001). Detroit Across Three Centuries. Thomson Gale. ISBN 1-58536-001-5. 
• Barrow, Heather B. Henry Ford's Plan for the American Suburb: Dearborn and Detroit. DeKalb, IL: Northern Illinois University Press, 2015.
• Bates, Beth Tompkins. The Making of Black Detroit in the Age of Henry Ford. Chapel Hill, NC: University of North Carolina Press, 2012.
• Bergmann, Luke (8 Σεπτεμβρίου 2010). Getting Ghost: Two Young Lives and the Struggle for the Soul of an American City. University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-03436-9. 
• Berman, Lila Corwin (2016). Metropolitan Jews : politics, race, and religion in postwar Detroit. University of Chicago Press. 
• Bjorn, Lars· Jim Gallert (2001). Before Motown: a history of Jazz in Detroit. University of Michigan Press. 
• Boland, S. R.· Marilyn Bond (2002). The birth of Detroit sound. Arcadia. 
• Borden, Ernest H. (2003). Detroit's Paradise Valley. Arcadia. 
• Bolkosky, Sidney M (1991). Harmony & dissonance: voices of Jewish identity in Detroit. Wayne State University Press. 
• Burton, Clarence M (1896). Cadillac's Village: A History of the Settlement, 1701–1710. Detroit Society for Genealogical Research. ISBN 0-943112-21-4. 
• Burton, Clarence M (1912). Early Detroit: A sketch of some of the interesting affairs of the olden time. Burton Abstracts. OCLC 926958. 
• Cangany, Catherine (2014). Frontier Seaport: Detroit's Transformation into an Atlantic Entrepôt. Chicago: University of Chicago Press. 
• Catlin, George B. (1923). The Story of Detroit. The Detroit News Association. 
• Chafets, Zeʼev (1990). Devil's Night and Other True Tales of Detroit. Random House. 
• Clemens, Paul (2005). Made in Detroit: a south of 8 Mile memoir. Doubleday. 
• Dunnigan, Brian Leigh (2001). Frontier Metropolis, Picturing Early Detroit, 1701–1838. Great Lakes Books. ISBN 0-8143-2767-2. 
• Farley, Reynolds· και άλλοι. (2002). Detroit Divided. Russell Sage Foundation Publications. ISBN 0-87154-281-1. 
• Foley, Aaron (2017). The Detroit neighborhood guidebook. Belt Publishing. 
• Foley, Aaron (2015). How to live in Detroit without being a Jackass. Belt Publishing. 
• Farmer, Silas. (1884) (July 1969) The history of Detroit and Michigan, or, The metropolis illustrated: a chronological cyclopaedia of the past and present: including a full record of territorial days in Michigan, and the annuals of Wayne County, in various formats at Open Library.
• Farmer, Silas (1889). History of Detroit and Wayne County and Early Michigan. Omnigraphics Inc; Reprint edition (October 1998). ISBN 1-55888-991-4. 
• Gallagher, John (2010). Reimagining Detroit: opportunities for redefining an American city. Wayne State University Press. 
• Galster, George. (2012). Driving Detroit: The Quest for Respect in the Motor City University of Pennsylvania Press
• Gavrilovich, Peter· Bill McGraw (2006). The Detroit Almanac, 2nd edition. Detroit Free Press. ISBN 978-0-937247-48-8. 
• Godzak, Roman (2004). Catholic Churches of Detroit. Arcadia. 
• Goldstein, Laurence, επιμ. (1986). "Detroit: An American City". Special Issue of Michigan Quarterly Review. Spring 1986. Arcadia. 
• Hartigan, John (1999). Racial Situations: Class Predicaments of Whiteness in Detroit. Princeton University Press. 
• Hill, Eric J.· John Gallagher (2002). AIA Detroit: The American Institute of Architects Guide to Detroit Architecture. Wayne State University Press. ISBN 0-8143-3120-3. 
• Holli, Melvin G., and Jones, Peter d'A., eds. Biographical Dictionary of American Mayors, 1820-1980 (Greenwood Press, 1981) short scholarly biographies each of the city's mayors 1820 to 1980. online; see index at p. 408 for list.
• Ibbotson, Patricia (2007). Detroit's historic hotels and restaurants. Arcadia. 
• Jarvis, Donna (2008). Detroit Police Department. Arcadia. 
• LeDuff, Charlie (2014). Detroit: An American Autopsy. Penguin Books. 
• Lichtenstein, Nelson (1995). The most dangerous man in Detroit. Basic Books. 
• Locke, Hubert G. (1969). The Detroit Riot of 1967. Wayne State University Press. 
• Maraniss, David (2015). Once in a great city: A Detroit story. Simon & Schuster. 
• Martelle, Scott (2012). Detroit (a biography). Chicago Review Press. 
• Morrison, Jeff (2019). Guardians of Detroit: Architectural Sculpture in the Motor City. Wayne State University Press. 
• Philp, Drew (2017). A $500 house in Detroit: rebuilding an abandoned home and an American city. Scribner.
• Poremba, David Lee (2001). Detroit in Its World Setting. Wayne State University. ISBN 0-8143-2870-9. 
• Poremba, David Lee (2003). Detroit: A Motor City History (Images of America). Arcadia Publishing. ISBN 0-7385-2435-2. 
• Posner, Gerald (2002). Motown. Random House. 
• Powell, L. P (1901). "Detroit, the Queen City", Historic Towns of the Western States (New York).
• Sharoff, Robert (2005). American City: Detroit Architecture. Wayne State University Press. ISBN 0-8143-3270-6. 
• Sobocinski, Melanie Grunow (2005). Detroit and Rome: building on the past. Regents of the University of Michigan. ISBN 0-933691-09-2. 
• Stahl, Kenneth (2009). Detroit's Great Rebellion. Kenneth Stahl. ISBN 978-0-9799157-0-3. 
• Taylor, Paul (2013). "Old Slow Town": Detroit during the Civil War. Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-3603-8. 
• Vergara, Camilo José (2016). Detroit Is No Dry Bones: The Eternal City of the Industrial Age. University of Michigan Press. 
• Whitall, Susan (1998). Women of Motown. Avon. 
• Widick, J.J. (1972). Detroit: City of race and class violence. Wayne State University Press. 
• Woodford, Arthur M. (2001). This is Detroit 1701–2001. Wayne State University Press. ISBN 0-8143-2914-4. 

Κύριες πηγές

• Moon, Elaine Latzman (1994). Untold tales, unsung heroes: an oral history of Detroit's African American community, 1918-1967, online.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος
• Detroit Regional Chamber
• Labor, Urban Affairs and Detroit History archival collections at the Walter P. Reuther Library.
• Virtual Motor City Collection at Wayne State University Library, contains over 30,000 images of Detroit from 1890 to 1980.
• "In Energized Detroit, Savoring an Architectural Legacy". The New York Times. March 26, 2018.