μονόκερως
See also: Μονόκερως
Ancient Greek
editAlternative forms
edit- μουνόκερᾰς (mounókeras) — Ionic
Etymology
editFrom μόνος (mónos) + κέρας (kéras). The long ω results from a contraction of Proto-Hellenic *-kerahos, from the s-stem *kéras plus an o-suffix.
Pronunciation
edit- (5th BCE Attic) IPA(key): /mo.nó.ke.rɔːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /moˈno.ke.ros/
- (4th CE Koine) IPA(key): /moˈno.ce.ros/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /moˈno.ce.ros/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /moˈno.ce.ros/
Adjective
editμονόκερως • (monókerōs) m or f (neuter μονόκερων); second declension
- having only one horn
Declension
editNumber | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | μονόκερως monókerōs |
μονόκερων monókerōn |
μονόκερω monókerō |
μονόκερω monókerō |
μονόκερῳ monókerōi |
μονοκέρᾰτᾰ monokérata | ||||||||
Genitive | μονόκερω monókerō |
μονόκερω monókerō |
μονόκερῳν monókerōin |
μονόκερῳν monókerōin |
μονόκερων monókerōn |
μονόκερων monókerōn | ||||||||
Dative | μονόκερῳ monókerōi |
μονόκερῳ monókerōi |
μονόκερῳν monókerōin |
μονόκερῳν monókerōin |
μονόκερῳς monókerōis |
μονόκερῳς monókerōis | ||||||||
Accusative | μονόκερω / μονόκερων monókerō(n) |
μονόκερων monókerōn |
μονόκερω monókerō |
μονόκερω monókerō |
μονόκερως monókerōs |
μονοκέρᾰτᾰ monokérata | ||||||||
Vocative | μονόκερως monókerōs |
μονόκερων monókerōn |
μονόκερω monókerō |
μονόκερω monókerō |
μονόκερῳ monókerōi |
μονοκέρᾰτᾰ monokérata | ||||||||
Notes: |
|
Noun
editμονόκερως • (monókerōs) m (genitive μονοκέρωτος); third declension
Declension
editCase / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ μονόκερως ho monókerōs |
τὼ μονοκέρωτε tṑ monokérōte |
οἱ μονοκέρωτες hoi monokérōtes | ||||||||||
Genitive | τοῦ μονοκέρωτος toû monokérōtos |
τοῖν μονοκερώτοιν toîn monokerṓtoin |
τῶν μονοκερώτων tôn monokerṓtōn | ||||||||||
Dative | τῷ μονοκέρωτῐ tôi monokérōti |
τοῖν μονοκερώτοιν toîn monokerṓtoin |
τοῖς μονοκέρωσῐ / μονοκέρωσῐν toîs monokérōsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν μονοκέρωτᾰ tòn monokérōta |
τὼ μονοκέρωτε tṑ monokérōte |
τοὺς μονοκέρωτᾰς toùs monokérōtas | ||||||||||
Vocative | μονόκερως monókerōs |
μονοκέρωτε monokérōte |
μονοκέρωτες monokérōtes | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants
edit- → Old Armenian: միեղջիւր (miełǰiwr), միեղջերու (miełǰeru) (calque)
- → Armenian: միեղջյուր (mieġǰyur) (learned)
- → Old Georgian: მარტორქაჲ (marṭorkay) (calque)
- Georgian: მარტორქა (marṭorka)
- → Latin: monocerōs
- → English: monoceros
- → Spanish: monocerote (learned)
- → Latin: ūnicornis (calque) (see there for further descendants)
Further reading
edit- μονόκερως in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “μονόκερως”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “μονόκερως”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Categories:
- Ancient Greek compound terms
- Ancient Greek terms derived from Proto-Hellenic
- Ancient Greek 4-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek adjectives
- Ancient Greek proparoxytone terms
- Ancient Greek nouns
- Ancient Greek masculine nouns
- Ancient Greek third-declension nouns
- Ancient Greek masculine nouns in the third declension
- grc:Bovines