περίοικος

See also: Περίοικος

Ancient Greek

Etymology

περι- (peri-) +‎ οἶκος (oîkos)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.rí.oi̯.kos/ → /peˈri.y.kos/ → /peˈri.i.kos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.rí.oi̯.kos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peˈri.y.kos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peˈri.y.kos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /peˈri.y.kos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /peˈri.i.kos/

Adjective

περίοικος • (períoikos) m or f (neuter περίοικον); second declension

1. neighboring

Declension

Second declension of περῐ́οικος; περῐ́οικον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		περῐ́οικος períoikos	περῐ́οικον períoikon		περῐοίκω perioíkō	περῐοίκω perioíkō		περῐ́οικοι períoikoi	περῐ́οικᾰ períoika
Genitive		περῐοίκου perioíkou	περῐοίκου perioíkou		περῐοίκοιν perioíkoin	περῐοίκοιν perioíkoin		περῐοίκων perioíkōn	περῐοίκων perioíkōn
Dative		περῐοίκῳ perioíkōi	περῐοίκῳ perioíkōi		περῐοίκοιν perioíkoin	περῐοίκοιν perioíkoin		περῐοίκοις perioíkois	περῐοίκοις perioíkois
Accusative		περῐ́οικον períoikon	περῐ́οικον períoikon		περῐοίκω perioíkō	περῐοίκω perioíkō		περῐοίκους perioíkous	περῐ́οικᾰ períoika
Vocative		περῐ́οικε períoike	περῐ́οικον períoikon		περῐοίκω perioíkō	περῐοίκω perioíkō		περῐ́οικοι períoikoi	περῐ́οικᾰ períoika
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		περῐοίκως perioíkōs			περῐοικότερος perioikóteros			περῐοικότᾰτος perioikótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

περίοικος • (períoikos) m (genitive περῐοίκου); second declension

1. (chiefly in the plural) neighbor

Declension

Second declension of ὁ περῐ́οικος; τοῦ περῐοίκου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ περῐ́οικος ho períoikos	τὼ περῐοίκω tṑ perioíkō	οἱ περῐ́οικοι hoi períoikoi
Genitive	τοῦ περῐοίκου toû perioíkou	τοῖν περῐοίκοιν toîn perioíkoin	τῶν περῐοίκων tôn perioíkōn
Dative	τῷ περῐοίκῳ tôi perioíkōi	τοῖν περῐοίκοιν toîn perioíkoin	τοῖς περῐοίκοις toîs perioíkois
Accusative	τὸν περῐ́οικον tòn períoikon	τὼ περῐοίκω tṑ perioíkō	τοὺς περῐοίκους toùs perioíkous
Vocative	περῐ́οικε períoike	περῐοίκω perioíkō	περῐ́οικοι períoikoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: περίοικος (períoikos)
• → Late Latin: perioecus
  • → English: perioecus

Further reading

• περίοικος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “περίοικος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4040 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek περίοικος (períoikos).

Pronunciation

• IPA^(key): /peˈri.i.kos/

Noun

περίοικος • (períoikos) m (plural περίοικοι)

1. neighbour (UK), neighbor (US)
2. (obsolete) perioecus

Declension

	singular	plural
nominative	περίοικος (períoikos)	περίοικοι (períoikoi)
genitive	περιοίκου (perioíkou)	περιοίκων (perioíkon)
accusative	περίοικο (períoiko)	περιοίκους (perioíkous)
vocative	περίοικε (períoike)	περίοικοι (períoikoi)

Synonyms

• γείτονας m (geítonas)
• γειτόνισσα f (geitónissa)

Related terms

• Περίοικος m (Períoikos, “non-citizen inhabitant of ancient Laconia”)