betla

Icelandic

betla (weak verb, third-person singular past indicative betlaði, supine betlað)

betla — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að betla
supine (sagnbót)		betlað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		betlandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég betla	við betlum	present (nútíð)	ég betli	við betlum
	þú betlar	þið betlið		þú betlir	þið betlið
	hann, hún, það betlar	þeir, þær, þau betla		hann, hún, það betli	þeir, þær, þau betli

past (þátíð)	ég betlaði	við betluðum	past (þátíð)	ég betlaði	við betluðum
	þú betlaðir	þið betluðuð		þú betlaðir	þið betluðuð
	hann, hún, það betlaði	þeir, þær, þau betluðu		hann, hún, það betlaði	þeir, þær, þau betluðu

imperative (boðháttur)	betla (þú)	betlið (þið)
	betlaðu	betliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

betlaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	betlaður	betluð	betlað	betlaðir	betlaðar	betluð
accusative (þolfall)	betlaðan	betlaða	betlað	betlaða	betlaðar	betluð
dative (þágufall)	betluðum	betlaðri	betluðu	betluðum	betluðum	betluðum
genitive (eignarfall)	betlaðs	betlaðrar	betlaðs	betlaðra	betlaðra	betlaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	betlaði	betlaða	betlaða	betluðu	betluðu	betluðu
accusative (þolfall)	betlaða	betluðu	betlaða	betluðu	betluðu	betluðu
dative (þágufall)	betlaða	betluðu	betlaða	betluðu	betluðu	betluðu
genitive (eignarfall)	betlaða	betluðu	betlaða	betluðu	betluðu	betluðu

-betla