göt

See also: Appendix:Variations of "got" and goet

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *köt (“anus, buttocks”). See more at Turkish göt, Chuvash кут (kut, “buttocks”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ɟœt], [d͡ʒœt]

Noun

göt (definite accusative götü, plural götlər)

1. (vulgar) arse, ass

   götündən təpik vurmaq ― to kick in the ass

2. (vulgar, figurative) courage

   Synonym: dux

   Götün çatmır danışmağa?

   Don't you dare to speak up?

   (literally, “Don't you have enough ass to talk?”)

Declension

Declension of göt
	singular	plural
nominative	göt	götlər
definite accusative	götü	götləri
dative	götə	götlərə
locative	götdə	götlərdə
ablative	götdən	götlərdən
definite genitive	götün	götlərin

Possessive forms of göt
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	götüm	götlərim
sənin (“your”)	götün	götlərin
onun (“his/her/its”)	götü	götləri
bizim (“our”)	götümüz	götlərimiz
sizin (“your”)	götünüz	götləriniz
onların (“their”)	götü or götləri	götləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	götümü	götlərimi
sənin (“your”)	götünü	götlərini
onun (“his/her/its”)	götünü	götlərini
bizim (“our”)	götümüzü	götlərimizi
sizin (“your”)	götünüzü	götlərinizi
onların (“their”)	götünü or götlərini	götlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	götümə	götlərimə
sənin (“your”)	götünə	götlərinə
onun (“his/her/its”)	götünə	götlərinə
bizim (“our”)	götümüzə	götlərimizə
sizin (“your”)	götünüzə	götlərinizə
onların (“their”)	götünə or götlərinə	götlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	götümdə	götlərimdə
sənin (“your”)	götündə	götlərində
onun (“his/her/its”)	götündə	götlərində
bizim (“our”)	götümüzdə	götlərimizdə
sizin (“your”)	götünüzdə	götlərinizdə
onların (“their”)	götündə or götlərində	götlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	götümdən	götlərimdən
sənin (“your”)	götündən	götlərindən
onun (“his/her/its”)	götündən	götlərindən
bizim (“our”)	götümüzdən	götlərimizdən
sizin (“your”)	götünüzdən	götlərinizdən
onların (“their”)	götündən or götlərindən	götlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	götümün	götlərimin
sənin (“your”)	götünün	götlərinin
onun (“his/her/its”)	götünün	götlərinin
bizim (“our”)	götümüzün	götlərimizin
sizin (“your”)	götünüzün	götlərinizin
onların (“their”)	götünün or götlərinin	götlərinin

Derived terms

• göt-göt (“bullshit, nonsensical”)
• götvərən (“faggot”) (offensive)
• götəgirən (“ass-licker”) (vulgar)
• yekəgöt (“fat-ass”) (derogatory)
• götbaş (“messed up, roughed up”) (vulgar)
  • götbaş etmək (“messed up, roughed up”) (vulgar)
• götəş
• götlü
  • götlü-başlı

Swedish

Etymology 1

From the verb gjuta (“to cast”). In Old Swedish and Low German, göte means casting.

Alternative forms

• göte

Noun

göt n

1. an ingot, a piece of cast metal, a pig (of pig iron)

Declension

Declension of göt

		nominative	genitive
singular	indefinite	göt	göts
	definite	götet	götets
plural	indefinite	göt	göts
	definite	göten	götens

Verb

göt

1. past indicative of gjuta

Etymology 2

From Old Swedish gø̄tar, Old Norse gautar, from Proto-Germanic *gautaz. Further related to English Geat.

The people mentioned as geatas in Beowulf, gautar in Icelandic sagas, gutones by Pliny, and gotones by Tacitus, have the problem that three different areas of Scandinavia have similar names: Jutland, Götaland and Gotland. Add the Goths to this, and it must remain uncertain if these foreign authors knew which group they were referring to. Many etymologies have been proposed, including at least two with links to that same verb. The fact that the Geats remain semi-mythical doesn't stop the word from spawning, e.g. the city Göteborg founded in 1621 and Götiska förbundet (Geatish Society) in the 1811.

Noun

göt c

1. a Geat person, a member of the Geats, a people allegedly having lived in Scandinavia, inhabitants of Götaland c
2. a follower of the Geatish Society and its ideas of göticism

Declension

Declension of göt

		nominative	genitive
singular	indefinite	göt	göts
	definite	göten	götens
plural	indefinite	göter	göters
	definite	göterna	göternas

Related terms

• Göta
• Göta älv
• Götaland
• götamål
• Götavirke
• Göte
• Göteborg
• göticism
• götisk
• Västergötland
• västgöte
• Östergötland
• östgöte

 

Etymology 3

From Turkish göt, from Ottoman Turkish گوت (göt, “bottom, buttocks”), from Proto-Turkic *köt (“anus, buttocks”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡøːt/

Noun

göt c

1. (slang) arse, ass, buttocks

References

• 1. göt el. göte in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)
• 2. göt el. göte in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)
• göt in Svenska Akademiens ordlista över svenska språket (8th ed., 1923)
• göt in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish گوت (“bottom, buttocks, back of a pack animal”), from Proto-Turkic *köt (“anus, buttocks”). Related to götürmek (“to carry, to transport”), which is from an earlier meaning "to raise, to lift". Compare Old Turkic 𐰚𐰇𐱅 (köt, “high, elevated”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɟøt/

Noun

göt (definite accusative götü, plural götler)

1. (vulgar) arse, ass (buttocks)
2. (slang, figurative) courage, balls
3. (slang, offensive) motherfucker, dickhead, asshole (generic strong insult)

Declension

Inflection
Nominative	göt
Definite accusative	götü
	Singular	Plural
Nominative	göt	götler
Definite accusative	götü	götleri
Dative	göte	götlere
Locative	götte	götlerde
Ablative	götten	götlerden
Genitive	götün	götlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular götüm götlerim 2nd singular götün götlerin 3rd singular götü götleri 1st plural götümüz götlerimiz 2nd plural götünüz götleriniz 3rd plural götleri götleri Definite accusative Singular Plural 1st singular götümü götlerimi 2nd singular götünü götlerini 3rd singular götünü götlerini 1st plural götümüzü götlerimizi 2nd plural götünüzü götlerinizi 3rd plural götlerini götlerini Dative Singular Plural 1st singular götüme götlerime 2nd singular götüne götlerine 3rd singular götüne götlerine 1st plural götümüze götlerimize 2nd plural götünüze götlerinize 3rd plural götlerine götlerine Locative Singular Plural 1st singular götümde götlerimde 2nd singular götünde götlerinde 3rd singular götünde götlerinde 1st plural götümüzde götlerimizde 2nd plural götünüzde götlerinizde 3rd plural götlerinde götlerinde Ablative Singular Plural 1st singular götümden götlerimden 2nd singular götünden götlerinden 3rd singular götünden götlerinden 1st plural götümüzden götlerimizden 2nd plural götünüzden götlerinizden 3rd plural götlerinden götlerinden Genitive Singular Plural 1st singular götümün götlerimin 2nd singular götünün götlerinin 3rd singular götünün götlerinin 1st plural götümüzün götlerimizin 2nd plural götünüzün götlerinizin 3rd plural götlerinin götlerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular götüm götlerim 2nd singular götsün götlersin 3rd singular göt göttür götler götlerdir 1st plural götüz götleriz 2nd plural götsünüz götlersiniz 3rd plural götler götlerdir

Synonyms

• (ass): kıç
• (ass): popo (childish)

Derived terms

• göt gibi kalmak
• göt ister
• göt lalesi
• göt vermek
• göt yalamak
• götçü
• götlük
• götten bacaklı
• götün götün
• götüyle gülmek
• götveren
• lafı götünden anlamak
• tavukgötü

 

Descendants

• → Armenian: գյոթ (gyotʻ)
• → Swedish: göt c

Further reading

• “göt”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu