greiða

Faroese

From Old Norse greiða (“to arrange; fit out; comb”), from Proto-Germanic *garaidijaną.

greiða (third person singular past indicative greiddi, third person plural past indicative greiddu, supine greitt)

to straighten out, to order, to arrange, to unknot
to comb
to answer, to resolve
to prepare
to commit, to deliver, to give over
greiða frá: to tell, to report, to recount, to explain
Hann dugir væl at greiða frá.
He can explain things well.

Conjugation of greiða (group v-3)
infinitive	greiða
supine	greitt
participle (a18)¹	greiðandi	greiddur
	present	past
first singular	greiði	greiddi
second singular	greiðir	greiddi
third singular	greiðir	greiddi
plural	greiða	greiddu
	imperative
singular	greið!
plural	greiðið!
¹Only the past participle being declined.

From Old Norse greiða (“to arrange; fit out; comb”), from Proto-Germanic *garaidijaną.

greiða f (genitive singular greiðu, nominative plural greiður)

greiða (weak verb, third-person singular past indicative greiddi, supine greitt)

to comb
Þú ættir að greiða hárið á þér. Það er orðið svo úfið.
You should comb your hair. It’s become really ruffled.
to pay, to discharge (a debt)
Ég greiddi 1206 krónur fyrir matinn.
I paid 1206 krónur for the food.

greiða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að greiða
supine (sagnbót)		greitt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		greiðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég greiði	við greiðum	present (nútíð)	ég greiði	við greiðum
	þú greiðir	þið greiðið		þú greiðir	þið greiðið
	hann, hún, það greiðir	þeir, þær, þau greiða		hann, hún, það greiði	þeir, þær, þau greiði

past (þátíð)	ég greiddi	við greiddum	past (þátíð)	ég greiddi	við greiddum
	þú greiddir	þið greidduð		þú greiddir	þið greidduð
	hann, hún, það greiddi	þeir, þær, þau greiddu		hann, hún, það greiddi	þeir, þær, þau greiddu

imperative (boðháttur)	greið (þú)	greiðið (þið)
	greiddu	greiðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

greiðast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að greiðast
supine (sagnbót)		greiðst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		greiðandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég greiðist	við greiðumst	present (nútíð)	ég greiðist	við greiðumst
	þú greiðist	þið greiðist		þú greiðist	þið greiðist
	hann, hún, það greiðist	þeir, þær, þau greiðast		hann, hún, það greiðist	þeir, þær, þau greiðist

past (þátíð)	ég greiddist	við greiddumst	past (þátíð)	ég greiddist	við greiddumst
	þú greiddist	þið greiddust		þú greiddist	þið greiddust
	hann, hún, það greiddist	þeir, þær, þau greiddust		hann, hún, það greiddist	þeir, þær, þau greiddust

imperative (boðháttur)	greiðst (þú)	greiðist (þið)
	greiðstu	greiðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

greiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	greiddur	greidd	greitt	greiddir	greiddar	greidd
accusative (þolfall)	greiddan	greidda	greitt	greidda	greiddar	greidd
dative (þágufall)	greiddum	greiddri	greiddu	greiddum	greiddum	greiddum
genitive (eignarfall)	greidds	greiddrar	greidds	greiddra	greiddra	greiddra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	greiddi	greidda	greidda	greiddu	greiddu	greiddu
accusative (þolfall)	greidda	greiddu	greidda	greiddu	greiddu	greiddu
dative (þágufall)	greidda	greiddu	greidda	greiddu	greiddu	greiddu
genitive (eignarfall)	greidda	greiddu	greidda	greiddu	greiddu	greiddu

From Proto-Germanic *garaidijaną (“to arrange, set in order”).

greiða (singular past indicative greiddi, plural past indicative greiddu, past participle greiddr)

to unravel, disentangle, arrange
(with hár) to comb or dress the hair
to make or get ready
Greiða til vað
To get ready a fishing line

Greiða til um vápn
To get the weapons ready
to speed, to further
1. (reflexive) to be successful, get on
  Greiddist honum vel
  He got on well
  (literally, “It sped well with him”)
to pay
1. (with fram) to pay out
to discharge, perform
1. (with skírsl) to perform the ordeal
2. (with vörður) to keep watch
3. (with róðr) to pull at the oars
4. (with atróðr, atlaga) to attack (in a sea-fight)
5. (with mál) to settle a case

Conjugation of greiða — active (weak class 1)

Conjugation of greiða — mediopassive (weak class 1)

Icelandic: greiða
Faroese: greiða
Norwegian: (dialectal) greia, greide
- Norwegian Nynorsk: greia, greida
- Norwegian Bokmål: greie
- → Danish: greje
- → Swedish: greja
Swedish: gre, greda
Danish: grede
- Norwegian Bokmål: gre
→ Middle English: graithen, greithen
- English: graith
- Scots: graith
→ Old French: greer, greier
- French: gréer

“greiða”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press