podnająć

Polish

From pod- +‎ nająć. Calque of German untervermieten.^[1] First attested in 1811.^[2]

podnająć pf (imperfective podnajmować)

Conjugation of podnająć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podnająć
future tense	1^st	podnajmę			podnajmiemy
	2^nd	podnajmiesz			podnajmiecie
	3^rd	podnajmie			podnajmą
	impersonal	podnajmie się
past tense	1^st	podnająłem, -(e)m podnajął	podnajęłam, -(e)m podnajęła	podnajęłom, -(e)m podnajęło	podnajęliśmy, -(e)śmy podnajęli	podnajęłyśmy, -(e)śmy podnajęły
	2^nd	podnająłeś, -(e)ś podnajął	podnajęłaś, -(e)ś podnajęła	podnajęłoś, -(e)ś podnajęło	podnajęliście, -(e)ście podnajęli	podnajęłyście, -(e)ście podnajęły
	3^rd	podnajął	podnajęła	podnajęło	podnajęli	podnajęły
	impersonal	podnajęto
conditional	1^st	podnająłbym, bym podnajął	podnajęłabym, bym podnajęła	podnajęłobym, bym podnajęło	podnajęlibyśmy, byśmy podnajęli	podnajęłybyśmy, byśmy podnajęły
	2^nd	podnająłbyś, byś podnajął	podnajęłabyś, byś podnajęła	podnajęłobyś, byś podnajęło	podnajęlibyście, byście podnajęli	podnajęłybyście, byście podnajęły
	3^rd	podnająłby, by podnajął	podnajęłaby, by podnajęła	podnajęłoby, by podnajęło	podnajęliby, by podnajęli	podnajęłyby, by podnajęły
	impersonal	podnajęto by
imperative	1^st	niech podnajmę			podnajmijmy
	2^nd	podnajmij			podnajmijcie
	3^rd	niech podnajmie			niech podnajmą
passive adjectival participle		podnajęty	podnajęta	podnajęte	podnajęci	podnajęte
anterior adverbial participle		podnająwszy
verbal noun		podnajęcie

nouns

adjectives

noun

^ Bańkowski, Andrzej (2000) “podnająć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
^ Powszechna księga ustaw cywilnych dla wszystkich krajów dziedzicznych niemieckich Monarchii Austryackiej. Cz. 2, [O prawie rzeczowem].‎^[1] (in Polish), 1811, page 304