Polish

edit

Etymology

edit

From roz- +‎ gromić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /rɔzˈɡrɔ.mit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔmit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧gro‧mić

Verb

edit

rozgromić pf (imperfective rozgramiać)

  1. (transitive) to rout, to thrash, to drub, to demolish
    Synonyms: see Thesaurus:bić

Conjugation

edit
Conjugation of rozgromić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozgromić
future tense 1st rozgromię rozgromimy
2nd rozgromisz rozgromicie
3rd rozgromi rozgromią
impersonal rozgromi się
past tense 1st rozgromiłem,
-(e)m rozgromił
rozgromiłam,
-(e)m rozgromiła
rozgromiłom,
-(e)m rozgromiło
rozgromiliśmy,
-(e)śmy rozgromili
rozgromiłyśmy,
-(e)śmy rozgromiły
2nd rozgromiłeś,
-(e)ś rozgromił
rozgromiłaś,
-(e)ś rozgromiła
rozgromiłoś,
-(e)ś rozgromiło
rozgromiliście,
-(e)ście rozgromili
rozgromiłyście,
-(e)ście rozgromiły
3rd rozgromił rozgromiła rozgromiło rozgromili rozgromiły
impersonal rozgromiono
conditional 1st rozgromiłbym,
bym rozgromił
rozgromiłabym,
bym rozgromiła
rozgromiłobym,
bym rozgromiło
rozgromilibyśmy,
byśmy rozgromili
rozgromiłybyśmy,
byśmy rozgromiły
2nd rozgromiłbyś,
byś rozgromił
rozgromiłabyś,
byś rozgromiła
rozgromiłobyś,
byś rozgromiło
rozgromilibyście,
byście rozgromili
rozgromiłybyście,
byście rozgromiły
3rd rozgromiłby,
by rozgromił
rozgromiłaby,
by rozgromiła
rozgromiłoby,
by rozgromiło
rozgromiliby,
by rozgromili
rozgromiłyby,
by rozgromiły
impersonal rozgromiono by
imperative 1st niech rozgromię rozgrommy
2nd rozgrom rozgromcie
3rd niech rozgromi niech rozgromią
passive adjectival participle rozgromiony rozgromiona rozgromione rozgromieni rozgromione
anterior adverbial participle rozgromiwszy
verbal noun rozgromienie

Further reading

edit
  • rozgromić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozgromić in Polish dictionaries at PWN