súta

See also: suta, sutã, sutā, sută, šūta, and šūtā

Icelandic

súta (weak verb, third-person singular past indicative sútaði, supine sútað)

súta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að súta
supine (sagnbót)		sútað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sútandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég súta	við sútum	present (nútíð)	ég súti	við sútum
	þú sútar	þið sútið		þú sútir	þið sútið
	hann, hún, það sútar	þeir, þær, þau súta		hann, hún, það súti	þeir, þær, þau súti

past (þátíð)	ég sútaði	við sútuðum	past (þátíð)	ég sútaði	við sútuðum
	þú sútaðir	þið sútuðuð		þú sútaðir	þið sútuðuð
	hann, hún, það sútaði	þeir, þær, þau sútuðu		hann, hún, það sútaði	þeir, þær, þau sútuðu

imperative (boðháttur)	súta (þú)	sútið (þið)
	sútaðu	sútiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sútast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að sútast
supine (sagnbót)		sútast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sútandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sútast	við sútumst	present (nútíð)	ég sútist	við sútumst
	þú sútast	þið sútist		þú sútist	þið sútist
	hann, hún, það sútast	þeir, þær, þau sútast		hann, hún, það sútist	þeir, þær, þau sútist

past (þátíð)	ég sútaðist	við sútuðumst	past (þátíð)	ég sútaðist	við sútuðumst
	þú sútaðist	þið sútuðust		þú sútaðist	þið sútuðust
	hann, hún, það sútaðist	þeir, þær, þau sútuðust		hann, hún, það sútaðist	þeir, þær, þau sútuðust

imperative (boðháttur)	sútast (þú)	sútist (þið)
	sútastu	sútisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sútaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sútaður	sútuð	sútað	sútaðir	sútaðar	sútuð
accusative (þolfall)	sútaðan	sútaða	sútað	sútaða	sútaðar	sútuð
dative (þágufall)	sútuðum	sútaðri	sútuðu	sútuðum	sútuðum	sútuðum
genitive (eignarfall)	sútaðs	sútaðrar	sútaðs	sútaðra	sútaðra	sútaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sútaði	sútaða	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
accusative (þolfall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
dative (þágufall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
genitive (eignarfall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu

súta (weak verb, third-person singular past indicative sútaði, supine sútað)

súta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að súta
supine (sagnbót)		sútað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sútandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég súta	við sútum	present (nútíð)	ég súti	við sútum
	þú sútar	þið sútið		þú sútir	þið sútið
	hann, hún, það sútar	þeir, þær, þau súta		hann, hún, það súti	þeir, þær, þau súti

past (þátíð)	ég sútaði	við sútuðum	past (þátíð)	ég sútaði	við sútuðum
	þú sútaðir	þið sútuðuð		þú sútaðir	þið sútuðuð
	hann, hún, það sútaði	þeir, þær, þau sútuðu		hann, hún, það sútaði	þeir, þær, þau sútuðu

imperative (boðháttur)	súta (þú)	sútið (þið)
	sútaðu	sútiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sútast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að sútast
supine (sagnbót)		sútast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sútandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sútast	við sútumst	present (nútíð)	ég sútist	við sútumst
	þú sútast	þið sútist		þú sútist	þið sútist
	hann, hún, það sútast	þeir, þær, þau sútast		hann, hún, það sútist	þeir, þær, þau sútist

past (þátíð)	ég sútaðist	við sútuðumst	past (þátíð)	ég sútaðist	við sútuðumst
	þú sútaðist	þið sútuðust		þú sútaðist	þið sútuðust
	hann, hún, það sútaðist	þeir, þær, þau sútuðust		hann, hún, það sútaðist	þeir, þær, þau sútuðust

imperative (boðháttur)	sútast (þú)	sútist (þið)
	sútastu	sútisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sútaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sútaður	sútuð	sútað	sútaðir	sútaðar	sútuð
accusative (þolfall)	sútaðan	sútaða	sútað	sútaða	sútaðar	sútuð
dative (þágufall)	sútuðum	sútaðri	sútuðu	sútuðum	sútuðum	sútuðum
genitive (eignarfall)	sútaðs	sútaðrar	sútaðs	sútaðra	sútaðra	sútaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sútaði	sútaða	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
accusative (þolfall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
dative (þágufall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu
genitive (eignarfall)	sútaða	sútuðu	sútaða	sútuðu	sútuðu	sútuðu