Lansjerzy

Lansjer nadwiślański i ułan Księstwa Warszawskiego

Lansjerzy – lekka jazda uzbrojona w lance. W armiach wielu państw (szczególnie w wojsku polskim) analogiczne formacje określano mianem ułanów.

Historia

W XVII wieku jazda europejska z wyjątkiem polskiej i hiszpańskiej zarzuciła używanie lanc, jednak w XVIII wieku broń ta znów zdobyła popularność. W XIX wieku pułki uzbrojone w lance zwano zwykle ułanami – jedynie Francja i Wielka Brytania zachowały nazwę lansjerów.

W armii napoleońskiej lance popularne stały się dzięki pułkowi jazdy legionowej, który od 1807 roku zwano pułkiem lansjerów Legii Polsko-Włoskiej utworzonym w Nysie oraz Korfantowie, od 1808 roku Legii Nadwiślańskiej, a od 18 lipca 1811 roku 7. pułkiem szwoleżerów-lansjerów Wielkiej Armii cesarza Napoleona (jednocześnie sformowano 8. pułk, również złożony z Polaków).

Osobne artykuły: 7 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów i 8 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów.

Bibliografia

Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2.
Skrypt historyczny Stowarzyszenia Historycznego Legionów Polskich i Legii Polsko-Włoskiej w Nysie, Nysa 2010, redakcja Marek Szczerski, kapitan Tomek.

Linki zewnętrzne

Artykuł o lansjerach. napoleon.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-26)].
Artykuł o ułanach/lansjerach z 3 pułku z Nysy. legiony1807.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-18)].