αιρετικός
Jump to navigation
Jump to search
See also: αἱρετικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly, from Koine Greek αἱρετικός (hairetikós), the ancient sense: "able to choose", from αἱρέω (hairéō).
Also substantivised. [1][2]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]αιρετικός • (airetikós) m (feminine αιρετική, neuter αιρετικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αιρετικός (airetikós) | αιρετική (airetikí) | αιρετικό (airetikó) | αιρετικοί (airetikoí) | αιρετικές (airetikés) | αιρετικά (airetiká) | |
| genitive | αιρετικού (airetikoú) | αιρετικής (airetikís) | αιρετικού (airetikoú) | αιρετικών (airetikón) | αιρετικών (airetikón) | αιρετικών (airetikón) | |
| accusative | αιρετικό (airetikó) | αιρετική (airetikí) | αιρετικό (airetikó) | αιρετικούς (airetikoús) | αιρετικές (airetikés) | αιρετικά (airetiká) | |
| vocative | αιρετικέ (airetiké) | αιρετική (airetikí) | αιρετικό (airetikó) | αιρετικοί (airetikoí) | αιρετικές (airetikés) | αιρετικά (airetiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αιρετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αιρετικός, etc.)
Degrees of comparison by suffixation
| comparative | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αιρετικότερος (airetikóteros) | αιρετικότερη (airetikóteri) | αιρετικότερο (airetikótero) | αιρετικότεροι (airetikóteroi) | αιρετικότερες (airetikóteres) | αιρετικότερα (airetikótera) |
| genitive | αιρετικότερου (airetikóterou) | αιρετικότερης (airetikóteris) | αιρετικότερου (airetikóterou) | αιρετικότερων (airetikóteron) | αιρετικότερων (airetikóteron) | αιρετικότερων (airetikóteron) |
| accusative | αιρετικότερο (airetikótero) | αιρετικότερη (airetikóteri) | αιρετικότερο (airetikótero) | αιρετικότερους (airetikóterous) | αιρετικότερες (airetikóteres) | αιρετικότερα (airetikótera) |
| vocative | αιρετικότερε (airetikótere) | αιρετικότερη (airetikóteri) | αιρετικότερο (airetikótero) | αιρετικότεροι (airetikóteroi) | αιρετικότερες (airetikóteres) | αιρετικότερα (airetikótera) |
| derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αιρετικότερος", etc) | |||||
Related terms
[edit]- see: αίρεση f (aíresi, “heresy”)
Noun
[edit]αιρετικός • (airetikós) m (plural αιρετικοί)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αιρετικός (airetikós) | αιρετικοί (airetikoí) |
| genitive | αιρετικού (airetikoú) | αιρετικών (airetikón) |
| accusative | αιρετικό (airetikó) | αιρετικούς (airetikoús) |
| vocative | αιρετικέ (airetiké) | αιρετικοί (airetikoí) |
References
[edit]- ^ αιρετικός - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language
- ^ αιρετικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language