επίπονος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek ἐπίπονος (epíponos).[1] By surface analysis, επί- (epí-) + πόνος (pónos).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]επίπονος • (epíponos) m (feminine επίπονη, neuter επίπονο)
- arduous, laborious, strenuous, toilsome (requiring great effort, hard work)
- painstaking (of work: requiring careful and effortful attention to detail)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | επίπονος (epíponos) | επίπονη (epíponi) | επίπονο (epípono) | επίπονοι (epíponoi) | επίπονες (epípones) | επίπονα (epípona) | |
| genitive | επίπονου (epíponou) | επίπονης (epíponis) | επίπονου (epíponou) | επίπονων (epíponon) | επίπονων (epíponon) | επίπονων (epíponon) | |
| accusative | επίπονο (epípono) | επίπονη (epíponi) | επίπονο (epípono) | επίπονους (epíponous) | επίπονες (epípones) | επίπονα (epípona) | |
| vocative | επίπονε (epípone) | επίπονη (epíponi) | επίπονο (epípono) | επίπονοι (epíponoi) | επίπονες (epípones) | επίπονα (epípona) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επίπονος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επίπονος, etc.)
Synonyms
[edit]- κοπιαστικός (kopiastikós)
- επίμοχθος (epímochthos) (rare)
References
[edit]- ^ επίπονος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language