alić

See also: alic, Alic, alıç, and 'alic

Old Polish

Etymology

From ali +‎ -ć. First attested in the beginning of the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /alʲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /alʲit͡ɕ/

Conjunction

alić

1. (attested in Masovia) used for presenting something; here
   • 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią]‎^[1], Mierzeniec, Płock, line 430:

     Vszrza madrzy thego szwyatha, ysz dobra boszką othplathą: chovaly thv zyvoth szwoy czaszno, alycz gych zyrcza nath sloncze yaszno

     [Uźrzą mądrzy tego świata, iż dobra boska otpłata: chowali tu żywot swoj ciasno, alić jich sirca nad słońce jasno]

2. until
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[2], page 485:

     A oni są nie wzwiedzieli, alić na nie potop przyszedł (et non cognoverunt, donec venit diluvium)

     [A oni są nie wzwiedzieli, alić na nie potop przyszedł (et non cognoverunt, donec venit diluvium)]

Descendants

• Polish: alić
• Silesian: alić

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “alić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish alić. By surface analysis, ali +‎ -ć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈa.lit͡ɕ/
• Rhymes: -alit͡ɕ
• Syllabification: a‧lić

Conjunction

alić

1. (obsolete) expresses contrast and surprise; but, and yet
   • 1867, Jan Długosz, Joannis Dlugossii Senioris Canonici Cracoviensis Opera omnia = Jana Długosza kanonika krakowskiego dzieła wszystkie. T. 2, Dziejów Polski ksiąg dwanaście. T. 1‎^[3], page 50:

     Alić małą liczbę wyjąwszy, ludzie niesforni zuchwali i zaczepni, czy-to z wrodzonego narodowi usposobienia, czy z przyczyny wielkiej rozległości kraju, poczęli wichrzyć bezkarnie  […]

     And yet having taken out a small number, unruly, bold, and combative people, be it from a character inborn to the people, or because of the great extensiveness of the country, started to lawlessly sow discord  […]

2. (Middle Polish) let alone

   Synonyms: a już, a zaraz

Particle

alić

1. (obsolete) used for presenting something; here

   Synonym: oto

Further reading

• alić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “alić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “alić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “alić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “alić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 24

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish alić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈa.lit͡ɕ/
• Rhymes: -alit͡ɕ
• Syllabification: a‧lić

Conjunction

alić

1. (emphatic, contrastive) but, however

   Synonym: aleć

Further reading

• Bogdan Kallus (2020) “alić”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 230
• Aleksandra Wencel (2023) “alić”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 17