kardeş

Turkish

Alternative forms

• kardaş, gardaş (dialectal)

Etymology

From Ottoman Turkish قارداش (kardaş, “sibling”), from Old Anatolian Turkish قردآش (kardaş, “sibling”), equivalent to karın (“womb”) +‎ -daş (“fellow of, having in common, sharing”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaɾˈdeʃ/

• Audio:

  (file)

Noun

kardeş (definite accusative kardeşi, plural kardeşler)

1. sibling (brother or sister)

   Synonym: (dialectal) dadaş (“brother”)

Usage notes

• The term is gender-neutral, gender is indicated with phrases erkek kardeş (“brother”, literally “male sibling”) and kız kardeş (“sister”, literally “girl sibling”).

• This term is not used to refer to one's own older sibling; abi (“older brother”) or abla (“older sister”) are used instead.

Declension

Inflection
Nominative	kardeş
Definite accusative	kardeşi
	Singular	Plural
Nominative	kardeş	kardeşler
Definite accusative	kardeşi	kardeşleri
Dative	kardeşe	kardeşlere
Locative	kardeşte	kardeşlerde
Ablative	kardeşten	kardeşlerden
Genitive	kardeşin	kardeşlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kardeşim kardeşlerim 2nd singular kardeşin kardeşlerin 3rd singular kardeşi kardeşleri 1st plural kardeşimiz kardeşlerimiz 2nd plural kardeşiniz kardeşleriniz 3rd plural kardeşleri kardeşleri Definite accusative Singular Plural 1st singular kardeşimi kardeşlerimi 2nd singular kardeşini kardeşlerini 3rd singular kardeşini kardeşlerini 1st plural kardeşimizi kardeşlerimizi 2nd plural kardeşinizi kardeşlerinizi 3rd plural kardeşlerini kardeşlerini Dative Singular Plural 1st singular kardeşime kardeşlerime 2nd singular kardeşine kardeşlerine 3rd singular kardeşine kardeşlerine 1st plural kardeşimize kardeşlerimize 2nd plural kardeşinize kardeşlerinize 3rd plural kardeşlerine kardeşlerine Locative Singular Plural 1st singular kardeşimde kardeşlerimde 2nd singular kardeşinde kardeşlerinde 3rd singular kardeşinde kardeşlerinde 1st plural kardeşimizde kardeşlerimizde 2nd plural kardeşinizde kardeşlerinizde 3rd plural kardeşlerinde kardeşlerinde Ablative Singular Plural 1st singular kardeşimden kardeşlerimden 2nd singular kardeşinden kardeşlerinden 3rd singular kardeşinden kardeşlerinden 1st plural kardeşimizden kardeşlerimizden 2nd plural kardeşinizden kardeşlerinizden 3rd plural kardeşlerinden kardeşlerinden Genitive Singular Plural 1st singular kardeşimin kardeşlerimin 2nd singular kardeşinin kardeşlerinin 3rd singular kardeşinin kardeşlerinin 1st plural kardeşimizin kardeşlerimizin 2nd plural kardeşinizin kardeşlerinizin 3rd plural kardeşlerinin kardeşlerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular kardeşim kardeşlerim 2nd singular kardeşsin kardeşlersin 3rd singular kardeş kardeştir kardeşler kardeşlerdir 1st plural kardeşiz kardeşleriz 2nd plural kardeşsiniz kardeşlersiniz 3rd plural kardeşler kardeşlerdir

Derived terms

• ahret kardeşi
• Altıkardeş
• ant kardeşi
• beşkardeş
• bey kardeş
• kan kardeşi
• kardeş kardeş
• kardeş kavgası
• kardeş okul
• kardeş parti
• kardeş payı
• kardeş şehir
• kardeşkanı
• kız kardeş
• öz kardeş
• süt kardeşi
• üvey kardeş
• Yedikardeş
• Yedikızkardeş
• yol kardeşi

 

Further reading

• “kardeş”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu