panik

See also: Panik and pánik

Danish

Etymology

Either from English panic or from French panique, from Latin panicus, from Ancient Greek πανικός (panikós, “pertaining to Pan”).

Noun

panik c (singular definite panikken, not used in plural form)

1. panic (overpowering fright)

Related terms

• panikke
• panikslagen
• panisk

Verb

panik

1. imperative of panikke

Greenlandic

Etymology

From Proto-Inuit *paniɣ, from Proto-Eskimo *paniɣ.

Pronunciation

• (Nuuk) IPA^(key): /panik/, [pə.nɪk]

Noun

panik (plural paniit)

1. daughter
   • 1992, “Meeqqakka”, in Atuagagdliutit/Grønlandsposten:

     Nuliaralu siullermik ernertaarpugut, ukiut marluk qaangiummata panmissaarluta,^{[sic – meaning panissaarluta]} sulilu ukiut marluk qaangiuteqqimmata panissaaqqilluta.

     My wife and I first had a son, two years later a daughter, and another two years after that, another daughter.

Declension

Declension of panik

	singular	plural
absolutive	panik	paniit
ergative	paniup	paniit
allative	panimmut	paninnut
ablative	panimmit	paninnit
prosecutive	panikkut	panitsigut
locative	panimmi	paninni
instrumental	panimmik	paninnik
equative	panittut	panittut

Maranao

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *panahik, compare Higaonon paminahik.

Verb

panik

1. to climb, to go up

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish پانیك (panik), from French panique.

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈnic/
• Hyphenation: pa‧nik

• Audio:

  (file)

Noun

panik (definite accusative paniği, plural panikler)

1. panic

   Synonym: ürkü

Declension

Inflection
Nominative	panik
Definite accusative	paniği
	Singular	Plural
Nominative	panik	panikler
Definite accusative	paniği	panikleri
Dative	paniğe	paniklere
Locative	panikte	paniklerde
Ablative	panikten	paniklerden
Genitive	paniğin	paniklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular paniğim paniklerim 2nd singular paniğin paniklerin 3rd singular paniği panikleri 1st plural paniğimiz paniklerimiz 2nd plural paniğiniz panikleriniz 3rd plural panikleri panikleri Definite accusative Singular Plural 1st singular paniğimi paniklerimi 2nd singular paniğini paniklerini 3rd singular paniğini paniklerini 1st plural paniğimizi paniklerimizi 2nd plural paniğinizi paniklerinizi 3rd plural paniklerini paniklerini Dative Singular Plural 1st singular paniğime paniklerime 2nd singular paniğine paniklerine 3rd singular paniğine paniklerine 1st plural paniğimize paniklerimize 2nd plural paniğinize paniklerinize 3rd plural paniklerine paniklerine Locative Singular Plural 1st singular paniğimde paniklerimde 2nd singular paniğinde paniklerinde 3rd singular paniğinde paniklerinde 1st plural paniğimizde paniklerimizde 2nd plural paniğinizde paniklerinizde 3rd plural paniklerinde paniklerinde Ablative Singular Plural 1st singular paniğimden paniklerimden 2nd singular paniğinden paniklerinden 3rd singular paniğinden paniklerinden 1st plural paniğimizden paniklerimizden 2nd plural paniğinizden paniklerinizden 3rd plural paniklerinden paniklerinden Genitive Singular Plural 1st singular paniğimin paniklerimin 2nd singular paniğinin paniklerinin 3rd singular paniğinin paniklerinin 1st plural paniğimizin paniklerimizin 2nd plural paniğinizin paniklerinizin 3rd plural paniklerinin paniklerinin

Derived terms

• paniğe kapılmak
• panik olmak
• panikatak
• paniklemek

 

Adjective

panik

1. (informal) panicky

   Synonym: panikli

Declension

predicative forms of panik

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	paniğim	panik miyim?	panik değilim	panik değil miyim?
sen (you are)	paniksin	panik misin?	panik değilsin	panik değil misin?
o (he/she/it is)	panik / paniktir	panik mi?	panik değil	panik değil mi?
biz (we are)	paniğiz	panik miyiz?	panik değiliz	panik değil miyiz?
siz (you are)	paniksiniz	panik misiniz?	panik değilsiniz	panik değil misiniz?
onlar (they are)	panik(ler)	panik(ler) mi?	panik değil(ler)	panik değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	paniktim	panik miydim?	panik değildim	panik değil miydim?
sen (you were)	paniktin	panik miydin?	panik değildin	panik değil miydin?
o (he/she/it was)	panikti	panik miydi?	panik değildi	panik değil miydi?
biz (we were)	paniktik	panik miydik?	panik değildik	panik değil miydik?
siz (you were)	paniktiniz	panik miydiniz?	panik değildiniz	panik değil miydiniz?
onlar (they were)	paniktiler	panik miydiler?	panik değildi(ler) / değillerdi	panik değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	panikmişim	panik miymişim?	panik değilmişim	panik değil miymişim?
sen (you were)	panikmişsin	panik miymişsin?	panik değilmişsin	panik değil miymişsin?
o (he/she/it was)	panikmiş	panik miymiş?	panik değilmiş	panik değil miymiş?
biz (we were)	panikmişiz	panik miymişiz?	panik değilmişiz	panik değil miymişiz?
siz (you were)	panikmişsiniz	panik miymişsiniz?	panik değilmişsiniz	panik değil miymişsiniz?
onlar (they were)	panikmişler	panik miymişler?	panik değilmiş(ler) / değillermiş	panik değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	paniksem	panik miysem?	panik değilsem	panik değil miysem?
sen (if you)	paniksen	panik miysen?	panik değilsen	panik değil miysen?
o (if he/she/it)	panikse	panik miyse?	panik değilse	panik değil miyse?
biz (if we)	paniksek	panik miysek?	panik değilsek	panik değil miysek?
siz (if you)	panikseniz	panik miyseniz?	panik değilseniz	panik değil miyseniz?
onlar (if they)	panikseler	panik miyseler?	panik değilseler / değillerse	panik değil miyseler?

Further reading

• “panik”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “panik”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3765

Yup'ik

Etymology

From Proto-Yupik *paniɣ, from Proto-Eskimo *paniɣ. Compare Greenlandic panik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpa.nik/, [ˈpanik]
• Hyphenation: pa‧nik

Noun

panik

1. daughter

Declension

Declension of panik (stem: panig-)

	singular	dual	plural
absolutive	panik	paniik	paniit
relative	paniim	paniik	paniit
locative	panigmi	paniigni	panigni
allative	panigmun	paniignun	panignun
ablative	panigmek	paniignek	panignek
perlative	panigkun	paniignegun	paniitgun
equative	panigtun	paniigtun	panigcetun

References

• Steven A. Jacobson (2012) “panik”, in Yup'ik Eskimo Dictionary (Volume 1), Alaska Native Language Center, →ISBN