Jump to content

poczekać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ czekać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: po‧cze‧kać

Verb

[edit]

poczekać pf (imperfective czekać)

  1. (intransitive) to wait (to delay movement or action until the arrival or occurrence of) [with na (+ accusative)]

Conjugation

[edit]
Conjugation of poczekać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poczekać
future tense 1st poczekam poczekamy
2nd poczekasz poczekacie
3rd poczeka poczekają
impersonal poczeka się
past tense 1st poczekałem,
-(e)m poczekał
poczekałam,
-(e)m poczekała
poczekałom,
-(e)m poczekało
poczekaliśmy,
-(e)śmy poczekali
poczekałyśmy,
-(e)śmy poczekały
2nd poczekałeś,
-(e)ś poczekał
poczekałaś,
-(e)ś poczekała
poczekałoś,
-(e)ś poczekało
poczekaliście,
-(e)ście poczekali
poczekałyście,
-(e)ście poczekały
3rd poczekał poczekała poczekało poczekali poczekały
impersonal poczekano
conditional 1st poczekałbym,
bym poczekał
poczekałabym,
bym poczekała
poczekałobym,
bym poczekało
poczekalibyśmy,
byśmy poczekali
poczekałybyśmy,
byśmy poczekały
2nd poczekałbyś,
byś poczekał
poczekałabyś,
byś poczekała
poczekałobyś,
byś poczekało
poczekalibyście,
byście poczekali
poczekałybyście,
byście poczekały
3rd poczekałby,
by poczekał
poczekałaby,
by poczekała
poczekałoby,
by poczekało
poczekaliby,
by poczekali
poczekałyby,
by poczekały
impersonal poczekano by
imperative 1st niech poczekam poczekajmy
2nd poczekaj poczekajcie
3rd niech poczeka niech poczekają
anterior adverbial participle poczekawszy
verbal noun poczekanie
[edit]
nouns
verb

Further reading

[edit]
  • poczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poczekać in Polish dictionaries at PWN