popędzić

Polish

From po- +‎ pędzić.

popędzić pf (imperfective popędzać)

(transitive) to drive, to herd (to compel to move in a particular direction)
Synonym: zagonić
(transitive) to prod, to chivy, to hurry
Synonyms: pogonić, ponaglić, pospieszyć, przynaglić
(intransitive) to flit, to dash, to nip
Synonym: pobiec
(reflexive with się) to prod each other, to chivy each other, to hurry each other

Conjugation of popędzić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		popędzić
future tense	1^st	popędzę			popędzimy
	2^nd	popędzisz			popędzicie
	3^rd	popędzi			popędzą
	impersonal	popędzi się
past tense	1^st	popędziłem, -(e)m popędził	popędziłam, -(e)m popędziła	popędziłom, -(e)m popędziło	popędziliśmy, -(e)śmy popędzili	popędziłyśmy, -(e)śmy popędziły
	2^nd	popędziłeś, -(e)ś popędził	popędziłaś, -(e)ś popędziła	popędziłoś, -(e)ś popędziło	popędziliście, -(e)ście popędzili	popędziłyście, -(e)ście popędziły
	3^rd	popędził	popędziła	popędziło	popędzili	popędziły
	impersonal	popędzono
conditional	1^st	popędziłbym, bym popędził	popędziłabym, bym popędziła	popędziłobym, bym popędziło	popędzilibyśmy, byśmy popędzili	popędziłybyśmy, byśmy popędziły
	2^nd	popędziłbyś, byś popędził	popędziłabyś, byś popędziła	popędziłobyś, byś popędziło	popędzilibyście, byście popędzili	popędziłybyście, byście popędziły
	3^rd	popędziłby, by popędził	popędziłaby, by popędziła	popędziłoby, by popędziło	popędziliby, by popędzili	popędziłyby, by popędziły
	impersonal	popędzono by
imperative	1^st	niech popędzę			popędźmy
	2^nd	popędź			popędźcie
	3^rd	niech popędzi			niech popędzą
passive adjectival participle		popędzony	popędzona	popędzone	popędzeni	popędzone
anterior adverbial participle		popędziwszy
verbal noun		popędzenie