poplotkować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ plotkować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔ.plɔtˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: po‧plot‧ko‧wać

Verb

[edit]

poplotkować pf (imperfective plotkować)

  1. (intransitive) to spend some time gossiping

Conjugation

[edit]
Conjugation of poplotkować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poplotkować
future tense 1st poplotkuję poplotkujemy
2nd poplotkujesz poplotkujecie
3rd poplotkuje poplotkują
impersonal poplotkuje się
past tense 1st poplotkowałem,
-(e)m poplotkował
poplotkowałam,
-(e)m poplotkowała
poplotkowałom,
-(e)m poplotkowało
poplotkowaliśmy,
-(e)śmy poplotkowali
poplotkowałyśmy,
-(e)śmy poplotkowały
2nd poplotkowałeś,
-(e)ś poplotkował
poplotkowałaś,
-(e)ś poplotkowała
poplotkowałoś,
-(e)ś poplotkowało
poplotkowaliście,
-(e)ście poplotkowali
poplotkowałyście,
-(e)ście poplotkowały
3rd poplotkował poplotkowała poplotkowało poplotkowali poplotkowały
impersonal poplotkowano
conditional 1st poplotkowałbym,
bym poplotkował
poplotkowałabym,
bym poplotkowała
poplotkowałobym,
bym poplotkowało
poplotkowalibyśmy,
byśmy poplotkowali
poplotkowałybyśmy,
byśmy poplotkowały
2nd poplotkowałbyś,
byś poplotkował
poplotkowałabyś,
byś poplotkowała
poplotkowałobyś,
byś poplotkowało
poplotkowalibyście,
byście poplotkowali
poplotkowałybyście,
byście poplotkowały
3rd poplotkowałby,
by poplotkował
poplotkowałaby,
by poplotkowała
poplotkowałoby,
by poplotkowało
poplotkowaliby,
by poplotkowali
poplotkowałyby,
by poplotkowały
impersonal poplotkowano by
imperative 1st niech poplotkuję poplotkujmy
2nd poplotkuj poplotkujcie
3rd niech poplotkuje niech poplotkują
anterior adverbial participle poplotkowawszy
verbal noun poplotkowanie
[edit]
adjective
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • poplotkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poplotkować in Polish dictionaries at PWN