wędzidło

Polish

wędzidło

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ǫdidlo.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɛɲˈd͡ʑi.dwɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -idwɔ
• Syllabification: wę‧dzi‧dło

Noun

wędzidło n (diminutive wędzidełko)

1. bit (piece of metal placed in a horse's mouth and connected to reins to direct the animal)

   Synonym: kiełzno

2. (by extension, figuratively) curb, something that restricts someone's freedom or actions

Declension

Declension of wędzidło

	singular	plural
nominative	wędzidło	wędzidła
genitive	wędzidła	wędzideł
dative	wędzidłu	wędzidłom
accusative	wędzidło	wędzidła
instrumental	wędzidłem	wędzidłami
locative	wędzidle	wędzidłach
vocative	wędzidło	wędzidła

Further reading

• wędzidło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wędzidło in Polish dictionaries at PWN