Ŝabtaj Cvi (hebree שַׁבְּתַי צְבִי , turke Sabetay Sevi; diversaj literumoj en aliaj lingvoj; naskiĝis la 1-an de aŭgusto 1626 – mortis la 17-an de septembro 1676) estis sefarda rabeno kaj kabalisto, kiu proklamis sin la longe atendata juda mesio. La movado, kiun li fondis, nomiĝas ŝabtajanismo. Li komencis diri al siaj kunuloj en la hejmurbo Izmiro jam en la jaro 1648, kiam li havis 22 jarojn, ke li estas la mesio.

Ŝabtaj Cvi
Persona informo
שַׁבְּתַי צְבִי
Naskiĝo 1-an de aŭgusto 1626 (1626-08-01)
en Izmiro
Morto 17-an de septembro 1676 (1676-09-17) (50-jaraĝa)
en Ulcinj
Religio islamojudismo • Sabbateans • Kabalo vd
Lingvoj hebreaturka vd
Ŝtataneco Otomana Imperio Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo mistikulo
rabeno
falsa mesio Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Filozofio Redakti la valoron en Wikidata vd
Filozofo
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

En 1666, kiam li venis en Konstantinopolon, lin kaptis kaj malliberigis la turka registaro. Post pluraj monatoj, kiujn Ŝabtaj pasigis en prizonoj, Ahmed Köprülü, la veziro de la sultano, dekretis ke li devas elekti unu el tri farotaĵoj: pruvi sian diecon kontraŭ pafarkoj, aŭ trapikiĝi, aŭ konvertiĝi al islamo. Ŝabtaj Cvi elektis konvertiĝi, kaj surmetis turkan turbanon. Plej multaj ŝabtajanoj seniluziiĝis pri lia mesieco post la islamaniĝo, sed lia edzino Sara kaj ĉirkaŭ 300 familioj da sekvantoj elektis ankaŭ por si la konvertiĝon. Tiuj familioj nomiĝis dönmeh „konvertitoj“, kaj iuj el ili sekvas lin ĝis la hodiaŭa tago.

Vidu ankaŭ

redakti