Arata Isozaki (japane 磯崎 新, Isozaki Arata) (naskiĝis la  23-an de julio 1931(nun 1931-07-23), mortis la 28-an de decembro 2022) estis japana arkitekto, urba dezajnisto, kaj teoriulo[1] el Ōita. Li gajnis Reĝan Oran Medalon en 1986 kaj Pritzker-premion en 2019.

Arata Isozaki
Persona informo
Naskiĝo 23-an de julio 1931 (1931-07-23)
en Oita, Gubernio Oita,  Japanio
Morto 28-an de decembro 2022 (2022-12-28) (91-jaraĝa)
en Naha, Gubernio Okinavo,  Japanio
Lingvoj japana
Ŝtataneco Japanio
Japana Imperio (–1947) Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Universitato de Tokio
Oita Uenogaoka high school (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Edz(in)o Aiko Miyawaki (en) Traduki (1972–2014) Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo arkitekto
universitata instruisto Redakti la valoron en Wikidata
Verkoj Torino Palasport Olimpico
Palau Sant Jordi
Lake Sagami Country Club
Ōita Prefectural Library
TTT
Retejo https://isozaki.co.jp/
vdr

Verkoj

redakti
  • Ōita Prefektura Biblioteko, (1962–1966) Ōita, Japanio
  • Kitakyushu Municipa Muzeo de Arto (1972–1974) en Fukuoka, Japanio
  • Kitakyushu Centra Biblioteko (1973–1974) en Fukuoka, Japanio
  • Muzeo de Moderna Arto, Gunma (1974) en Takasaki, Japanio
  • Muzeo de Nuntempa Aro (MOCA), (1981–1986) Los-Anĝeleso, Kalifornio, Usono
  • Palau Sant Jordi por la Somera Olimpiko 1992, (1983–1990) Barcelono, Hispanio
  • Ochanomizu Square Building – Casals Hall, (1984–1987) Tokio, Japanio
  • Palladium nightclub - interno (1985) en Novjorko, Usono
  • Lake Sagami Country Clubhouse (1987–1989), Yamanishi, Japanio
  • Arta Turo Mito, Mito, (1986–1990) Ibaraki, Japanio
  • Team Disney Orlando, (1987–1990) Florido, Usono
  • Bond Universitato, (1987–1989) Gold Coast, Aŭstralio
  • KitaKyushu International Conference Center (1987–1990) Fukuoka, Japanio
  • Palafolls Sports Complex Pavilion, (1987–1996) Barcelono, Hispanio
  • Muzeo de Japana Arto kaj Tekniko ''Manggha'', (1990–1994) Krakovo, Pollando
  • Nagi Muzeo de Nuntempa Arto, (1991–1994) Okajama, Japanio
  • Kyoto Koncerta Halo, (1991–1995) Kioto, Japanio
  • Nara Centennial Halo , (1992–1998) Nara, Japanio
  • Domus: La Casa del Hombre, (1993–1995) Korunjo, Hispanio
  • Shizuoka Performing Arts Center (SPAC), (1993–1998) Ŝizuoka, Japanio
  • COSI Columbus, (1994–1999) Columbus (Ohio), Usono
  • Shenzhen Kultura Centro, (1998–2007) Ŝenĵeno, Ĉinio
  • Nova enirejo de CaixaForum Barcelona building, (1999–2002) Barcelono, Hispanio
  • Isozaki Atea, (1999–2009) Bilbao, Hispanio
  • Torino Palasport Olimpico, (2000–2006) Torino, Italio
  • Muzeo de Central Academy of Fine Arts en Pekino, (2003–2008) Ĉinio
  • Koncerta Halo de Tesaloniko, (2003–) Tesaloniko, Grekio, 2010
  • Himalaja Centro, (2003–) Ŝanhajo, Ĉinio
  • Pavilono de Japana Armeo en Dua Mondmilito, Jianchuan Museum Cluster, (2004–2015) Ĉengduo, Ĉinio
  • Diamond Island, (2006–) Ho-Ĉi-Min-urbo, Vjetnamio (finita en 2012)
  • Coliseum da Coruña, Korunjo, Galegio, Hispanio, 1991
  • Weill Cornell Medical College en Kataro, Education City, apud Doho, Kataro
  • Qatar National Convention Centre, malfermita en 2011, Kataro
  • New Town Library (2012) en Maranello, Italio (Arata Isozaki kaj Andrea Maffei)
  • D38 Office (2012) en Barcelono, Hispanio
  • Allianz Tower (2015), en Milano, Italio (Arata Isozaki kaj Andrea Maffei)
  • Harbin Koncerta Halo (2015), en Harbino, Ĉinio

Referencoj

redakti
  1. Qin, Amy. The man who fused east and west: Arata Isozaki wins Pritzker Prize in architecture. Independent (9 marto 2019). Alirita 26 junio 2019.