Iracema
Iracema, subtitolita Legendo pri Cearao, estas portugallingva romano de José de Alencar, unue publikigita en 1865.
| Iracema | ||
|---|---|---|
 | ||
| Aŭtoro | José de Alencar | |
| Eldonjaro | 1974 | |
| Urbo | Rio-de-Ĵanejro | |
| Eldoninto | Kultura Kooperativo de Esperantistoj | |
| Paĝoj | 149 | |
La verko estas tradukita al Esperanto de Benedicto Silva kaj aperis eldonite de Kultura Kooperativo de Esperantistoj (KKE) okaze de la 9-a Brazila Esperanto-Seminario (21-a ĝis 26-a de julio 1974 en Fortaleza, kies precipa plaĝo estas "Praia de Iracema").
Enhavo
redakti |
|
Iracema estis tre bela indiĝena knabino, kiu devis resti virga, ĉar ŝi zorgas pri la preparo de rituala trinkaĵo uzata en la kulto de ŝia tribo. Ŝi pasiiĝis per portugalo Martim SOARES MORENO, kiu saviĝis de ŝipdrono
proksime al vilaĝo de Iracema. Ŝi krom eksvirgiĝi kun li, donis al li la ritualan trinkaĵon kaj gravediĝis de li. Ŝi mortis dum nasko de ilia filo, Martin sukcesis fari boaton kaj atingi portugalan ŝipon forportante ilian filon "Moacir".
"Iracema" estas anagramo de "América" (Ameriko, portugallingve), kaj la romano signifas ke eŭropanoj amis Amerikon, sed mortigis ĝian popolon kaj forportis iliajn riĉaĵojn. Tio okazis ne per perfida planaĵo, sed ĉar estas neevitebla proceso, same kiel viro kiu gravedigas virinon ĉiam iom riskigas ŝian vivon.
La legado de romano Iracema estas deviga en brazilaj lernejoj. Iracema /irasema/ iĝis, sekve, iom ofta ina persona nomo en brazilo kaj eĉ nomo de vilaĝoj kaj kvartaloj, du municipoj en Brazilo nomiĝas Iracema.
