Nikolaj Gogol

Influita de
	Ekaterina Mikhailovna Khomyakova • Thomas de Quincey • Aleksandr Puŝkin • E. T. A. Hoffmann vd

Ekspoziciejoj
	Instituto de Arto de Minneapolis kaj Nacia Galerio de Arto vd

**Nikolaj Gogol**
Nikolaj Gogol
	Nikolaj Gogol
Persona informo
	Микола Васильович Гоголь-Яновський гербу Яструбець
Naskonomo	Микола Васильович Яновський
Naskiĝo	1-an de aprilo 1809; en Veliki Soroĉinci, Rusia Imperio (nun Ukrainio)
Morto	4-an de marto 1852; en Moskvo, Rusia Imperio
Tombo	Novodeviĉje tombejo (1931–) 55° 43′ 28″ Nordo 37° 33′ 18″ Oriento / 55.72453 °N, 37.55506 °O (mapo); Daniela monaĥejo (–1931) vd
Religio	ortodoksismo vd
Nacieco	ukraino
Etno	ukrainoj vd
Lingvoj	rusa • ukraina vd
Ŝtataneco	Rusia Imperio vd
Alma mater	Imperia Sankt-Peterburga Universitato vd
Subskribo
Memorigilo
Familio
Patro	Vasyl Panasovych Gogol-Yanovsky (en) vd
Patrino	Mariia Hohol (en) vd
Edz(in)o	–
Profesio
Alia nomo	В. Алов • П. Глечик • Н. Г. • ОООО • Г. Янов • N. N. • *** vd
Okupo	dramaturgo ; poeto ; prozisto ; publikigisto ; instruisto ; historiisto ; literaturkritikisto ; verkisto vd
Laborkampo	Prozo, beletro kaj literatura kritiko vd
Aktiva dum	1827–1852 vd
Verkado
Verkoj	Dead Souls ❦; La Revizoro ❦; Marriage ❦; Taras Bulba vd
Sukcesis kiel	verkisto
Reprezentaj verkoj	Taras Bulba (1835); Revizoro (1836);
Ekspoziciejoj
	Instituto de Arto de Minneapolis kaj Nacia Galerio de Arto vd
Influita de
	Ekaterina Mikhailovna Khomyakova • Thomas de Quincey • Aleksandr Puŝkin • E. T. A. Hoffmann vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Nikolaj Vasiljeviĉ GOGOL (ruse Николай Васильевич Гоголь, ukraine Микола Васильович Гоголь; naskiĝis la 1-an de aprilo 1809, mortis la 4-an de marto 1852 en Moskvo) estis rusia kaj ukraina verkisto.

Li devenis el malriĉa ukraina nobela familio. Lia patro Vasil Hohol (1777-1825) verkis ukrainlingve teatrajn skeĉojn kaj poemojn. Gogol travivis sian infanaĝon en nobela bieno Vasilievka, gimnaziojn li vizitadis en Poltavo kaj Niĵino. En 1828 li transloĝiĝis al Peterburgo. Post nesukcesaj literaturaj komencoj li vojaĝis tra Germanio, post la reveno li vane klopodis fariĝi aktoro, sed li sukcesis kiel ŝtata oficisto. Kiam li fariĝis fama verkisto, li instruis en knabina patriotisma instituto kaj kiel helpa profesoro de historio en Peterburga universistato. En 1831 li konatiĝis kun Puŝkin.

Lia komedio La Revizoro estis inter la unuaj libroj tradukitaj de Zamenhof en Esperanton.

En 2009 okaze de la ducentjariĝo de lia nasko, okazis polemiko kaj en Rusio kaj en Ukrainio, ĉar ĉefe naciismaj sektoroj profitis, ke Gogol devenis el ukraina origino kaj verkis en la rusa por respektive defendi lian rusecon aŭ lian ukrainecon. Dmitrij Cibulevskij pri tio skribis en Monato: Sendube Gogol reprezentas kaj la rusan, kaj la ukrainan literaturojn. Lia genio sufiĉis por en ambaŭ okazoj fariĝi vere elstara kaj neimitebla.^[1]

Verkaro

Vesperoj sur novalo proksime de Dikanka (1831)
Vij (1835)
Taras Bulba (1835)
Rakonto, kiel kverelis Ivan Ivanoviĉ kun Ivan Nikiforoviĉ (1835)
Revizoro (1836)
La nazo (1836) en gazeto Sovremennik
Edziĝo (1842)
Шинель, (Palto) (1842)
Portreto
Notlibro de frenezulo
Malvivaj animoj (1835)

En Esperanto aperis

La Ukraina nokto (tr. K. Boguŝeviĉ, Lingvo Internacia 15/1906, p. 435)
La frenezulo (originala komedieto en unu akto, tr. Devjatnin)
Skribaĵoj de frenezulo Arkivigite je 2011-07-21 per la retarkivo Wayback Machine (tr. N. Z. Osjmak, 2003)
Maja nokto aŭ la dronintino (tr. Romano Frenkel, 1911)
Malvivaj animoj (tr. Vladimir Vyĉegĵanin, Sezonoj, 2001), 32-a volumo de la prestiĝas serio Oriento-Okcidento, 224 paĝoj,
La mateno de aferisto (tr. A. Arumov. 1911)
Portreto (tr. Andreo Fiŝer. 1911)
La revizoro (tr. L.Zamenhof, 1907)
Taraso Bulbo (tr. de Paŭlo Moĵajev, XII ĉapitro aperis en La Kancerkliniko, 2006, n-ro 120)