Kiribati
| Kiribatiko Errepublika | |||
|---|---|---|---|
| Ribaberikin Kiribati Republic of Kiribati | |||
Ereserkia: Kunan Kiribati (en)  | |||
| Goiburua: Te Mauri, Te Raoi ao Te Tabomoa ("Osasuna, Bakea eta Oparotasuna") | |||
| |||
 | |||
| Geografia | |||
| Hiriburua | Hego Tarawa 1°19′48″N 172°58′12″E | ||
| Azalera | 811 km² | ||
| Punturik altuena | Banaba Island (en) (81 m) | ||
| Punturik sakonena | Ozeano Barea (0 m) | ||
| Kontinentea | Uharteetako Ozeania eta Ozeania | ||
| Mugakideak | Ameriketako Estatu Batuak eta Frantzia | ||
| Administrazioa | |||
| President of Kiribati (en) | Taaneti Mamau | ||
| President of Kiribati (en) | Taaneti Mamau | ||
| Legebiltzarra | House of Assembly of Kiribati (en) | ||
| Harreman diplomatikoak |  Ikusi mapa Wikidatan | ||
| Zeren kide | ikusi
| ||
| Demografia | |||
| Biztanleria | 119.438 | ||
| Dentsitatea | 147,27 bizt/km² | ||
| Hizkuntza ofizialak | ikusi
| ||
| Erabilitako hizkuntzak | ikusi
| ||
| Ezkontzeko adina | genero guztiak: 18 | ||
| Emankortasun-tasa | 3,73 (2014) | ||
| Bizi-itxaropena | 68,46 (2020) | ||
| Giniren koefizientea | 27,8 (2019) | ||
| Giza garapen indizea | 0,624 (2021) | ||
| Ekonomia | |||
| BPG nominala | 196.150.061,31208 $ (2017) | ||
| BPG per capita | 1.594 $ (2017) | ||
| BPG erosketa botere paritarioa | 254.334.992 nazioarteko dolar (2017) | ||
| BPG per capita EAPn | 2.185,046 nazioarteko dolar (2017) | ||
| BPGaren hazkuntza erreala | 3,2 % (2016) | ||
| Inflazioa | 1,9 % (2016) | ||
| Historia | |||
| Sorrera data: 1979ko uztailaren 12a | |||
| Bestelako informazioa | |||
| Aurrezenbakia | +686 | ||
| ISO 3166-1 alpha-2 | KI | ||
| ISO 3166-1 alpha-3 | KIR | ||
| Ordu eremua | ikusi
| ||
| Elektrizitatea | 240 V. 50 Hz.AS/NZS 3112 (en) | ||
| Internet domeinua | .ki | ||
| kiribati.gov.ki | |||
Kiribati[1], izen ofiziala Kiribatiko Errepublika (kiribatieraz: Ribaberiki Kiribati; ingelesez: Republic of Kiribati), Ozeaniako uharte-estatu burujabea da, Ozeano Barean dagoena, Hawaii eta Australia artean. 1979tik da independentea. 3 milioi kilometro koadrotan sakabanaturik dauden 32 atoloik eta koralezko uharte batek osatzen dute eta, denak baturik, 811 kilometro koadro ditu.[2] 119.940 biztanle zituen 2020an.[3] Hiriburua Hego Tarawa da. Desagertzeko zorian dagoela estimatzen da. Gobernuak populazioa tokiz aldatzeko prozesua hasi du. Batzuen ustez, 10 edo 15 urteren buruan, populazio guztia mugitu egin beharko da.
Geografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kiribati osatzen duten uharte eta atoloiak 3 milioi kilometro koadroko eremuan barreiatuak daude, Hego eta Ipar hemisferioetan. Uhartediak hauek dira:
- Banaba (edo Ocean Island). Inor bizi ez den koralezko uhartea, Nauru eta Gilbert uharteen artean kokatua. Bertan dago herrialdeko punturik garaiena: 81 metro.
- Gilbert uharteak (kiribatieraz Tungaru). 16 atoloi, Fijitik 1.500 kilometro iparraldera kokatua.
- Fenix uharteak (Phoenix edo Rawaki): 8 atoloi, Gilbert uharteetatik 1.800 kilometro hego-ekialdera.
- Lerroko uharteak (Line Islands): 8 atoloi , Gilbert Uharteetatik 3.330 kilometro ekialdera. Bertan dagoen Kiritimati munduko atoloirik handiena da. Uhartediko beste hiru atoloi Ameriketako Estatu Batuetako lurraldeak dira.
1989an NBEek argitara emandako txosten baten arabera, berotze globalaren eta itsasoko uren mailaren igoeraren ondorioz, urak erabat estali dezake Kiribati, hori eragozteko neurri egokirik hartu ezean.
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Uste da lehenengo gizakiak duela 3000 urte inguru ailegatu zirela. Populazioa Tonga, Samoa eta Fijitik etorri zen eta kultura bateratua sortu zuten uharteetan.
Badirudi XVI. mendean europarrek uharteetako batzuk bisitatu zituztela, baina froga gutxi daude.
Antzina Gilbert eta Ellice izena zuen gaur egun Kiribati denak; britainiarren mendeko protektoratua izan zen 1892tik aurrera, eta britainiar koroaren kolonia bihurtu zen 1915ean; geroago, Fenix eta Line uharteak ere kolonia hartan sartu zituzten. II. Mundu Gerran, Japoniak uharte batzuk hartu zituen eta Tarawan bataila izugarria izan zen Estatu Batuetako Marinen eta Japoniarren artean.
1950. urteko hamarkadan, Britainia Handiak hiru proba nuklear handi egin zituen bertan. 1971. urtean, autonomia lortu zuten eta 1975ean, Gilbert eta Ellicek bi estatu bereizi osatzeko erabakia hartu zuten; Ellice uharteak Tuvalu estatu txikiaren baitan sartu ziren 1978an, eta Gilbert uharteek, berriz, gaur egun Kiribati den estatua osatu zuten 1979an, Fenixekin eta Linerekin batera. Ordukoa da gaur egun indarrean dagoen konstituzioa.
1980ko hamarkadan, lur eremu mugatua zela eta, arazo handia sortu zen biztanleria gehiegi zegoelako. 1988. urtean, 4.700 biztanle tokiz aldatzeko plana iragarri zen. Urte haietan, NBEk Kiribati herrialde txiroenetakoa zela iragarri zuen eta hainbat herrialdek laguntza bidali zuten. Gainera, 1989ean, NBEk herrialdea desagertuko zela esan zuen, itsasoaren gorakadagatik.
Ieremia Tabai izan zen lehenbiziko presidentea. Legeak agintzen zuenari jarraituz, 1991n bere kargua utzi zuen hamabi urteko agintaldia bete zuelarik, eta Teatao Teannaki lehendakariordeak hartu zuen haren lekua. 1994ko hauteskundeetan, Teburoro Tito nagusitu zen. Oro har, eta bere aurretik aginpidean izandako presidenteak bezala, Kiribati kanpora zabaltzera bideraturiko politika eraman zuen aurrera, eta Ozeano Bareko inguruko herrialdeekiko harremanak estutzeko ahaleginak egin zituen.
1999. urtean, Kiribati NBEren parte bihurtu zen. 2002. urtean, polemika handia sortu zen egunkari guztiak itxi zituen lege baten erruz. Horren ondorioz, lehen gubernuz kanpoko egunkaria sortu zen. Hurrengo urtean, lehendakaria berriz hautatu zuten, baina martxoan, boteretik kendu zuten. Urte hartako uztailean hautezkunde berriak egin ziren.
2003an, uztailean, Anote Tong hautatu zuten presidente. Ozeano Bareko ur maila aurreikuspenek dioten bezainbat igotzen bada, ur azpian desagertzeko arriskuan egongo da laster Kiribati; hori zela eta, presidenteak laguntza eskatu zuen nazioartean, irtenbideak aurkitzeko.[2] Zeelanda Berriak laguntza eskaini zien.
2012ko martxoan, Fijiko lan eremuak erosteko plana iragarri zen, biztanleri osoa hara mugitzeko asmoarekin.
Taneti Maamauk 2016ko eta 2020ko bozak irabazi zituen.
COVID-19 pandemia ere iritsi zen Kiribatira. Ozeaniako azken herrialdea izan zen lehen kasua iragartzen.
Gobernua eta administrazioa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Indarrean dagoen 1979ko konstituzioaren arabera, errepublika presidentzialista da. Presidentea estatuburua eta gobernuburua da. Parlamentuak (kiribatieraz: Maneaba ni Maungatabu) 46 kide ditu.[4] Aipagarria da ez dagoela alderdi politiko formalik; interes taldeak dira bertakoak, alderdiko buruzagirik edo alderdi egiturarik gabeak.
Demografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Biztanleria
[aldatu | aldatu iturburu kodea]119.940 biztanle zituen 2020an.[3] % 90 inguru, Gilbert uharteetan bizi dira. Adinari dagokionez, honela dago banaturik biztanleria: 0-14 urte bitartekoak, % 28,5; 15-24 urte bitartekoak, % 20,2; 25-54 urte bitartekoak, % 40; 55-64 urte bitartekoak, % 6,6; eta 65 urtetik gorakoak, % 4,6.[4] Bizi itxaropena 67,6 urtekoa da: 65 urtekoa gizonezkoena eta 70,3 urtekoa emakumezkoena (2021eko zenbatespenak).[4]
Banaketa etnikoa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Mikronesiarrak dira biztanleen % 98,8.[5]
Hizkuntzak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ingelesa eta kiribatiera dira herrialdeko hizkuntza nagusiak.[5] Hala ere, ingelesa ez da ia erabiltzen Tarawa-tik kanpo. Hitz batzuk, europarren kontaktutik sortu dira. Adibide gisa, uharteko jendeak europarrei "Come here" (etorri hona) esaldia entzuten zieten txakurrei esaten. Horrela, haiek "Kamea" hitza sortu zuten txakurra esateko. Berez, txakurra "Kiri" izanik.
Erlijioa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Biztanleriaren gehiengoa, % 57,3, katolikoa da. Protestanteak % 31,3 dira, mormoiak % 5,3 eta bahaistak % 2,1 (2015eko datuak).[4]
Osasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2006. urtean, gobernuak 268 dolar gastatu zituen biztanle bakoitzeko. Urte horretan, Kubako medikuak irleetara ailegatu zirenetik umeen hiltze tasa asko murriztu da. Gaur egun, 1000 jaiotzetik 41 hildako daude.Ur garbia saila da aurkitzen eta osasun arazoak sortzen ditu. Horren ondorioz, hainbat gaixotasun daude. Disenteria, Beherako eta Tuberkulosis-a normala dira biztanleriaren artean. Biztanleriaren bizitza esperantza 67 urte ingurukoa da. Populazioaren 57%-ak erretzen du (munduko tasarik altuena).
Ekonomia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Arrantza izan zen herrialdeko ekonomia jarduera nagusia, baina estatuko arrantza konpainia itxi zenez gero, Kiribatik bere eskumenean duen itsasoko partean arrantza egiteko lizentziak atzerritarrei saltzetik ateratzen dute diru gehiena. Nekazaritzak ere (kokoa, banana, papaia, etab.) pisu handia du bertako ekonomian, baina palmondoa da gehiena lantzen dena, lur gutxi dagoelako eta ez delako oso oparoa; esportaziorako gai nagusiak kopra (kokoaren mamia) eta palmondoaren beste gai batzuk dira. Garai batean fosfato erreserba oparoak izan zituen, baina gaur egun agortuta daude. Ekonomia indartzeko arazo nagusiak, nazio baliabide eskasez gainera, langile trebatuen urritasuna, azpiegitura ahulak eta nazioarteko merkatuekiko urruntasuna dira.
Kultura
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kultura anitza dauka, baina uharte guztien artean zenbait ezaugarri bateratu aurkitu daitezke.
Maneaba
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Maneaba, herriaren erdigunean kokatzen da. Etxebizitzak bezala errektangularra da eta metro erdiko harriz osaturiko kolumna batzuk ditu. Maneabaren arkitektua, gizon zaharra da, normalean, eta Anti espirituarekin hitz egiten du.
Kirola
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Futbola da kirol nagusia Kiribatin. Selekzioak hainbat partida jokatu ditu 1979tik, eta guztiak galdu zituen 2011ra arte. Estadio nagusiena Bairiki Estatu Estadioa da eta bertan 2500 pertsona sartzen dira.
2004. urtetik aurrera Olinpiar Jokoetan parte hartu du. 2004ko lehenengo Olinpiada haietan hiru kirolari bidali zituen.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ Euskaltzaindia. 38. araua: Munduko estatu-izenak, herritarren izenak, hizkuntza ofizialak eta hiriburuak. .
- ↑ a b Rodriguez, Mikel. XXI. mendeko Atlantidak. Berria, 2011ko irailak 15, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2022-1-25).
- ↑ a b 2020 Kiribati 2020 Population and Housing Census provisional figures. Kiribati National Statistics Office, nso.gov.ki (Noiz kontsultatua: 2022-1-26).
- ↑ a b c d Kiribati. The World Factbook (Noiz kontsultatua: 2022-1-25).
- ↑ a b Kiribati. Berria Estilo Liburua, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2022-1-25).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- (Ingelesez) CIA - World Factbook Geografia, biztanleria, politika eta ekonomia datuak.
| Commonwealtheko estatu kideak | ||
|---|---|---|
 | ||