بُن گذشته، سِتاک گذشته، ماده گذشته، ریشه گذشته، یا بن ماضی یکی از دو گونهٔ بن در دستور زبان فارسی است.

فعل در زبان فارسی دارای دو بخش بن و شناسه است. بنِ فعل جزء اصلی و دربرگیرندهٔ معنای فعل است و شناسه بیان‌کنندهٔ تعداد و شخص.

برای رسیدن به بن ماضیِ فعل، لازم است که «ن» را از آخر مصدر آن فعل حذف کنیم؛ و این روش آسان‌ترین روش است. چند نمونه:

  • خواندن: خواند
  • دیدن: دید
  • رفتن: رفت
  • شدن: شد
  • گفتن: گفت
  • شنیدن: شنید
  • خوردن: خورد
  • بردن: برد

منابع

ویرایش
انتشارات سروش، ۱۳۸۴، ص۹۱.

جستارهای وابسته

ویرایش