پرش به محتوا

پیر دو کوبرتن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از پییر د کوبرتن)

پیِر دو کوبِرتَن
دومین رئیس کمیتهٔ بین‌المللی المپیک
دوره مسئولیت
۱۸۹۶ – ۱۹۲۵
اطلاعات شخصی
زاده۱ ژانویهٔ ۱۸۶۳
پاریس، فرانسه
درگذشته۲ سپتامبر ۱۹۳۷ (۷۴ سال)
ژنو، سوئیس
ملیت فرانسه
محل تحصیلمؤسسه مطالعات سیاسی پاریس
پیشهتاریخ‌دان و آموزگار
شناخته شده برایبنیان‌گذاری بازی‌های المپیک
امضا

پیِر دو کوبِرتَن (به فرانسوی: Pierre de Coubertin)؛ (متولد ۱ ژانویه ۱۸۶۳ در پاریس – درگذشته ۲ سپتامبر ۱۹۳۷ در ژنو) یک تاریخ‌دان و آموزگار فرانسوی و بنیان‌گذار بازی‌های المپیک در عصر معاصر بود.[۱]

شعار مورد نظر کوبرتن، عینا ترجمه این عبارت بود که پس او در میدان‌های المپیک سرداده شد:

ستیوس، آلتیوس، فارتیوس (سریع‌تر، بالاتر، قوی‌تر).[۲]

نام «بارون پیر دو کوبرتن» با نام ورزش مدرن جهان بستگی جدایی‌ناپذیر دارد. او به‌عنوان پایه گذار دور جدید بازی‌های المپیک و در کسوت بورژوایی کوچک در سال ۱۸۳۶ میلادی در شهر پاریس به دنیا آمد. اما به زودی در صف مقدم مبارزه‌ای قرار گرفت که سعی در وارد کردن حرکات تربیت بدنی در برنامه‌های تحصیلی جوانان داشت. کوبرتن در انگلیس تئوری‌های کهنه قدیمی را آموخت. «گاستن مایر» درباره او می‌نویسد:

وی به شدت تحت تاثیر این سه مطلب اساسی بود:

۱. تربیت بدنی براساس متد انگلیسی در حقیقت سنگ زیربنای عظمت ملت هاست و در پرتو این تربیت، انگلیسی‌ها موفق به حفظ برتری و آقایی خود شده‌اند.

۲. مقررات خشک تعلیمات نظامی و تعلیمات ورزشی نظامی برای علاقه‌مند کردن جوانان به ورزش.

۳. ورزش‌ها باید قبل از آنکه به‌صورت جهان‌گیر درآیند به‌صورت یک مطلب بین‌المللی مورد توجه قرار گیرند. یعنی ابتدا باید آنها را طبق یک اصول بین‌المللی تنظیم کرد و سپس رواج داد.[۳]

نقل‌قول‌ها

[ویرایش]

«تنها پیروز شدن در زندگی شرط نیست بلکه اصل تلاش کردن است.تنها غلبه کردن بر حریف نیست بلکه اصل خوب نبرد کردن است».

هدف از اجرای مراسم گشایش بازی های المپیک

«مراسم تجلیل از مقام نسل جدید است، زیرا آینده  بشر به نسل جوان بستگی دارد».

«بازی های المپیک، مظهر این حقیقت است که: شهامت و انرژی جوانی همراه با امید به پیروزی می تواند آینده را در دست بگیرد».

آثار

[ویرایش]
  1.   بیست و یکسال مبارزه پاریس: کتابخانه تربیت بدنی 1908.
  2.    تاریخ فرانسه (1900–1906) (7 جلد). اکسر و پاریس: لانیر. صص 7 v.
  3.    آموزش زبان انگلیسی در فرانسه پاریس: Hachette. 1889
  4.   آموزش انگلیسی پاریس: Hachette. 1888.
  5.    آزمونهای روانشناسی ورزشی لوزان: پایوت. 1913
  6.    تکامل فرانسه تحت جمهوری سوم مطالعات تاریخ معاصر پاریس: Hachette. 1896
  7.    فرانسه از سال 1814. نیویورک: مک میلان. 1900. بازیابی شده در 27 فوریه 2018 - از طریق آرشیو اینترنت.
  8.    فواید ژیمناستیک پاریس: آلکان. 1905
  9.    تاریخ جهان (4 جلد). : انجمن تاریخ جهانی. 1919
  10.    خاطرات المپیک لوزان: دفتر بین المللی آموزش ورزش. 1931
  11.    نکاتی درباره آموزش عمومی پاریس: Hachette. 1901
  12.    صفحاتی از تاریخ معاصر. پاریس: پلون. 1908.
  13.    آموزش ورزشی. پاریس: ایجاد شد. 1922
  14.    احترام متقابل پاریس: آلن. 1915
  15.    سوغاتی از آمریکا و یونان. پاریس: Hachette. 1897.
  16.    دانشگاههای آنسوی آتلانتیک پاریس: Hachette. 1890

منابع

[ویرایش]
  1. ایران، موزه ملی ورزش، المپیک و پارالمپیک جمهوری اسلامی. «المپیک نوین». موزه ملی ورزش، المپیک و پارالمپیک جمهوری اسلامی ایران. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۶.
  2. «دو کوبرتن، بنیان‌گذار ورزش‌های مدرن». روزنامه دنیای اقتصاد. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۶.
  3. «دو کوبرتن، بنیان‌گذار ورزش‌های مدرن». روزنامه دنیای اقتصاد. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۶.
  • ویکی‌پدیای فرانسوی